Κάποτε, ο
, απευθυνόμενος, σε έντονο ύφος, ως κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος, στον τότε υφυπουργό Οικονομικών Φίλιππο Σαχινίδη, τον είχε καλέσει να αναρωτηθεί, σε ποια κυβέρνηση είναι μέλος.
Ήταν η κυβέρνηση του Γιώργου Παπανδρέου που, λίγο μετά, έβαλε τη χώρα στον εφιάλτη των Μνημονίων και της Επιτροπείας και μάλλον ήταν ο κ. Σαχινίδης, που είχε καταλάβει καλύτερα, σε ποια κυβέρνηση συμμετείχε. Άραγε, οι σύνεδροι που αποθέωσαν τους πρώην πρωθυπουργούς Γιώργο Παπανδρέου και Κώστα Σημίτη, στην έναρξη του συνεδρίου της Δημοκρατικής Συμπαράταξης, είχαν επίγνωση, τι επιβράβευαν, προπάντων δε, σε ποιο κόμμα θέλουν να ανήκουν; Αν η κομματική διαδικασία έχει κάποιο νόημα, ως πεδίο ιδεολογικής ζύμωσης, αλλά και διαμόρφωσης συλλογικών συνειδήσεων και όχι ένα όχημα εξυπηρέτησης ιδιοτελών επιδιώξεων, τότε, το πρώτιστο που θα πρέπει να αναρωτηθεί κάθε «υποψήφιο μέλος», είναι σε ποιο κόμμα θέλει να ανήκει. Αυτό, προφανώς, περιλαμβάνει και την ιστορία του χώρου, τα πρόσωπα και τα σύμβολα. Προπάντων, όμως, την ιστορία , τις παραδόσεις και τις διαχρονικές αρχές. Να θυμίσουμε πως και ο Ανδρέας Παπανδρέου δε δίσταζε να προχωρήσει σε συμπράξεις, με οργανωμένους σχηματισμούς, πέρα από πρόσωπα, όπως με τη Δημοκρατική Άμυνα, το 1974, αλλά και, κατά σύμπτωση, με την αποκληθείσα «Δημοκρατική Συμπαράταξη» (σχήμα στο οποίο μετείχαν προσωπικότητες όπως οι Μ. Γλέζος, Γ. Αρσένης, Γ.Α. Μαγκάκης και Α. Μπριλλάκης) το 1989, υπό την ηγεμονική πρωτοκαθεδρία του ΠΑΣΟΚ, βέβαια. Ήταν βέβαια και εκείνος, που εξέφραζε αμφιβολίες για κάποιους, αν ήταν πράγματι ΠΑΣΟΚ, εννοώντας προφανώς, όχι το θαυμασμό προς τον «ήλιο τον πράσινο», αλλά την προσήλωση στις ιδρυτικές αρχές, προτεραιότητες και ευαισθησίες. Άραγε, τα όσα ακολούθησαν μετά την και βιολογική έκλειψη του ιδρυτή, ανταποκρίνονται στις παραπάνω αρχές; Η πορεία μετά το 1996, αποτελεί συνέχεια ή ακύρωση του «ταξιδιού» που ξεκίνησε το Σεπτέμβρη του 1974, με την περίφημη «Ιδρυτική Διακήρυξη». Προφανώς, ο δρόμος προς τα ανακριτικά γραφεία, δεν αποτελεί το «ανώτατο στάδιο του σοσιαλισμού.» Αλλά δεν είναι μόνο αυτό. Είναι πως το «μετά ΠΑΣΟΚ» διαχειρίστηκε τις προκλήσεις και τα διλήμματα που έθεσε το νέο περιβάλλον, με ποιους πορεύτηκε και ποιους απέκλεισε, ποιο ήταν το μοντέλο κοινωνίας που προήγαγε. Αν αναλυθούν αυτά, τότε θα γίνει κατανοητό και το πώς προέκυψαν τα σκάνδαλα, αλλά και η ταύτιση του «μετά ΠΑΣΟΚ» , με τα Μνημόνια….
ΛΕΥΤ. ΚΑΝΑΣ
