Πραγματικές απειλές

Τώρα πια, δε μπορεί κανείς να προσποιείται ότι δεν καταλαβαίνει, κανείς δε δικαιούται να διατηρεί αυταπάτες. Εκτός πια, αν θεωρήσουμε πως, εντελώς τυχαία, ο Τούρκος πρόεδρος και ο Αλβανός πρωθυπουργός, βγήκαν δημόσια, να θέτουν ζητήματα, που συνιστούν συνολικής αμφισβήτησης του συνοριακού στάτους κβο και του γενικότερου πλαισίου γειτνίασης, όπως, στην ουσία, διαμορφώθηκε με την περιώνυμη Συνθήκη της Λωζάνης (1923).

Αν, μάλιστα, συνυπολογίσουμε, ότι ο μεν κ. Ερντογάν μίλησε, αυτή τη φορά, στο Συμβούλιο Εθνικής Ασφαλείας, της χώρας του, δηλαδή στο επίσημο θεσμικό όργανο, χάραξης εξωτερικής πολιτικής, ενώ ο Αλβανός πρωθυπουργός επέλεξε ελληνικό μέσο ενημέρωσης (ΣΚΑΪ), για να προβάλει το αλυτρωτικό μήνυμα του, με το ανάλογες διπλωματικές διατυπώσεις. Επειδή δε, ίσως δεν έχει γίνει κατανοητό, τι σημαίνουν, εν τοις πράγμασι, τα όσα είπαν οι δυο «ισχυροί άνδρες» των γειτονικών χωρών, επιβάλλεται κάποια αποκωδικοποίηση. Σε ότι αφορά την αναθεώρηση της Συνθήκης της Λωζάνης, αίτημα που για πρώτη φορά τέθηκε, με τον πιο επίσημο τρόπο, αυτό σημαίνει ότι, πέραν του Αιγαίου, τίθεται, πλέον, υπό ανοιχτή αμφισβήτηση και το καθεστώς της Θράκης. Η αναφορά του κ. Ερντογάν, σε μείωση της έκτασης (προφανώς εδαφικής) της χώρας του, κατά μερικές εκατοντάδες τετραγωνικά χιλιόμετρα, με την προσθήκη ότι χάθηκαν περιοχές «κάτω απ’ τα πόδια» της Τουρκίας, δεν αφήνει την παραμικρή αμφιβολία. «Φωτίζει» δε, τα όσα τεκταίνονται στην περιοχή, τις τελευταίες δεκαετίες, με τη δράση του τουρκικού προξενείου, τους «ψευδομουφτήδες» κ.λ.π. Αν δε λάβουμε υπόψη, ότι η Συνθήκη της Λωζάνης, αποτέλεσε το πλαίσιο ρύθμισης, όλων των ζητημάτων, που προέκυψαν από τη διάλυση της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, γίνεται αντιληπτό το μέγεθος του «αναθεωρητικού διαβήματος» του Τούρκου προέδρου.

Σε ό,τι δε αφορά, τον Αλβανό πρωθυπουργό, το καινούργιο είναι πως, στο πλαίσιο ενός «package deal», μιας συζήτησης εφ’ όλης της ύλης, θέτει υπό αμφισβήτηση το υφιστάμενο καθεστώς στο Ιόνιο Πέλαγος, με «όχημα» την οριοθέτηση της ΑΟΖ. Να υπενθυμίσουμε ότι ο κ. Ράμα ήταν εκείνος που, ως αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης, είχε τορπιλίσει τη σχετική συμφωνία της κυβέρνησης Μπερίσα, με την κυβέρνηση Καραμανλή, μέσω της προσφυγής στο Συνταγματικό Δικαστήριο της χώρας του. Τελικά, τίποτα δεν είναι τυχαίο, όταν ληφθεί υπόψη ότι η αλβανική κυβέρνηση βρίσκεται σε στρατηγική σύμπλευση με την Τουρκία, που βασίζεται και στην κοινή θρησκευτική-ισλαμική αναφορά…