Tου ΜΙΧΑΛΗ ΚΡΙΘΑΡΙΔΗ για την Κυριακάτικη Kontranews
Θα περίμενε κανείς ότι μετά το νέο πρωτοφανές φιάσκο των λογικών των ΣΔΙΤ, της «ιδιωτικομανίας» και του ξεπουλήματος, πραγματικά θα αποδίδονταν ευθύνες ώστε να μπορούσε κανείς να πει ότι οι συγνώμες είναι ειλικρινείς. Θα περίμενε ακόμα κανείς μετά από μία τέτοια κατάρρευση και καταστροφή τουλάχιστον να πέσουν κατά το κοινώς λεγόμενο «μερικά κεφάλια» και να ανακληθεί φυσικά κάθε παραχώρηση κεντρικών οδικών αξόνων στους κρατικοδίαιτους παρασιτικούς ολιγάρχες.
Θα περίμενε τέλος κανείς έναν Πρωθυπουργό να μην ψελλίζει μια συγνώμη τη στιγμή που απέτυχε παταγωδώς στα στοιχειώδη, αλλά να μας πει πραγματικά τι μαθήματα πήρε η Κυβέρνηση του και τι σκοπεύει να αλλάξει κατ’ ουσίαν στο μοντέλο που μέχρι τώρα ακολουθείται. Κι όμως τίποτα από όλα αυτά για άλλη μία φορά δεν συνέβησαν, ο Πρωθυπουργός ζήτησε μία ακόμα υποκριτική συγνώμη, οι ευθύνες ως γνωστόν και ως συνήθως «θα αποδοθούν» στο μέλλον, οι ευθύνες ως γνωστόν και ως συνήθως δεν άπτονται ούτε του ίδιου του Πρωθυπουργού, ούτε και της «άριστης» επιτελικής Κυβέρνησης του φυσικά. Αλήθεια τι έγινε με τις ευθύνες για την «Μήδεια»; Αποδόθηκαν αυτές; Και σε ποιόν;
Τι έγινε με τις ευθύνες για τις πυρκαγιές το καλοκαίρι; Αποδόθηκαν κι αυτές; Και αν ναι, σε ποιόν; Τι έγινε με τις πλημμύρες στην Εύβοια; Αποδόθηκαν και εκεί οι ευθύνες; Πού; Και ο φαύλος κύκλος φυσικά δεν σταματάει μόνο στη σημερινή Κυβέρνηση του κ. Μητσοτάκη. Έχουμε λοιπόν ένα κράτος που συνδυάζει την ασυλία των Κυβερνήσεων του, πολλές φορές με διάφορα νομικά τερτίπια και την ασυλία των «εθνικών εργολάβων» του με τους οποίους συνεργάζονται οι Κυβερνήσεις αυτές, πάντοτε με νομικά τερτίπια. Ταυτόχρονα έχουμε μια δικαιοσύνη παντελώς απούσα από οτιδήποτε δε συνιστά σύλληψη για τρικάκια και μπογιές, κουκούλωμα σκανδάλων και κήρυξη απεργιών ως παράνομων και καταχρηστικών. Έχουμε όμως τέλος και ένα συγκεκριμένο μοντέλο, διαχρονικό και διαμνημονιακό, το νεοφιλελεύθερο μοντέλο που μας λέει ότι ό,τι κάνει ο ιδιώτης, το κάνει καλά και βέβαια ο ιδιώτης αυτός δεν είναι ο απλός μικρομεσαίος της γειτονιάς, είναι ένας ντόπιος ή ξένος, κρατικοδίαιτος, παρασιτικός ολιγάρχης.
Πόσο καλά λοιπόν έπραξε ο ιδιώτης στη «Μήδεια» το θυμόμαστε πολύ καλά, με τον κόσμο να μένει για εβδομάδες χωρίς ρεύμα. Πόσο καλά έπραξε ο ιδιώτης στην Αττική Οδό; Ας μην το σχολιάσουμε καλύτερα νομίζω. Στην ΤΡΑΙΝΟΣΕ που την ξεπούλησε η προηγούμενη ακόμα Κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ έναντι πινακίου φακής στους Ιταλούς; Στο Ελ. Βενιζέλος που συνιστά πρότυπο ΣΔΙΤ για κάποιους; Σε όλες τις περιπτώσεις το μοντέλο είναι το εξής και αυτό πάντα με τις ευλογίες και της τρόικας: τα κέρδη τους, υπερκέρδη τους, οι ζημιές τους, ζημιές μας. Πώς λοιπόν να λάβουμε σοβαρά υπόψη μία συγνώμη και μια δυνητική απόδοση ευθυνών, όσο δεν αλλάζει η στρατηγική και ο προσανατολισμός της χώρας και παραμένουν οι βασικές υποδομές στα χέρια κρατικοδίαιτων, παρασιτικών ολιγαρχών που την κρίσιμη στιγμή σηκώνουν τα χέρια ψηλά και περιμένουν πάλι από το κράτος, δηλαδή τους φορολογούμενους, να σώσουν την κατάσταση;
Δεν μπορούμε νομίζω και για τον ίδιο λόγο δεν μπορούμε να πάρουμε και στα σοβαρά ούτε την κριτική της αξιωματικής αντιπολίτευσης, ή των λοιπών μνημονιακών κομμάτων, που με το ένα χέρι συμφωνούν σε αυτό το ξεπούλημα των στρατηγικών υποδομών της χώρας και με το άλλο κουνάνε το δάχτυλο σε μία Κυβέρνηση που πράγματι το έχει τερματίσει στην «άριστη» επιτελικότητά της. Να βάλουμε λοιπόν τα πράγματα στη θέση τους και μαζί με την απόδοση εγκληματικών ευθυνών στη Μητσοτάκης Α.Ε. να δούμε και τις ευθύνες μιας πολιτικής της «ιδιωτικομανίας» που έχει αποτύχει παταγωδώς και παρόλα αυτά κανείς δεν τολμάει να την αμφισβητήσει.
*Εκπρόσωπος Τύπου ΜέΡΑ25
