Θα μπορούσε κανείς να μιλησει για “επεισόδιο λήξαν”. Όμως το πράγμα είναι αρκετά πιο μπλεγμένο, έχει ουρές. Και θα τις διατηρήσει, τις ουρές αυτές.
Οι Βρετανοί λένε, φλεγματικά, “A storm in a teacup“, δηλαδή “μπουρίνι μέσα σ’ ένα φλιτζάνι του τσαγιού“. Όμως εμείς ούτε Βρετανοί είμαστε για νάχουμε φλεγματικά αντανακλαστικά, αλλά και ζώντας στην πυρίκαυστη ζώνη της Ανατολικής Μεσογείου/Νότιας Βαλκανικής/Εγγύς Ανατολής οφείλουμε στον εαυτό μας δυο πράγματα:
Εγρήγορση
και
Προσοχή.
Η κύρια λέξη στα παραπάνω είναι το “και”! Εκείνο που συνέβη την Δευτέρα – όταν τα αντανακλαστικά όλων ήταν λίγο πεσμένα μετά το Συνέδριο ΣΥΡΙΖΑ με την αναμενόμενη βαβούρα που το συνόδευσε, μετά και την άφιξη των Τροϊκανών με δυσοίωνες προθέσεις (ακόμη και το λαμπρό Ασφαλιστικό Κατρούγκαλου θα μπορούσε να κινδυνεύσει!) – με την είδηση φωτιά για αναθεωρητισμό απο πλευράς Ερντογάν που έφθανε σε απαίτηση για δημοψήφισμα την Δυτική Θράκη, και που ανάγκασε το ΥΠΕΞ μας σε αστραπιαία δήλωση ότι “H Θράκη είναι Ελληνική, δημοκρατική και Ευρωπαϊκή. Οποιαδήποτε άλλη σκέψη αδιανόητη και επικίνδυνη”, έδειξε προς στιγμήν μεγάλη εγρήγορση, όμως επικίνδυνα αμβλυμένη προσοχή!
Στην εποχή καχυποψίας που ζούμε, ούτε η μελοδραματική διάψευση (“ΠΡΟΣΟΧΗ ΔΙΟΡΘΩΣΗ“) του ΑΠΕ, που διευκρίνισε ότι “εκ παραδρομής αποδόθηκαν [το περί δημοψηφίσματος] στον Ερντογάν αντί στον Τουρκικό Τύπο” [σε newsanalysis της Sabah], ούτε βέβαια η απόλυση του ανταποκριτή του στην Αγκυρα, θα αρκέσει για να αποδιώξει την αίσθηση ότι η νεοΟθωμανική διάθεση για προβολή ισχύος και αναθεωρητισμό αποκτά και εδαφική πλέον διάσταση. Άλλωστε το εν λογω κείμενο είχε και άλλο: “Ορισμένοι ιστορικοί θεωρούν πως τα σύνορα του εθνικού συμβολαίου περιλαμβάνουν επίσης την Κύπρο, το Χαλέπι, τη Μοσούλη, το Αρμπίλ, το Κιρκούκ, το Μπατούμι, την Θεσσαλονίκη, την Βάρνα και τα νησιά του Αιγαίου”. Και οι επιπτώσεις μεν για την νεο-Οθωμανική Τουρκια της διεκδίκησης απο Γεωργία και Ιράκ και Βουλγαρία αφήνονται στους ενδιαφερόμενους και στον διεθνή παράγοντα που τόσο εφεκτικός δείχνεται απέναντι στην Άγκυρα: όμως Κύπρο, και Αιγαίο, και Θεσσαλονίκη…
Θα επιμείνουμε ότι ΤΟ ζήτημα δεν είναι η πατάτα του ΑΠΕ – αν και τελευταίως δείχνει περίεργες συμπεριφορές (τηλεγράφημα για την υπόθεση των περουκών Νέας Υόρκης) – όσο η “εύκολη” συνέχεια που δόθηκε απο το ΥΠΕΞ. Προτου βάλει φωτιά στα τόπια, ορθότατα στην διατύπωση, δεν κάνει κάποια διασταυρωσουλα; Εδώ, την πατάτα του ΑΠΕ είχε δει ο – συγγραφέας, με Τουρκόφωνους γνωστούς απλώς – Απόστολος Δοξιάδης, ώρα πριν! Να δεχθούμε ότι έχοντας δείξει κάπως μειωμένη εγρήγορση(υπόθεση Τσαμουριάς, να πούμε) το σεβαστόν Υπουργείον επί των Εξωτερικών τώρα έσπευσε να σπεύσει. Όμως…
… Ομως σε λίγον καιρό, για παράδειγμα, θα έχουμε έρευνες της Total για πετρέλαιο στην Κύπρο, με αναμενόμενες τουρκικές αντιδράσεις. Ενδεχομένως έχουμε και βήματα ουσίας στο Κυπριακό. Διόλου απίθανο, δε, να έχουμε και νέα φάση του Προσφυγικού/Μεταναστευτικού, με αιχμή την συμφωνία Τουρκίας/ΕΕ. Μήπως λοιπόν να προσέχαμε λιγάκι;
