Ρατσισμός 

Με τις «ευαίσθητες κεραίες» της η καθηγήτρια Αθηνά Λινού αντιλήφθηκε τον κίνδυνο διολίσθησης, που προκαλούσαν οι διαρκείς «εισαγγελικές» παρεμβάσεις, με «προτεταμένο δάχτυλο», προς τους νέους. Γι` αυτό και «έσπευσε» να κρούσει τον κώδωνα του κινδύνου, όχι πια για την έξαρση της πανδημίας, αλλά για τον υφέρποντα «ρατσισμό» έναντι των νέων. Εχοντας ασχοληθεί ιδιαίτερα με τα ζητήματα κοινωνικού αποκλεισμού, η κα. Λινού υπογράμμισε την ανάγκη δημιουργικής προσέγγισης των νέων ανθρώπων, με τρόπο που θα «κεντρίζει» το φιλότιμο τους και  θα τους ευαισθητοποιεί, ιδιαίτερα απέναντι στους μεγαλύτερους τους, που είναι και πιο ευάλωτοι στο ιό.

Όπως το είπε και ο καθηγητής Δημήτρης Κούβελας, ας κάνουν ότι θέλουν, αλλά μακριά απ` τους παππούδες. Τα άλλα, μάλλον το αντίθετο αποτέλεσμα φέρνουν.