Για να είμαστε δίκαιοι, η σημερινή κυβέρνηση δεν είναι η μόνη που πειραματίζεται στου «κασίδη το κεφάλι», με βασικό γνώμονα-ας μη γελιόμαστε-να «εντυπωσιάσει τα πλήθη».
Είδαμε επί παραδείγματι, που κατέληξαν τα διαδοχικά πειράματα των κυβερνήσεων Σαμαρά και Τσίπρα, με τα περίφημα υπερυπουργεία. Το χειρότερο είναι πως κανείς δε διδάσκεται από τις αποτυχίες του προηγούμενου. Η σημερινή όμως κυβέρνηση το «τερμάτισε». Εχοντας την «ψευδαίσθηση μεγαλείου» ότι η 7η Ιουλίου 2019, αποτελεί το έτος 1 μ.Χ. της πολιτικής, προχώρησε σε «καινοτομίες» που δεν υπάκουαν καν σ` έναν στοιχειώδη ορθολογισμό.
Είναι, όντως, η πρώτη κυβέρνηση που διόρισε «αντιπρόεδρο χρυσανθέμων» χωρίς την παραμικρή αρμοδιότητα, έτσι για τα μάτια. Αντ` αυτού έχρισε οιονεί Νο2 της κυβέρνησης, τον υπουργό Επικρατείας. Ο τελευταίος ανέλαβε επιπρόσθετα και το ρόλο του άτυπου συντονιστή, μέσω του φαραωνικού πρωθυπουργικού γραφείου, που θα κάλυπτε υποτίθεται και τη χρόνια παθογένεια των κυβερνήσεων, την έλλειψη συντονισμού. Σαν «κερασάκι στην τούρτα» προστέθηκε και η άλλη καινοτομία με τους υφυπουργούς «τεχνοκράτες», υπό τον πολιτικό υπουργό. Εκ των πραγμάτων και επειδή όλοι γνωριζόμαστε, οι τελευταίοι λειτουργούν ως ιμάντες του πρωθυπουργικού γραφείου, σχεδόν αυτονομημένοι από τον πολιτικό τους προϊστάμενο. Για να μη μένει δε καμιά αμφιβολία, τους δόθηκε και δικαίωμα νομοθετικής πρωτοβουλίας.
Μόνο αιθεροβάμονες-για να μην πούμε τίποτε άλλο-θα ήταν δυνατό να πιστέψουν ότι ένα τέτοιο σχήμα-πολυδαίδαλου ανορθολογισμού-θα ήταν δυνατό να λειτουργήσει. Αμφιβάλλουμε αν θα ευδοκιμούσε ακόμη και σε χώρες όπως η Σουηδία ή η Ελβετία.
Τα πρώτα δείγματα αποτυχίας, της συγκεκριμένης δομής, φάνηκαν ήδη από την πρώτη στιγμή με το μεταναστευτικό. Πρέπει και οι ίδιοι οι κυβερνώντες να έχουν χάσει το λογαριασμό με τις τόσες αλλαγές που έχουν επιφέρει στην κυβερνητική διάρθρωση για το συγκεκριμένο θέμα. Τώρα πια η «κατάπληξη του πλήθους» έχει αποκτήσει αρνητικό πρόσημο. Πώς να εξηγήσεις για παράδειγμα, αυτά που συμβαίνουν στο ποδόσφαιρο; Οπου ο αρμόδιος υφυπουργός έχει στην πράξη καταργηθεί, αλλά παραμένει στην κυβέρνηση, ενώ ο υπερυπουργός που, επιβεβαιώνοντας τον τίτλο, ανέλαβε τις σχετικές αρμοδιότητες, αυξάνει τη σύγχυση με κάθε δημόσια τοποθέτηση του;
Για να παραφράσουμε τον τίτλο γνωστού βιβλίου, ζητείται, απλώς, κοινή λογική.
ΛΕΥΤ. ΚΑΝΑΣ
