Η σημασία της τεχνοκρατίας και η συμβολή των τεχνοκρατών, στο εξ ορισμού δύσκολο, επίπονο και σύνθετο εγχείρημα ενός κοινωνικού μετασχηματισμού, με στόχο τη σοσιαλιστική οργάνωση της κοινωνίας, απασχόλησε τον Ανδρέα Παπανδρέου, όπως είδαμε, από τα πρώτα χρόνια της μεταπολίτευσης και την ίδρυση του ΠΑΣΟΚ. Οσο πλησίαζε η στιγμή, στις εκλογές του Οκτωβρίου 1981, που θα σήμαινε την, προεξοφλημένη, άνοδο του ΠΑΣΟΚ στην εξουσία, το πρόβλημα ή δίλημμα έπαυε να έχει ακαδημαϊκό ή θεωρητικό χαρακτήρα και ετίθετο με πρακτικούς όρους.
Ο διακεκριμένος τραπεζίτης, πρώην διοικητής της Εθνικής Τράπεζας και συνοδοιπόρος του ηγέτη της προοδευτικής παράταξης από τα πρώτα του βήματα στην πολιτική, στη δεκαετία του ‘60, είχε περιγράψει με εύληπτο τρόπο, την προσπάθεια, αλλά και την αγωνία του Ανδρέα Παπανδρέου να βρει ικανούς τεχνοκράτες, που να πλαισιώσουν το πολιτικό εγχείρημα, έχοντας όμως και την ανάλογη ιδεολογική ταύτιση με ένα σοσιαλιστικό κόμμα.
Η περίπτωση του Γεράσιμου Αρσένη, που αναπτύχθηκε αναλυτικά σε προηγούμενο φύλλο, είναι η πιο χαρακτηριστική, ενός ανθρώπου, που ξεκίνησε από την τεχνική στήριξη, για να μεταπηδήσει στην κεντρική πολιτική σκηνή, συμμετέχοντας ενεργά και στις πιο σκληρές εκφράσεις του πολιτικού παιγνίου, που προϋποθέτουν και «γερό στομάχι». Ακρως ενδιαφέρουσα είναι και η περίπτωση του Απόστολου Λάζαρη.
Από τη γειτονική Λευκάδα, με ανάλογη τεχνοκρατική εμπειρία και διεθνείς παραστάσεις, ο Απόστολος Λάζαρης είχε επίσης ασπαστεί από νωρίς τις σοσιαλιστικές ιδέες, έστω και σε μια πιο μετριοπαθή εκδοχή, ειδικά σε σχέση με την πρώιμη φάση του ΠΑΣΟΚ. Παρά ταύτα ο Ανδρέας Παπανδρέου, που τον εκτιμούσε ιδιαίτερα και τον εμπιστευόταν απόλυτα, του ανέθεσε, από την εποχή ακόμη που το Κίνημα βρισκόταν στην ελάσσονα αντιπολίτευση, την ευθύνη σύνταξης του κυβερνητικού προγράμματος, ως επικεφαλής της αρμόδιας επιτροπής.
Εν όψει των εκλογών του 1981, τοποθετήθηκε σε εκλόγιμη θέση στο ψηφοδέλτιο Επικρατείας και παράλληλα ανέλαβε υπουργός Συντονισμού, που αποτελούσε τότε το πρώτο τη τάξει υπουργείο. Διετέλεσε και υπουργός Προεδρίας, ενώ προς το τέλος, αυτής της πρώτης κυβερνητικής φάσης του ΠΑΣΟΚ, διαφώνησε και αποχώρησε, συμμετέχοντας με πρωταγωνιστικό ρόλο στο «συμμαχικό» σχήμα του ΣΥΝ.
Στις εκλογές του Απριλίου 1990, πάντως, εκλέχθηκε βουλευτής, ως κοινός υποψήφιος ΠΑΣΟΚ και ΣΥΝ, στη μονοεδρική περιφέρεια της Λευκάδας. Ανάλογη πορεία, από την τεχνοκρατική υποστήριξη στην κεντρική πολιτική σκηνή είχε και ο, επίσης οικονομολόγος-πανεπιστημιακός, Δημήτρης Κουλουριάνος.
Ο οποίος αξιοποιήθηκε όταν έγινε κυβέρνηση το ΠΑΣΟΚ, αναλαμβάνοντας, στον πρώτο κυβερνητικό ανασχηματισμό, το υπουργείο Οικονομικών. Αποχώρησε κάποια στιγμή, επιμένοντας σε μία σφιχτή δημοσιονομική πολιτική, μετά από λίγα χρόνια όμως, εντάχθηκε στο ΔΗΚΚΙ του Δημήτρη Τσοβόλα.