ΣΤΟ ΣΚΑΜΝΙ ΓΙΑ ΚΑΚΟΥΡΓΗΜΑ ΤΑ ΛΑΜΟΓΙΑ ΠΟΥ ΞΕΠΟΥΛΗΣΑΝ ΤΑ ΑΚΙΝΗΤΑ ΤΗΣ
Έδωσαν άτοκο δάνειο σε ύποπτο ξένο fund, το οποίο άρπαξε τα ακίνητα και στη συνέχεια τα νοίκιασε πάλι στην… τράπεζα !
Σε πολύ δύσκολη θέση αναμένεται να βρεθούν μέσα στις επόμενες ημέρες ο Σαμαράς και ο Βενιζέλος μετά την εισαγγελική έρευνα για το σκάνδαλο της Πανγαία, το οποίο απειλεί ανοιχτά με πολύχρονες φυλακίσεις πολλά από τα πρωτοκλασάτα στελέχη της πολιτικής ζωής του τόπου, που πρωταγωνίστησαν στα χρόνια της κρίσης.
Σύμφωνα με πληροφορίες, ένα βήμα πριν κληθούν ύποπτοι για κακουργήματα σε μια υπόθεση που αναμένεται να προκαλέσει πολιτικό σεισμό, βρίσκεται η εισαγγελική έρευνα, για τις διαδικασίες πώλησης σε ξένο fund της θυγατρικής εταιρείας της Εθνικής Τράπεζας «Πανγαία», η οποία είχε στο χαρτοφυλάκιό της 241 ακίνητα-φιλέτα.
Η έρευνα που ξεκίνησε τον Σεπτέμβριο του 2015 με εντολή της εισαγγελέως Διαφθοράς Ελένης Ράϊκου, για μια αγοραπωλησία που πραγματοποιήθηκε το 2013 μετά από καταγγελίες τόσο για τις διαδικασίες που ακολουθήθηκαν όσο και για το αντίτιμο.
Οι καταγγελίες αυτές κατέληξαν στους εισαγγελείς Διαφθοράς αφού προηγουμένως είχαν τεθεί υπ’ όψιν τόσο του γενικού γραμματέα κατά της
διαφθοράς, Γιώργου Βασιλειάδη, του τότε γενικού γραμματέα του υπουργείου Δικαιοσύνης αλλά και του σημερινού αναπληρωτή υπουργού Δημ. Παπαγγελόπουλου. Στο χρόνο που μεσολάβησε όμως η εισαγγελία συνέλεξε στοιχεία, τα οποία έχουν προχωρήσει, σύμφωνα με πληροφορίες, στο επόμενο στάδιο.
Η εισαγγελική έρευνα, την οποία ανέλαβε κατ΄ εντολήν της κ. Ράικου, η εισαγγελέας Αγγελική Τριανταφύλλου, έθεσε επί τάπητος κεντρικά ζητήματα της πώλησης και ως κε τούτου στο μικροσκόπιο (όχι κατ’ ανάγκην ως κατηγορούμενοι) βρίσκονται ηχηρά ονόματα.
Στο επίκεντρο της έρευνας βρίσκεται ο Αλέξανδρος Τουρκολιάς ο οποίος την επίμαχη περίοδο ήταν διοικητής της Εθνικής Τράπεζας. Στο «κάδρο» της έρευνας, εκτός από μεσαία και ανώτατα τραπεζικά στελέχη, μπαίνει και η Αναστασία Σακελλαρίου, η οποία ήταν επικεφαλής του Ταμείου Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας και έδωσε το «πράσινο φως» για την αγοραπωλησία. Επίσης, βασικό πρόσωπο εκείνη τη εποχή ήταν, ως υπουργός Οικονομικών, ο νυν πρόεδρος της Τράπεζας Ελλάδος, Γιάννης Στουρνάρας.
Η εταιρεία «Πανγαία» ιδρύθηκε τον Απρίλιο του 2010, ως θυγατρική της Εθνικής Τράπεζας (ΕΤΕ). Το αρχικό της χαρτοφυλάκιο αποτελούνταν από
241 ακίνητα, εκ των οποίων η συντριπτική πλειονότητα είναι τα καταστήματα της Εθνικής Τράπεζας σε όλη την επικράτεια. Ο σκοπός ίδρυσης της εταιρείας περιγράφονταν ως η καλύτερη διαχείριση και αξιοποίηση του χαρτοφυλακίου της ΕΤΕ, όρος ο οποίος διερευνάται αν υπηρετήθηκε στην υπόθεση πώλησης της Πανγαίας σε ξένο fund.
Συγκεκριμένα, το 2013 η διοίκηση της ΕΤΕ αποφάσισε την πώληση του πλειοψηφικού πακέτου μετοχών της Πανγαίας, σε ποσοστό 66%, στο fund «Invel Real Estate», με έδρα την Ολλανδία. Η διαδικασία, όμως, η οποία ακολουθήθηκε δέχτηκε πυρά από πολλές πλευρές, καθώς οι επικριτές της πώλησης ισχυρίζονται ότι επιτράπηκε στον αγοραστή «να μην καταβάλλει το πλήρες τίμημα», ως εξής:
-Φέρεται να συστήθηκε μία εταιρεία (όχημα ειδικού σκοπού – spv), κατά 100% ελεγχόμενη από το επενδυτικό fund. Αυτή η ενδιάμεση εταιρεία είχε σκοπό να πάρει δάνειο από την ΕΤΕ, προκειμένου στη συνέχεια να χρηματοδοτήσει τη μητρική του, δηλαδή την Invel Real Estate, για να αγοράσει το 66% της Πανγαίας. Η Πανγαία, πριν από την εξαγορά, πραγματοποίησε αύξηση μετοχικού κεφαλαίου, στην οποία συμμετείχε με ακίνητα καθαρής αξίας 72,2 εκατ. ευρώ η ΕΤΕ και με ακίνητα καθαρής αξίας 73,4 εκατ. ευρώ η Invel Real Estate. Η συμμετοχή του fund αντιστοιχούσε στο 7,4% του μετοχικού κεφαλαίου. Η εξαγορά του υπόλοιπου 58,6% (μέχρι το 66%) φέρεται να έγινε σύμφωνα με τους καταγγέλλοντες με καταβολή μετρητών 160,50 εκατ. ευρώ, εξ ιδίων πόρων της Invel Real Estate και με δανεισμό από την ενδιάμεση θυγατρική της εταιρεία, ποσού 421 εκατ. ευρώ. Η ενδιάμεση εταιρεία είχε προηγουμένως λάβει ισόποσο ομολογιακό δάνειο από την ΕΤΕ.
Η ερμηνεία που δίδεται σε αυτή την τακτική είναι πως το Δημόσιο δεν εισέπραξε καν φόρους μεταβίβασης. Επίσης, το επιτόκιο του δανείου που έλαβε η θυγατρική του αγοραστή από τον πωλητή, ήταν 2,7%, δηλαδή πολύ χαμηλότερο από το μέσο επιτόκιο της πιστοδοτικής αγοράς και πολύ μικρότερο από το επιτόκιο που η ίδια η τράπεζα δανειζόταν, καθώς το μέσο επιτόκιο της εποχής κυμαινόταν στο 6%! Οι καταγγελίες επισημαίνουν ακόμα πως εκτός από τους ευνοϊκούς όρους για το δανειολήπτη και εν τέλει τον αγοραστή, η Εθνική Τράπεζα βρέθηκε μπροστά σε ένα ακόμα παράδοξο: να πληρώνει ενοίκιο για τα ακίνητα τα οποία πούλησε και συνέχιζε να μισθώνει, αντί του ποσού των 80 εκατ. ευρώ το χρόνο!
Η αγοραπωλησία έλαβε την έγκριση του Ταμείου Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας (ΤΧΣ), με οριακή πλειοψηφία, όμως όπως λέγεται, υπήρξε μέλος του ΔΣ που διαφώνησε και παραιτήθηκε.
