Το αλαλούμ που επικρατεί σχετικά με το “πώς” θα ανοίξουν τα σχολεία, στις 7 Σεπτεμβρίου, είναι το τελευταίο κεφάλαιο που δείχνει ότι το επιτελικό κράτος έχει, κυριολεκτικά, χάσει τη μπάλα στην αντιμετώπιση του ιού. Μετά από την πρώτη φάση, την άνοιξη, των περιορισμών στην κυκλοφορία των πολιτών, που συγκράτησε την πανδημία, πλέον είναι φανερό ότι το αφήγημα περί “ατομικής ευθύνης” δεν περπατάει. Χάθηκε πολύτιμος χρόνος λόγω της ιδεοληπτικής απόρριψης της δημόσιας υγείας από την κυβέρνηση και δεν έγιναν οι απαραίτητες κινήσεις στήριξης του ΕΣΥ.
Πλέον η κυβέρνηση της αριστείας προχωρά σε σπασμωδικές κινήσεις, και μετά το ανοργάνωτο (αλλά με επικοινωνιακό ηλιοβασίλεμα στη Σαντορίνη) άνοιγμα του τουρισμού, η αντιμετώπιση της πανδημίας, αν δεν αφορούσε τη δημόσια υγεία, θα προκαλούσε γέλιο. Το τελευταίο δε σποτάκι με γνωστό τενίστα (που μόλις πρόσφατα παρτάριζε άνευ προφυλάξεων) να καλεί στοχευμένα τους νέους να τηρήσουν τα μέτρα προστασίας, εγγράφεται στη μόνη, όπως διαπιστώνεται, στρατηγική της κυβέρνησης: να φορτώσει στους νέους τις δικές της ευθύνες για την πανδημία!
Και βέβαια κάθε άλλο παρά τυχαία είναι η επιλογή αυτή. Η σημερινή εξουσία, από την πρώτη στιγμή που ανέλαβε τα ηνία της χώρας, έχει δείξει αλλεργική, “ιδεολογική”, απέχθεια απέναντι στη νεολαία. Ποιος έχει ξεχάσει την αστυνομική εισβολή σε σινεμά της Πατησίων όπου ανήλικοι παρακολουθούσαν το “Τζόκερ”; Ή τις ταπεινωτικές συμπεριφορές σε βάρος νέων στο κέντρο; Την συστηματική άσκηση απίστευτης βίας εναντίον τους, π.χ. στην ΑΣΟΕΕ; Τις βίαιες εκκενώσεις καταλήψεων; Την εισβολή στην οικία Ινδαρέ; Το ξύλο σε κεντρικές πλατείες της Αθήνας και της Θεσσαλονίκης την άνοιξη όπου μαζεύονταν οι νέοι την περίοδο του εγκλεισμού; Πρόσφατο είναι και το ξυλοφόρτωμα νέου από αστυνομικούς στη Θεσσαλονίκη… Σαν στο πρόσωπό τους, αυτή η κυβέρνηση να βλέπει έναν επικίνδυνο εσωτερικό εχθρό…
