Στήνονται 2 νέα κόμματα για να σώσουν τον Κυριάκο

Του Σπύρου Σουρμελίδη από την Κυριακάτικη Kontranews

ΜΕ ΕΜΠΡΟΣΘΟΦΥΛΑΚΗ ΤΟΝ ΣΗΜΙΤΗ ΕΠΙΧΕΙΡΟΥΝ ΝΑ ΔΙΑΤΗΡΗΣΟΥΝ ΤΟΝ ΕΛΕΓΧΟ ΤΟΥ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ

Η μεγάλη κρίση που έφερε ο κορωνοϊός δεν εμποδίζει παράγοντες και τις πολι­τικές ελίτ να κάνουν σχέδια για την πολι­τική τους επιβίωση. Και ένα απ’ αυτά είναι και ο δημιουργία νέων πολιτικών σχημάτων ώστε να ανακατευτεί μεν η τράπουλα, αλλά να παραμεί­νουν στην εξουσία οι σημερινές δυνάμεις που κυβερνούν. Δεν αποκλείεται λοιπόν να δούμε ένα νέο κόμμα στον χώρο της κεντροαριστεράς αλλά και ένα κόμμα δεξιότερα της ΝΔ. Ένα νέο Ποτάμι και ένα νέο ΛΑΟΣ π.χ. Στόχος και πάλι ο ΣΥΡΙΖΑ και ο Αλέξης Τσίπρας. Στόχος να δια­μορφωθεί και πάλι ένα αντιΣΥΡΙΖΑ μέτωπο, για να μην επιστρέψει στην εξουσία ο Αλ. Τσίπρας.

Την ώρα που χάνουμε κάθε μέρα πάνω από 50 συνανθρώπους μας από την πανδημία, είναι πολυτέλεια όλα αυτά. Δυστυχώς όμως όλες οι ελίτ (πολιτική, επιχειρηματική κα) όπως και όλα τα κόμματα σκέφτονται την συνέχεια, την επόμε­νη μέρα. Η οποία, κατά κοινή ομολογία, θα είναι εξαιρετικά δύσκολη αν δεν είναι τραγική.

Μετά τις εκλογές του 2019 και την νίκη της ΝΔ, τα σενάρια ήταν πολύ αισιόδοξα και για τον κ. Μητσοτάκη και για τις επιχειρηματικές ελίτ, συνολικά για όσους μετείχαν στο αντιΣΥΡΙΖΑ μέτωπο (μεταξύ αυτών βεβαίως και το ΚΙΝΑΛ).

Το μόνο αγκάθι, το οποίο και αναζητούσαν τρόπο να ξεπεράσουν, ήταν η Απλή Αναλογι­κή. Όλοι οι «μέτοχοι» της ήττας του Αλέξη Τσί­πρα, υπολόγιζαν ότι η ΝΔ θα είναι και με Απλή Αναλογική πρώτη και με το ΚΙΝΑΛ θα σχημά­τιζε κυβέρνηση. Ή θα πηγαίναμε ξανά σε εκλο­γές, τις οποίες σύμφωνα με όλους τους υπολογι­σμούς θα κέρδιζε άνετα ο Κ. Μητσοτάκης. Επει­δή όταν οι άνθρωποι σχεδιάζουν ο Θεός γελάει, σχετικά γρήγορα φάνηκε το πρώτο πραγματικό θέμα, το οποίο και απαιτούσε δύσκολες αποφά­σεις με μεγάλο ίσως πολιτικό κόστος: τα ελληνο­τουρκικά. Πολύ γρήγορα, 8 μήνες μετά, τον Μάρ­τιο του 2020 εμφανίστηκε ένα δεύτερο: ο κορω­νοϊός. Η πανδημία άλλαξε τα πάντα σε όλο τον κόσμο φυσικά και στην Ελλάδα. Όλοι οι υπολο­γισμοί, οικονομικοί, επιχειρηματικοί, πολιτικοί, έχουν ήδη πέσει έξω. Μαζί και η βεβαιότητα ότι η ΝΔ θα συνεχίσει να είναι ο απόλυτος κυρίαρ­χος της πολιτικής σκηνής με τον ΣΥΡΙΖΑ περιο­ρισμένο κάτω από το 30% αν όχι στο 20%. Αυτά που οι δημοσκοπήσεις έδειχναν, ακόμα και πριν από μερικές βδομάδες, έπαψαν να τα δείχνουν

Ο από μηχανής… Σημίτης

Ο πιο σταθερός υποστηρικτής του Κυριάκου Μητσοτάκη, ο άνθρωπος στον οποίο οφείλει σε μεγάλο βαθμό, ο πρωθυπουργός, την νίκη του, όπως και το επιτελικό κράτος, όπως και τον πυρήνα της πολιτικής του, με ένα άρθρο του στις 7 Νοεμβρίου στα ΝΕΑ, κατηγορεί την αντιπολί­τευση, ΣΥΡΙΖΑ αλλά και ΚΙΝΑΛ, ότι δεν προτεί­νουν κάτι συγκεκριμένο για την αντιμετώπιση της υγειονομικής κρίσης. Επισημαίνοντας μετα­ξύ άλλων ότι «Η αντιπολίτευση πρέπει να εκφρά­ζεται. Αλλά χρέος της είναι επίσης… να έχει και η ίδια ένα κατανοητό και εφαρμόσιμο σχέδιο αντι­μετώπισης». Αμέσως μετά ο Κυβερνητικός Εκπρό­σωπος Στ. Πέτσας, δηλώνει ότι «το πρόβλημα της χώρας είναι πως… δεν έχει αντιπολίτευση».

Με την παρέμβασή του ο κ. Σημίτης σε μια ακόμα δύσκολη ώρα για την κυβέρνηση, στράφηκε και κατά του ΚΙΝΑΛ, η αλλαγή τακτικής του οποί­ου δεν αρέσει στον πρώην πρωθυπουργό. Επει­δή προφανώς επικρίνει την κυβέρνηση, μειώνο­ντας τις επιθέσεις κατά ΣΥΡΙΖΑ. Για τον κ. Σημί­τη προφανώς η επιβίωση του ΚΙΝΑΛ και πολύ περισσότερο της Φώφης Γεννηματά στην ηγεσία του, έχει μικρή ή καμία σημασία.

Την ίδια ώρα κάνει και πάλι αισθητή την παρουσία του και ο Ε. Βενιζέλος, ενώ βλέπου­με και δημοσκόπηση που εμφανίζει πρώτους σε προτιμήσεις για την αρχηγία τον Ν. Ανδρουλάκη και τον Α. Λοβέρδο, πάνω από την κ. Γεννηματά.

Η στάση του Κ. Μητσοτάκη έναντι του ΚΙΝΑΛ, δείχνει επίσης ότι τα πράγματα δεν πάνε καλά στο αντιΣΥΡΙΖΑ μέτωπο.

Το φάντασμα του 2012

Η πανδημία μας έσπρωξε ήδη σ ένα νέα κύκλο οικονομικών προβλημάτων για να μην πούμε σε μια νέα συνολική κρίση.

Τα σενάρια λοιπόν για την πολιτική επιβίωση του συστήματος που ανέλαβε την διακυβέρνηση της χώρας εκ νέου, με αρχηγό τον Κ. Μητσοτάκη με την ταυτόχρονη επιβίωση ενός αντιΣΥΡΙΖΑ μετώπου, επανεξετάζονται. Στην πραγματικότητα ξαναβγαίνουν πάνω στο τραπέζι, σχεδιασμοί και σκέψεις που έχουν πάντα τον ίδιο στόχο.

Μόνο που η κατάσταση είναι πλέον πολύ­πλοκη.

Η κρίση είναι μεγάλη, η δυσαρέσκεια φου­ντώνει, ο Ερντογάν απειλεί, η Αμερική ζει τα δικά της προβλήματα και στην Ευρώπη επικρατεί όλο και περισσότερο το «πρώτα η χώρα μου», «πρώτα τα κέρδη μου». Το ΚΙΝΑΛ είναι διχασμένο, είναι σημαντική η μερίδα που ξανακοιτά προς τα αρι­στερά, κινείται αντιδεξιά.

Η αποδοχή της κυβέρνησης πέφτει, η ανεργία μεγαλώνει, ενώ ένας μεγάλος αριθμός επιχειρή­σεων κλείνει χωρίς ελπίδα επανόδου. Ένας νέος κύκλος ύφεσης έχει ήδη διαμορφωθεί με τα χρέ­ος κρατικό αλλά και ιδιωτικό να πολλαπλασιά­ζεται. Και βεβαίως υπάρχει πάντα η Απλή Ανα­λογική. Όλα αυτά δεν αποκλείουν εκτός από τα προϋπολογισμένα σχέδια και τις αυθόρμητες διαρροές. Η κρίση λειτουργεί από μόνη της και μπορεί να διαμορφωθεί ένα πολιτικό και εκλο­γικό τοπίο που θα θυμίζει το 2012. Κόμματα με περιορισμένα ποσοστά.

Τα δυο κόμματα

Έτσι δεν αποκλείεται να δούμε στο προσκήνιο ξανά ένα κόμμα όπως Το Ποτάμι, κεντροαριστε­ρής κατεύθυνσης, με επικεφαλής πολιτικά πρόσω­πα της νέας γενιάς. Και μην εκπλαγείτε αν προέρ­χονται από το …επιτελικό κράτος, αλλά με πολι­τικά εύσημα του σημιτικού μπλοκ. Στόχος να το ψηφίσουν δυσαρεστημένοι ψηφοφόροι της ΝΔ το 2019, αλλά και ψηφοφόροι που αναζητούν λύση κεντροαριστερή. Ψηφοφόροι που δεν θα πάνε στον ΣΥΡΙΖΑ αν βρουν κάτι άλλο.

Υπάρχει όμως και ένας ακόμα κίνδυνος για τον σημερινό κυβερνητικό σχηματισμό. Ο μεγά­λος αριθμός ψηφοφόρων που κινείται προς ή στην άκρα δεξιά. Είναι μια τάση πανευρωπαϊ­κή, αμερικανική και ελληνική. Η μεγάλη μάζα των ψηφοφόρων της Χρυσής Αυγής ψήφισε ΝΔ και σε μικρότερο βαθμό Ελληνική Λύση. Τώρα τι θα ψηφίσει; Υπάρχουν και πολλοί περισσό­τεροι ψηφοφόροι που απογοητευμένοι από την κυβέρνησης θα αναζητήσουν και πάλι δυναμι­κές λύσεις δεξιότερα της ΝΔ. Πρέπει λοιπόν να προσφερθεί και μια τέτοια δυνατότητα, ένα κόμμα πχ. σαν το ΛΑΟΣ (από την ώρα που ο Βελόπου­λος δεν είναι αρεστός). Με σκληρά δεξιά θέσεις.

Μην αποκλείεται και εδώ να προκύψουν πρό­σωπα από την σημερινή ΝΔ.

Ποιο θα είναι το όφελος; Μα ότι ο Κυριάκος Μητσοτάκης θα βρει συνεργάσιμα σχήματα για να κυβερνήσει. Με την Απλή Αναλογική ή μετά απ αυτήν, θα προκύπτει η ανάγκη διαμόρφωσης μιας κυβέρνησης συνεργασίας. Το θέμα είναι να μην είναι αναγκαία η παρουσία του ΣΥΡΙΖΑ και πολύ περισσότερο να υπάρχουν λύσεις χωρίς τον ΣΥΡΙΖΑ και τον Αλέξη Τσίπρα.

Ολα αυτά και αν ακόμα συμβούν όπως σχεδι­άζονται, δεν σημαίνει ότι θα πετύχουν τον στόχο τους. Όπως δεν συνέβη άλλωστε με το «Ποτάμι». Όπως δεν μπορεί να ξανασυμβεί με το ΚΙΝΑΛ που στήριξε το αντιΣΥΡΙΖΑ μέτωπό που έφερε τον Μητσοτάκη στην εξουσία.

Κανείς δεν πρέπει να ξεχνά ότι μπορεί να προ­κύψουν εξελίξεις τυχαίες, μη προϋπολογισμένες. Αυτά προσπαθούν να προλάβουν οι από μηχα­νής … «Θεοί». Είπαμε όμως τι κάνει ο Θεός όταν όλοι αυτοί σχεδιάζουν.