Οι αριθμοί, είναι αλήθεια ότι πολλές φορές λειτουργούν ως εργαλείο προπαγάνδας, ή και χειραγώγησης. Ενίοτε, όμως, λένε την αλήθεια, αποκαλύπτοντας την πραγματική διάσταση των φαινομένων. Στο προσφυγικό ζήτημα, επί παραδείγματι, οι αριθμοί είναι κάτι παραπάνω από αποκαλυπτικοί. Σύμφωνα, λοιπόν, με τα επίσημα στοιχεία της FRONTEX, μόνο στο τελευταίο τρίμηνο του τελευταίου έτους (Οκτώβριος-Δεκέμβριος) εισήλθαν, παράνομα, στο ελληνικό έδαφος, 486.000 άτομα! Αντιλαμβάνεται κανείς, σε ποιο σημείο θα έχουν φτάσει στα νούμερα, με την έξαρση των πρώτων μηνών, του τρέχοντος έτους. Την ίδια στιγμή, σύμφωνα πάντα με τα στοιχεία της FRONTEX, έχουν μειωθεί σημαντικά οι ροές προς την Ιταλία, ενώ και η είσοδος στην Ισπανία από το Μαρόκο, είναι περιορισμένη. Προκύπτει και κάτι ακόμη. Οι μισοί, μόνο, από τους εισελθόντες, είναι Σύριοι, ενώ από τους υπόλοιπους, το μεγαλύτερο μέρος προέρχεται από το Αφγανιστάν. Τα στοιχεία, σε πρώτη ανάγνωση, δείχνουν το μέγεθος του προβλήματος, ταυτόχρονα, όμως, επιβεβαιώνουν το δυσανάλογο βάρος που δέχεται η Ελλάδα, σε σχέση με όλα τα υπόλοιπα κράτη-μέλη, διαψεύδοντας κάποιους Ευρωπαίους αξιωματούχους, που τολμούν να ισχυρίζονται ότι η Ελλάδα έχει δεχθεί λιγότερους πρόσφυγες (ή μετανάστες) σε αναλογία του πληθυσμού της. Διαλύουν όμως, οι παραπάνω αριθμοί, τις όποιες αυταπάτες εξακολουθούν να εμφιλοχωρούν, στα καθ` ημάς, ιδιαίτερα σε τμήματα της αριστερής διανόησης, που θεωρούν ότι το προσφυγικό-μεταναστευτικό είναι, αποκλειστικά, ένα κλασσικό ζήτημα ανθρώπινων δικαιωμάτων, όπου, απλώς, επιβεβαιώνεται η προσήλωση μιας χώρας, στις οικουμενικές, ανθρωπιστικές αξίες. Αν ήταν έτσι, τότε μάλλον θα έπρεπε να επιχαίρουμε, για την «προτίμηση» των προσφυγικών-μεταναστευτικών πληθυσμών, προς τη χώρα μας, αφού μας επιτρέπουν να εκδηλώσουμε τα «φιλάνθρωπα» αισθήματα μας. Ούτε, βεβαίως, μπορεί να σταθεί στην κοινή λογική, το σχήμα, σύμφωνα με το οποίο, όλοι οι υπόλοιποι, που προσπαθούν να περιορίσουν αυτές τις ροές, έχουν, συλλήβδην, κυριευθεί από τον «ιό» του ρατσισμού και της ξενοφοβίας. Το τελικό αποτέλεσμα, άλλωστε, δείχνει το βαθμό υπεραπλούστευσης, αλλά και εθελοτυφλίας ορισμένων, καθώς η λογική της αποδοχής ή και διευκόλυνσης των εν λόγω προσφυγικών-μεταναστευτικών ροών, έχει οδηγήσει, στην πράξη, στην καταπάτηση των στοιχειωδέστερων δικαιωμάτων, των δυστυχισμένων αυτών ανθρώπων και την «καταδίκη» τους σε διαβίωση, κάτω από άθλιες συνθήκες, αδιανόητες για πολιτισμένες κοινωνίες…
