Ο νόμος Διαμαντοπούλου έδωσε τη δυνατότητα διοίκησης των ΑΕΙ μόνο από τα μέλη ΔΕΠ (Διδακτικό Ερευνητικό Προσωπικό) και βασικά από τους πρωτοβάθμιους (τακτικούς) καθηγητές. Οι τακτικοί καθηγητές συνιστούν το μοναδικό φορέα ελέγχου και επιρροής της εκλογής όλων των οργάνων διοίκησης των ΑΕΙ (πρυτανικές αρχές, κοσμήτορες, πρόεδροι τμημάτων, κ.λπ.) και διαχείρισης όλων των χρηματικών τους πόρων. Ταυτόχρονα, ο νόμος Διαμαντοπούλου θεσμοθέτησε νέα διαδικασία εκλογής και εξέλιξης των μελών ΔΕΠ από επταμελή εκλεκτορικά σώματα, τα μέλη των οποίων όμως αυθαίρετα ορίζονται από τις κλίκες που διοικούν τα τμήματα και τις σχολές. Ουσιαστικά και τυπικά, ο νόμος Διαμαντοπούλου επέβαλε την αρχή και το νόμο του ενός. Δηλαδή, επέβαλε τη θέληση των κυκλωμάτων της καθηγητικής ολιγαρχίας, που ελέγχουν τα όργανα διοίκησης των πανεπιστημίων και κατά προέκταση νέμονται τους χρηματικούς πόρους των ΑΕΙ.
Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ είναι εμφανές ότι έχει την πολιτική βούληση να πατάξει την διαφθορά στα ελληνικά ΑΕΙ. Γι’ αυτό το συντομότερο δυνατόν η κυβέρνηση θα πρέπει να φέρει προς ψήφιση στη Βουλή των Ελλήνων τον παροπλισμένο νόμο Μπαλτά, έστω και με μερικές τροποποιήσεις-βελτιώσεις που θα αποσκοπούσαν στην αποτελεσματικότερη εκρίζωση των κυκλωμάτων διαφθοράς στα ΑΕΙ. Η Ελλάδα δεν είναι Μ. Βρετανία, ΗΠΑ, Γερμανία, Ολλανδία, Σουηδία, Γαλλία, Ελβετία, κ.λπ., που τα πανεπιστήμια λειτουργούν με κριτήρια διαφάνειας και εξυπηρέτησης του δημοσίου συμφέροντος. Τα ελληνικά ΑΕΙ λειτουργούν με ομάδες αρπακτικών, που ο νόμος Διαμαντοπούλου τα εξέθρεψε και τα γιγάντωσε. Κυκλώματα που πλουτίζουν και ευημερούν, σε εποχές παρατεταμένης οικονομικής κρίσης και εφαρμογής για την πλειονότητα του ελληνικού λαού των σκληρότατων μνημονιακών πολιτικών. Σε μια δημοκρατική και ευνομούμενη κοινωνία, στη λήψη των αποφάσεων αναλογικά θα πρέπει να συμμετέχουν όλες οι συνιστώσες της. Η πανεπιστημιακή κοινότητα έχει τέσσερις βασικές συνιστώσες. Τα μέλη ΔΕΠ, το ειδικό επιστημονικό προσωπικό, τους φοιτητές και τους διοικητικούς υπαλλήλους.
Αν είναι δυνατόν τα μέλη ΔΕΠ, με τα Συμβούλια που η καθηγητική ολιγαρχία ορίζει, να διοικούν τα πανεπιστήμια και λογαριασμό να μην δίνουν σε κανένα. Ναι μεν δίνουν λογαριασμό στα όργανα των ΑΕΙ (σύγκλητος, πρυτανικό, τμήματα, κ.ά.), ωστόσο είναι όργανα πλήρως ελεγχόμενα και κατευθυνόμενα από την καθηγητική καθεστηκυία τάξη. Σήμερα τα πανεπιστημιακά ιδρύματα βράζουν. Σε δημοσίευμα στον έντυπο και ηλεκτρονικό τύπο στις αρχές Νοεμβρίου του 2014, είχε αναφερθεί ότι η «αστυνομία εντόπισε κύκλωμα εγκληματικής πανεπιστημιακής οργάνωσης, με εγκέφαλο 53χρονο καθηγητή του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων, που έβαλε στο χέρι από παρανομίες με κοινοτικά προγράμματα τουλάχιστον 75.000.000 ευρώ. Η αστυνομία έχει καταγράψει τη ροή πολλών εκατ. ευρώ από το Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων και διάφορες εταιρίες φαντάσματα, προς offshore εταιρείες που είχε στήσει το κύκλωμα σε διάφορες χώρες, όπως Μάλτα, Ολλανδικές Αντίλλες, Κύπρος, κ.λπ.». Η συγκυβέρνηση ΑΝΕΛ-ΣΥΡΙΖΑ έχει χρέος έναντι των φοιτητών και του συνόλου της ελληνικής κοινωνίας, να ξεριζώσει τα βρώμικα κυκλώματα της καθηγητικής μασονίας, που νέμονται τους χρηματικούς πόρους οι οποίοι εισρέουν στους Ειδικούς Λογαριασμούς των ΑΕΙ. Με την απόσυρση του νόμου Διαμαντοπούλου, αισιοδοξία όλων μας είναι ότι η κυβέρνηση θα καταφέρει να σπάσει το απόστημα της διαφθοράς και της διαπλοκής στα τριτοβάθμια εκπαιδευτικά ιδρύματα.
