ΚΑΘΕ ΧΡΟΝΟ ζούμε σε επανάληψη την ίδια θλιβερή ιστορία.
ΤΑ ΔΑΣΗ παραδίδονται στην πύρινη λαίλαπα και η Πυροσβεστική δίνει ηρωική μάχη για να σώσει τουλάχιστον τα σπίτια και τη ζωή των ανθρώπων.
ΤΟ ΑΝΥΠΑΡΚΤΟ κράτος δεκαετίες τώρα, δεν έκανε το παραμικρό να δημιουργήσει αντιπυρικές ζώνες και δασικούς δρόμους για να μπορεί η Πυροσβεστική να έχει πρόσβαση, που είναι απαραίτητη προϋπόθεση για την κατάσβεση μιας πυρκαγιάς.
ΚΑΘΕ ΧΡΟΝΟ διαπιστώνουμε ένα αλαλούμ αναφορικά με τις ευθύνες.
ΕΝΑΣ φαύλος κύκλος υπευθύνων που μονίμως δηλώνουν ανεύθυνοι, βραχυκυκλώνουν τη διαχείριση του προβλήματος.
ΔΗΜΟΙ, Περιφέρειες, Δασαρχεία, Πυροσβεστική, Αστυνομία και άλλες εμπλεκόμενες υπηρεσίες, ερίζουν, για το ποιος έχει την ευθύνη για τη λήψη προληπτικών μέτρων για να μην εκδηλωθούν καταστροφικές πυρκαγιές.
ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ επιδεινώνεται από την έλλειψη πυροσβεστικών αεροπλάνων, αφού το κόστος ενοικίασης ή αγοράς είναι απαγορευτικό για μια χρεοκοπημένη χώρα.
ΒΕΒΑΙΑ υπάρχει και η λεγόμενη ευρωπαϊκή αλληλεγγύη που δεν την έχουμε δει ακόμα παρά το γεγονός ότι θρηνήσαμε πριν από ένα χρόνο εκατό νεκρούς στο Μάτι.
Η ΕΚΚΛΗΣΗ για βοήθεια που απηύθυνε η ελληνική κυβέρνηση είχε σαν αποτέλεσμα τη βοήθεια σε επίπεδο αεροσκαφών από δύο μόνο ευρωπαϊκές χώρες.
ΟΙ ΥΠΟΛΟΙΠΕΣ αδιαφόρησαν γιατί έτσι αντιλαμβάνονται την αλληλεγγύη.
ΒΕΒΑΙΑ κανείς δεν μπορεί να παραβλέψει τις υπεράνθρωπες προσπάθειες των πυροσβεστών που δίνουν τη μάχη για να μη θρηνήσουμε ανθρώπινες ζωές.
