Αν ειναι κάτι που σε πρώτο χρόνο η εκλογή του Κυριάκου Μητσοτάκη προκάλεσε, είναι η περίεργη «ανησυχία» που έχει καταλάβει κάποιους πολιτικούς χώρους. Αυτοί οι χώροι, δεν έχουν αποσαφηνίσει, δεν έχουν ξεκαθαρίσει την πολιτική τους ταυτότητα και γι αυτό το λόγο, αισθάνονται τη γη να τρέμει κάτω από τα πόδια τους. Το έχει αποδείξει η πολιτική ιστορία άλλωστε, ότι κάθε τι νέο, ανάλογα με τη δυναμική του, μπορεί να διεμβολίσει ως ένα βαθμό, «ευάλωτους» πολιτικούς χώρους. Και όπου «ευάλωτοι», όσοι δεν έχουν οριοθετήσει το δικό τους γεωγραφικό χώρο στο πολιτικό τοπίο. Δεν είναι καθόλου τυχαίες, οι δηλώσεις στελεχών και βουλευτών, ειδικά από το Ποτάμι, με σχετική πολιτική πείρα, στις οποίες, επισημαίνεται αυτό ακριβώς το ζήτημα: το ξεκαθάρισμα, η αποσαφήνιση της ταυτότητας, η κατεύθυνση και η φυσιογνωμία του κόμματος, πριν παρατηρηθούν οι γνωστές μεταγραφές ή «εισπηδήσεις» κατά την παλιά έκφραση προς το νέο που δημιουργεί ο Κυριάκος Μητσοτάκης. Αυτό προφανώς το γνωρίζουν και στο κυβερνών κόμμα και σπεύδουν να οριοθετήσουν από τώρα και να κατοχυρώσουν τρόπον τινά, τον πολιτικό χώρο στον οποίο θέλουν να ηγεμονεύσουν μελλοντικά. Το δίλημμα άλλωστε που έπεσε από την πλευρά τους “αριστερά ή δεξιά”, εκεί στοχεύει. Αφενός έμμεσα αναγνωρίζουν τον βασικό τους αντίπαλο και αφετέρου, δημιουργείται κλίμα διπολικότητας, ανάλογο των εποχών προ του 2004. Το ζητούμενο είναι για τα κόμματα της Βουλής όμως: Ποτάμι, ΠΑΣΟΚ, ΔΗΜΑΡ, Ένωση Κεντρώων. Αυτοί πλέον βρίσκονται στη δίνη των εξελίξεων. Και αυτοί πρέπει να αποφασίσουν, πριν το ρευστό πολιτικό σκηνικό αλλάξει. Το άλλοθι του «Κέντρου» πλέον δεν έχει ισχύ.
