Ενάντια σε όλες τις πιθανότητες, το μοντέλο, ηθοποιός και ακτιβίστρια κατάφερε να μετατρέψει τον αγώνα της σε μια διδακτική εμπειρία.
Έχασε ένα μέρος από το πόδι της μετά από σύνδρομο τοξικού σοκ που προκλήθηκε από ένα ταμπόν το νεαρό μοντέλο και δεν ήταν καν σίγουρη ότι θα επιβίωνε, πόσο μάλλον να γίνει και πάλι μοντέλο.
Τώρα, μιλά για τις δυσκολίες που εξακολουθεί να αντιμετωπίζει ως αποτέλεσμα του συνδρόμου τοξικού σοκ, συμπεριλαμβανομένης της πιθανότητας οι γιατροί να πρέπει να της ακρωτηριάσουν και το υπόλοιπο πόδι, λόγω των διαρκών επιπλοκών.
Η 29χρονη Λόρεν Βάσερ, υπέφερε από σύνδρομο τοξικού σοκ το 2012, όταν χρησιμοποίησε ένα ταμπόν κατά τη διάρκεια της περιόδου της. Άρχισε να υποφέρει από συμπτώματα που έμοιαζαν με γρίπη, τα οποία κατέληξαν σε καρδιακή προσβολή.
Η γάγγραινα άρχισε να «τρώει» και τα δυο πόδια της, γεγονός που οδήγησε σε ακρωτηριασμό του δεξιού ποδιού από το γόνατο και κάτω και ακρωτηριασμό στα δάχτυλα του αριστερού ποδιού.
Αν και οι γιατροί της συνέστησαν να ακρωτηριασθούν και τα δύο πόδια εκείνη τη στιγμή, καθώς οι πιθανότητες να σωθεί το αριστερό πόδι δεν ήταν με το μέρος της, η Βάσερ αποφάσισε να πολεμήσει και να σώσει το αριστερό της πόδι.
Αφού επέζησε από την τραγική διαδικασία, η Βάσερ αφιέρωσε τη ζωή της στην ευαισθητοποίηση σχετικά με την πρόληψη του συνδρόμου τοξικού σοκ, συμπεριλαμβανομένων των πιθανών κινδύνων από την χρήση ταμπόν.
Όσο για τις μάχες που δίνει με τις επιπτώσεις του συνδρόμου, η Βάσερ παλεύει με τους ανυπόφορους πόνους που της προκαλεί το αριστερό πόδι της.
Αν και είπε στο περιοδικό «InStyle» πως έχει «ένα χρυσό πόδι για το οποίο είναι περήφανη», το αριστερό της πόδι έχει «ένα ανοιχτό έλκος, χωρίς φτέρνα και χωρίς δάχτυλα. Κι όλα αυτά τα χρόνια, το σώμα μου παράγει πολύ ασβέστιο, το οποίο προκαλεί την ανάπτυξη των οστών μου σε αυτό το πόδι».
Αυτός ο συνεχής αγώνας ανάμεσα στο σώμα και τον εγκέφαλο της Βάσερ σημαίνει πως το μοντέλο έπρεπε να υποβληθεί και σε άλλες χειρουργικές επεμβάσεις για να κόψει το οστό. Ωστόσο, αυτό δεν είναι μια μόνιμη λύση.
Κι όπως λέει: «Σε μερικούς μήνες, αναπόφευκτα θα ακρωτηριάσω το άλλο μου πόδι. Δεν μπορώ να κάνω τίποτα γι’ αυτό».
Αλλά ως επιζών, η Βάσερ είναι ευγνώμων που είναι ζωντανή και θέλει να γνωρίσουν και οι άλλες γυναίκες τους κινδύνους που δημιουργούν τα ταμπόν.
