Πυριτιδαποθήκη τα Βαλκάνια

Ολοι οι «δαίμονες» και τα «φαντάσματα» του, απώτερου και πρόσφατου παρελθόντος, μοιάζει να έχουν «ξαναζωντανέψει» στα Βαλκάνια του 2017.

 Μόνο που, για όσους παρακολουθούν από κοντά τα πράγματα, οι τελευταίες εξελίξεις δεν αποτέλεσαν «κεραυνό εν αιθρία».  Οι αναγνώστες της  «Kontranews», άλλωστε, ήταν έγκαιρα  υποψιασμένοι, για την «πυρίτιδα» που ήταν και πάλι έτοιμη να «κάψει» τα Βαλκάνια, «δικαιώνοντας» το προσωνύμιο που της έχει δοθεί, από τον 19Ο αιώνα. Θα λέγαμε δε πως, από τις εξαιρετικά πυκνές εξελίξεις των τελευταίων ημερών, πιο ανησυχητική και από την έκρηξη βίας στα Σκόπια, είναι η ευθεία και απροσχημάτιστη εκδήλωση του αλβανικού μεγαλοϊδεατισμού, μέσα από την ανακοίνωση του UCK, που «ακουμπά» και τη χώρα μας. Η ευθεία εκδήλωση της «απελευθερωτικής στρατηγικής», της παραστρατιωτικής οργάνωσης,  δε θα προκαλούσε παρ` όλα αυτά, τόση ανησυχία, αν δε συνδέονταν άμεσα με τα διαλυτικά φαινόμενα στα Σκόπια, κυρίως δε, αν δεν υπήρχε η, χωρίς προσχήματα, υποδαύλιση της αλυτρωτικής δράσης, από τα Τίρανα και τον πρωθυπουργό Έντι Ράμα. Οι συνειρμοί προκύπτουν αναπόφευκτα, από την πληροφορία, ότι ο εκλεγείς, αλβανόφωνος, πρόεδρος της Βουλής-η εκλογή του οποίου υπήρξε θρυαλλίδα για τα επεισόδια-υπήρξε μέλος του UCK και έχει κατηγορηθεί για «εγκλήματα πολέμου». Ελπίζουμε δε ότι θα επικρατήσουν πιο ώριμες σκέψεις και δε θα υλοποιηθεί η «απειλή» του επικεφαλής του Σοσιαλδημοκρατικού Κόμματος Ζόραν Ζάεφ, ότι θα σχηματίσει κυβέρνηση-με την καθοριστική συμβολή των αλβανόφωνων κομμάτων-ακόμη και χωρίς τη σχετική εντολή από τον πρόεδρο της χώρας, γιατί είναι απολύτως βέβαιο ότι κάτι τέτοιο, θα διέλυε και τις τελευταίες ελπίδες, για ομαλή διέξοδο. Όσα δε και αν μπορεί να καταλογίσει κανείς στον μέχρι τώρα πρωθυπουργό, κ. Γκρούεφσκι, δε μπορεί να παραγνωρίσει ότι είναι ο επικεφαλής του πλειοψηφήσαντος, έστω και οριακά, κόμματος και, ως εκ τούτου, δεν είναι δυνατό να αγνοηθεί, στη διαδικασία σχηματισμού της νέας κυβέρνησης, όπως, κάκιστα, συνέβη κατά την εκλογή του προέδρου της Βουλής, ανοίγοντας τον «ασκό του Αιόλου».

 Ελπίζουμε, επίσης, ότι έχουν εγκαταλειφθεί και «υπερατλαντικοί» κυρίως, σχεδιασμοί, όπως τους ανέλυσε ο καθηγητής Ιωάννης Μάζης, οι εμπνευστές των οποίων πίστευαν, εν τη αφελεία τους, ότι η δημιουργία «μεγάλης Αλβανίας», αλλά και «μεγάλης Βουλγαρίας», συνδεδεμένων με το ΝΑΤΟ, με τη συνένωση του σλαβικού και μουσουλμανικού στοιχείου της περιοχής, θ` αποτελούσε ιδανικό ανάχωμα στη ρωσική επιρροή….

 ΛΕΥΤ. ΚΑΝΑΣ

Δείτε επίσης

Τελευταία Άρθρα

Τα πιο Δημοφιλή