Από την εποχή του διαφωτισμού ο Μοντεσκιέ έγραφε στο «Πνεύμα των νόμων» ότι στις νηπιακής ηλικίας κοινωνίες οι αρχηγοί του κράτους δημιουργούν τους θεσμούς, ενώ αργότερα οι θεσμοί δημιουργούν τους αρχηγούς.
Προφανώς αυτό το αγνοούσε ο Αλέξης Τσίπρας όταν το χειμώνα σε μία συνεδρίαση της Κεντρικής Επιτροπής του ΣΥΡΙΖΑ για τα πεπραγμένα της κυβερνητικής του πολιτικής τόνισε πως τη δεύτερη φορά που το κόμμα θα ανακτήσει την εξουσία θα πρέπει να « ελέγξουμε όλους τους αρμούς της εξουσίας». Η θύελλα αντιδράσεων που ξεσηκώθηκε μετά την απρόκλητη προτροπή για απόπειρα ελέγχου όλων των κρατικών δομών δεν έδειξε να τον απασχολεί ιδιαιτέρως, ούτε να τον μεταπείθει.
Αργότερα, ήρθε η ελληνοτουρκική κρίση. Η παράταξη του ελληνικού πολεμικού στόλου νότια της Ρόδου απέναντι από τα τούρκικα πλοία που θα επιχειρούσαν υποστηρικτικά στις έρευνες του τούρκικου ερευνητικού Oruc Reis προμήνυε ότι η κατάσταση στην Νοτιοανατολική Μεσόγειο ήταν η πιο κρίσιμη για τη χώρα μας μετά την κρίση των Ιμίων το 1996 και επέβαλλε το αυτονόητο. Την αρραγή πατριωτική στάση όλων των κομμάτων της αντιπολίτευσης απέναντι σε μία πιθανή εθνική απειλή. Προφανώς η σύγκλιση του Συμβουλίου των πολιτικών αρχηγών υπό την Πρόεδρο της Δημοκρατίας θα βοηθούσε στην κατεύθυνση αυτή όπως έχει εδώ και καιρό ζητήσει το Κίνημα Αλλαγής. Δυστυχώς αυτή η πρωτοβουλία δεν έχει παρθεί μέχρι στιγμής από τον Κυριακό Μητσοτάκη, ο οποίος επέλεξε να ενημερώσει κατά μόνας τους πολιτικούς αρχηγούς.
Παράλληλα και εν μέσω αυτής της κρίσης ήρθε και η άσκηση ποινικής δίωξης στον Δημήτρη Παπαγγελόπουλο, ο οποίος παίρνει το δρόμο για το ειδικό δικαστήριο. Κατά τη διάρκεια της συζήτηση στη Βουλή ο Αλέξης Τσίπρας συνέδεσε το θέμα με τα ελληνοτουρκικά ούτε λίγο ούτε πολύ παζαρεύοντας την συναίνεση του ΣΥΡΙΖΑ στα θέματα εθνικής πολιτικής με αντάλλαγμα την υπόθεση της σκευωρίας της Novartis. Άλλωστε, οι «αρμοί της εξουσίας» μπορούν να διαβρώνονται και από τους αντιπάλους του ΣΥΡΙΖΑ χωρίς πρόβλημα, όταν το τελευταίο γίνεται προς όφελός του και των στελεχών του.
Όλη αυτή η νοσηρή αντίληψη διαχείρισης της πολιτικής και της διάκρισης των εξουσιών ουδεμία σχέση έχει ούτε και θα μπορούσε ποτέ δυνητικά να αποκτήσει με την ελληνική σοσιαλδημοκρατία. Άλλωστε ο Ανδρέας Παπανδρέου και το ΠΑΣΟΚ με την έλευσή τους προσπάθησαν με την αναγνώριση της Εθνικής Συμφιλίωσης να σβήσουν όλα τα πάθη του Εμφυλίου που ταλάνιζαν για 50 χρόνια τη χώρα και να υπενθυμίσουν σε όλους τους Έλληνες ότι όταν είμαστε μαζί και όχι όταν χωριζόμαστε σε νικητές και ηττημένους, τότε τα πράγματα πηγαίνουν καλύτερα. Η επιλογή της νεολαίας του ΣΥΡΙΖΑ να διοργανώσει καλοκαιρινό camping στο Γράμμο αποδεικνύει ότι συνολικά ο ΣΥΡΙΖΑ ως κοινωνικό φαινόμενο ήρθε για να διχάσει, να αναπαράγει το μίσος, τον κοινωνικό αυτοματισμό, και να επαναφέρει αντιλήψεις και νοοτροπίες που είχαν ήδη απαντηθεί χρόνια νωρίτερα από το Μοντεσκιέ και τους υπόλοιπους διαφωτιστές. Ευτυχώς για όλους εμάς τους υπόλοιπους τα πράγματα στη φύση έχουν πάντα την ίδια φυσική πορεία. Φτάνουν στην κορυφή και μετά πέφτουν. Απλά εμείς αυτή την στιγμή δεν βλέπουμε την πτώση, αλλά την κατάρρευση. Ευτυχώς.
Πέννυ Δαλαμπούρ στην Κυριακάτικη Kontranews
Ειδικευόμενη δερματολόγος, μέλος του Τομέα Επικοινωνίας του Κινήματος Αλλαγής
