Το πρόβλημα που επί χρόνια αντιμετώπιζε η παραδοσιακή Αριστερά και που, από την προδικτατορική περίοδο ο αείμνηστος Ηλίας Ηλιού είχε περιγράψει ως «σταυρικό», βιώνουν τώρα στο ΚΙΝΑΛ.
Το τελευταίο «επεισόδιο» με τη βουλευτή Νάντια Γιαννακοπούλου, κυρίως δε η θετική αποδοχή από φιλοκυβερνητικούς σχολιαστές, επιβεβαιώνει την αξία της πρόσφατης παρατήρησης του Χάρη Καστανίδη. Ότι, δηλαδή, υπάρχει μια διαφορετική μεταχείριση όσων από το Κίνημα μετακινούνται στον ΣΥΡΙΖΑ, από ότι σε αυτούς που «λοξοκοιτούν» προς τη ΝΔ. Κατά την επιγραμματική διατύπωση του πρώην υπουργού, οι πρώτοι αντιμετωπίζονται ως «διάβολοι», ενώ οι δεύτεροι περίπου ως «άγγελοι».
Για να μην παρεξηγηθούμε, δεν υπονοούμε ότι η κα. Γιαννακοπούλου έχει εκφράσει έστω και πρόθεση συμπόρευσης με την πλειοψηφία. Το περιεχόμενο όμως της κριτικής της, δημιουργεί, αν μη τι άλλο, την εντύπωση ενός μονομέτωπου εναντίον του ΣΥΡΙΖΑ.
Πως αλλιώς να εξηγήσουμε ότι αυτό που την ενόχληση είναι η αίσθηση για την ύπαρξη «μορατόριουμ» με τον ΣΥΡΙΖΑ. Κάτι που, σύμφωνα με τη συλλογιστική της, δεν έχει συζητηθεί, ούτε αποφασιστεί στα αρμόδια όργανα. Δυσκολευόμαστε ειλικρινά να αντιληφθούμε τι ακριβώς έπρεπε να συζητηθεί ή να αποφασιστεί; Η αίσθηση ή τα δημοσιεύματα;
Αλλά και το παράδειγμα που επικαλέστηκε η βουλευτής, ως απόδειξη της βασιμότητας της κριτικής της, δημιουργεί επίσης αίσθηση. Η βουλευτής θεωρεί ότι κακώς το ΚΙΝΑΛ, καταψήφισε την τροπολογία για τον έλεγχο των ΜΚΟ, χωρίς μάλιστα, όπως αναφέρει να έχει συζητηθεί αυτή η θέση. Κάτι που διαψεύδεται από κομματικές πηγές.
Πέρα όμως από τη συγκεκριμένη περίπτωση και το τι υποδηλώνει, τα «σύννεφα» έχουν αρχίσει να μαζεύονται επικίνδυνα πάνω από τη Χαριλάου Τρικούπη. Τα «σκάγια» δε αρχίζουν να παίρνουν και την ηγεσία. Αν δε στην περίπτωση της κας. Γιαννακοπούλου, οι βολές ήταν έμμεσες, αλλά με ευδιάκριτη στόχευση, ο Χάρης Καστανίδης δε μάσησε τα λόγια του, στην προ ημερών παρέμβαση του.
Αναφερόμενος, συγκεκριμένα, σε δημοσκοπικά ευρήματα, που δείχνουν μια ανησυχητική στασιμότητα για το Κίνημα, ο βουλευτής Θεσσαλονίκης εκφράστηκε μάλλον απαξιωτικά για την ηγεσία, εκδηλώνοντας αμφιβολία αν είναι καν σε θέση να καταλάβει.
Ενας-ένας παιδιά για να αποφύγετε το συνωστισμό, μπροστά στην πόρτα.
