«Η Ελλάδα φυλάει τα σύνορα της που είναι και σύνορα της Ευρώπης»
«Δεν πρόκειται να κάνουμε ούτε κατά κεραία πίσω από τα εθνικά μας δίκαια», επεσήμανε ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, Προκόπης Παυλόπουλος, κατά τον χαιρετισμό του σε φυλάκιο στη Χίο.
«Υπερασπιζόμαστε την Χώρα μας, τον Τόπο μας, τα σύνορά μας, με βάση το σύνολο του Διεθνούς Δικαίου, γραπτού και εθιμικού, και επιθυμούμε το ίδιο και από την Τουρκία. Σεβασμό του Διεθνούς Δικαίου», ανέφερε ο Προκόπης Παυλόπουλος.
Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας είπε ακόμη πως «δεν είμαστε διατεθειμένοι ούτε κατά κεραία, να ξεχάσουμε την Ιστορία μας. Κι αυτό για να διδασκόμαστε, και εμείς και οι γείτονες.
Γιατί όσο καλύτερα συνειδητοποιήσει καθένας, πια λάθη έκανε στο παρελθόν, τι εγκλήματα ενδεχομένως έγιναν στο παρελθόν, τόσο το καλύτερο για να μπορέσουμε να χτίσουμε ένα μέλλον, όπως ταιριάζει σε χώρες, οι οποίες είναι από τη μοίρα ταγμένες έτσι, ώστε να ζήσουν από κοινού».
Στη συνέχεια, ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας τόνισε ότι «τείνουμε χείρα φιλίας, χείρα ειρήνης, χείρα συνεργασίας, σ΄ αυτούς τους δύσκολους καιρούς».
«Προσωπικά πιστεύω ότι έχουμε περισσότερα που μας ενώνουν, παρά που μας χωρίζουν», εξήγησε ο Προκόπης Παυλόπουλος, στο μήνυμά του προς την Τουρκία.
Νωρίτερα, ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας τοποθετήθηκε και στην πρόταση Ευρωπαίων ηγετών το τελευταίο διάστημα για κοινές ελληνοτουρκικές περιπολίες στο Αιγαίο.
«Η κυριαρχία της Ελλάδας είναι δεδομένη. Και η Ελλάδα κυριάρχως φυλάει τα σύνορα της που είναι και σύνορα της Ευρώπης» είπε ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας στην αντιφώνηση του προς τον δήμαρχο Χίου, Μανόλη Βουρνού, που του απένειμε την περγαμηνή σύμφωνα με την οποία ανακηρύχθηκε σε επίτιμο δημότη της Χίου.
Κατά την τελετή ανακήρυξης του σε επίτιμο δημότη Χίου που έγινε στο «Ομήρειο Πνευματικό Κέντρο» του Δήμου, έγινε ιδιαίτερη αναφορά από το δήμαρχο του νησιού, στην πίστη των πολιτών στους δημοκρατικούς θεσμούς, έτσι όπως αυτοί εκφράζονται μέσα από την Προεδρία της Δημοκρατίας, σύμβολο ενότητας του έθνους, αλλά και της ομοψυχίας, της διορατικότητας και της αποφασιστικότητας που το διακρίνει στην αντιμετώπιση των δυσκολιών παλιότερων αλλά και σύγχρονων.
Ακόμα, ο δήμαρχος Χίου από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας να αποδεχθεί την αναγόρευση του σε επίτιμο δημότη Χίου, «μιας κοινωνίας που φυλάττει τα σύνορα της Ευρώπης και διαχειρίζεται, με κυρίαρχα τα αισθήματα της αλληλεγγύης, τη δυσανάλογη προς αυτόν πληθυσμιακά προσφυγική κρίση».
Στην αντιφώνηση του ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας αναφέρθηκε στη σφαγή της Χίου που «ήταν απλώς ο προάγγελος της τουρκικής θηριωδίας. Η οποία, στην συνέχεια, γιγαντώθηκε κατά του ελληνικού έθνους με την γενοκτονία των Ελλήνων του Πόντου και των Ελλήνων της Μικράς Ασίας».
«Τη μνήμη αυτή του μαρτυρίου των προγόνων μας», είπε ο Προκόπης Παυλόπουλος, «την κρατούμε άσβεστη στην ιστορική μας συνείδηση ως εθνικό χρέος. Και την υπενθυμίζουμε στο διηνεκές προς την γείτονα Τουρκία όχι για λόγους εκδίκησης που, άλλωστε, είναι αίσθημα άγνωστο στον πολιτισμό των Ελλήνων».
«Αλλά και για να την ωθήσουμε ‘ αντιληφθεί, ιδίως υπό την σημερινή κρίσιμη συγκυρία του προσφυγικού δράματος που αφορά πρωτίστως τον Άνθρωπο και την αξία του, ότι η ειρηνική συνύπαρξη και ο αλληλοσεβασμός, με βάση τους κανόνες του συνόλου του διεθνούς δικαίου, θα αποτελούσε κι ένα είδος έμπρακτης συγγνώμης, καθώς και ανάληψης των ευθυνών της έναντι της Ελλάδας και της ιστορίας της», τόνισε ο Προκόπης Παυλόπουλος.
Ακόμα, ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας αναφέρθηκε στο ότι «στη Χίο εμφανίσθηκαν και καθιερώθηκαν, ήδη από τον 7ο αιώνα π.Χ., και δη με συγκεκριμένους κανόνες δικαίου, οι πρώτοι θεσμοί άμεσης δημοκρατίας».
Επίσης, ο Προκόπης Παυλόπουλος τόνισε ότι «προς την κατεύθυνση της υπεράσπισης της ευρύτερης ιδέας της Δημοκρατίας πρέπει να πιστωθεί στην Χίο η μεγάλη συμβολή της στην επανάσταση των Ιώνων εναντίον της περσικής κυριαρχίας και στην τελική απόκρουση της περσικής εισβολής».
Επιπλέον, αναφέρθηκε «στη βάρβαρη σφαγή της 30ης Μαρτίου 1822 από τους Τούρκους», που «πότισε το δένδρο της Ελευθερίας, η οποία υπήρξε το επιστέγασμα της Εθνεγερσίας του 1821».
Και τέλος, στο ότι «από την αρχαιότητα το εμπορικό, ιδίως ναυτικής κατεύθυνσης, “δαιμόνιο” των Χίων ανταγωνίσθηκε στο ακέραιο -αν δεν ξεπέρασε μάλιστα πολλές φορές- εκείνο των Φοινίκων». Κατέληξε δε αναφερόμενος στο ότι «οι Χιώτες εφοπλιστές κατέχουν σήμερα, προς τιμήν τους, περίοπτη διεθνή θέση και αποτελούν, φυσικά μαζί με τους λοιπούς Έλληνες εφοπλιστές, αφενός την πιο εξωστρεφή πλουτοπαραγωγική κατηγορία Ελλήνων, και, αφετέρου, την σταθερή βάση της ελληνικής εμπορικής θαλασσοκρατορίας».
