Είναι γνωστό ότι τα φαινόμενα κερδοσκοπίας και αισχροκέρδειας, ειδικά σε περιόδους ανασφάλειας, όπως η σημερινή λόγω της ραγδαίας εξάπλωσης της πανδημίας του κορωνοϊού, πλήττουν κυρίως τις πιο ευάλωτες κοινωνικές ομάδες. Ακριβώς αυτές οι ομάδες χρήζουν της δραστικής προστασίας των δημόσιων αρχών που είναι οι μόνες, δομικά, που μπορούν να τιθασεύουν τις τάσεις εκείνων των εγγενών μηχανισμών του καπιταλιστικού συστήματος, που βρίσκουν αφορμή πλουτισμού.
Η σημερινή συγκυρία (και) στη χώρα μας δεν αποτελεί εξαίρεση. Οι πάντες διαπιστώνουμε καθημερινά ότι είδη κρίσιμα στον αγώνα κατά της εξάπλωσης της πανδημίας, όπως τα αντισηπτικά, οι μάσκες, το οινόπνευμα να πουλιούνται σε εξωφρενικές τιμές, όπως 10 και 20 ευρώ οι μάσκες, το οινόπνευμα 20, κοκ. Και τούτο παρά τις… επικοινωνιακές κραυγές (“θα τους σκίσουμε”) ή τις αόριστες υποσχέσεις ότι θα επιβληθούν υψηλά πρόστιμα του αρμόδιου υπουργού, πάντα μπροστά τις τηλεοπτικές κάμερες. Ως την ώρα που γράφονταν αυτές οι γραμμές, τίποτε χειροπιαστό δεν είχε γίνει στην κατεύθυνση αυτή.
Αυτή η αδιαφορία οδηγεί και σε περίεργες καταστάσεις. Έτσι, σύμφωνα με την ανακοίνωση της Περιφερειακής παράταξης “Δύναμη Ζωής” στην Περιφέρεια Αττικής, που διοίκησε την Περιφέρεια την περίοδο 2014 – 2019, η νυν διοίκηση προχώρησε σε αγορά 200.000 μασκών με τιμή ενός ευρώ ανά τεμάχιο “ενώ η χονδρική τιμή προ επιδημίας κορωνοϊού ήταν λιγότερο από 0,05 ευρώ!” Μάλιστα η Παράταξη της Ρένας Δούρου θέτει δύο ερωτήματα. Αν η Διοίκηση Πατούλη έπεσε “η ίδια θύμα αισχροκέρδειας σε βάρος του δημόσιου συμφέροντος και των πολιτών”. Και γιατί δεν απαιτεί “από την ομογάλακτη κυβέρνηση την υποχρεωτική διατίμηση” των προϊόντων. Απαντήσεις, αν δοθούν, θα έχουν ενδιαφέρον. Γιατί κατά της αισχροκέρδειας χρειάζονται πράξεις και όχι λόγια.
