Παρα ειναι πολλές οι «προειδοποιητικές βολές» που μας έρχονται από την Ευρώπη, από τα πιο επίσημα χείλη, ώστε να θεωρήσουμε ότι πρόκειται για τυχαίο γεγονός. Δεν είναι μόνο ο κ. Σόιμπλε, ώστε να το αποδώσουμε στους αμετανόητους «ακραίους κύκλους», που δεν έχουν εγκαταλείψει τα σχέδια τους, για έξοδο μας από την Ευρωζώνη. Μόλις προχθές, η καγκελάριος Μέρκελ, μιλώντας σε κομματικό ακροατήριο, εξαπέλυσε μια ασυνήθιστα δριμεία, ετεροχρονισμένη επίθεση στην ελληνική κυβέρνηση, ενθυμούμενη τις «απίστευτες παλινωδίες», όπως τις χαρακτήρισε, του περασμένου καλοκαιριού. Τι προκάλεσε, άραγε, την κ. Μέρκελ, ώστε να θυμηθεί εκείνα τα γεγονότα, με διάθεση αποδοκιμασίας της κυβέρνησης Τσίπρα, τη στιγμή που, όπως και οι ίδιοι οι εταίροι παραδέχονται, το συμφωνηθέν πρόγραμμα εξελίσσεται κανονικά; Αλλά δεν ήταν μόνο η κ. Μέρκελ. Δύο κορυφαίοι αξιωματούχοι της ευρωπαϊκής γραφειοκρατίας, με άμεση εμπλοκή στο ελληνικό πρόγραμμα, ο επικεφαλής του EUROWORKING GROUP Τόμας Βίζερ και ο πρόεδρος του ESM, του χρηματοδοτικού φορέα δηλαδή, Κλάους Ρέγκλινγκ, απηύθηναν μια κοινή, διπλή προειδοποίηση, προς τη χώρα μας: Δεν περιορίστηκαν, μόνο, να «προσγειώσουν» την ελληνική κυβέρνηση, ξεκαθαρίζοντας με τον πιο κατηγορηματικό τρόπο, ότι η συμμετοχή του ΔΝΤ είναι εκ των ουκ άνευ προϋπόθεση, για την ολοκλήρωση της αξιολόγησης, αλλά και για τη συνέχιση της χρηματοδότησης. Οι προειδοποιήσεις και οι απειλές, όμως, δε σταματούν στην εφαρμογή του προγράμματος δημοσιονομικής προσαρμογής, όπου, εν πάση περιπτώσει, μπορούν να υποστηρίζουν ότι ενδιαφέρονται για τη διασφάλιση των χρημάτων τους. Οι απειλές, όμως, επεκτείνονται και στο προσφυγικό-μεταναστευτικό ζήτημα, όπου, χωρίς ίχνος κατανόησης για το δυσανάλογο βάρος που «κουβαλάει», χρόνια τώρα, η χώρα μας, μας… κουνάνε το δάχτυλο από πάνω, ότι, τάχα μου, δεν… προστατεύουμε τα σύνορα μας, απειλώντας μας, με έξοδο από τη Συνθήκη Σένγκεν! Την ίδια στιγμή, μάλιστα, που, όχι μόνο δίνουν «συγχωροχάρτι» στην Τουρκία, με την ανοχή της οποίας γίνεται το δουλεμπόριο ανθρώπινων ψυχών, αλλά και την αντιμετωπίζουν ως οιονεί προνομιακό εταίρο, δίνοντας της ότι ζητήσει. Το χειρότερο δε είναι ότι, με όχημα τη «νέα FRONTEX», προωθούν την ιδέα των «κοινών περιπολιών» στο Αιγαίο, που σημαίνει έμπρακτη αμφισβήτηση των κυριαρχικών δικαιωμάτων μας στο Αρχιπέλαγος.
Προς τι όλη αυτή η ασφυκτική και πολυμέτωπη επίθεση, όταν, επαναλαμβάνουμε, η χώρα μας, εν προκειμένω δε η κυβέρνηση, είναι απολύτως συνεπής στις συμβατικές της υποχρεώσεις, με τελευταίο δείγμα γραφής την παραχώρηση των 14 περιφερειακών αεροδρομίων. Τι άλλο θέλουν; Μήπως το μυστικό βρίσκεται στο περίφημο Υπερταμείο Αποκρατικοποιήσεων, που επιτακτικά μας ζητούν από το καλοκαίρι;
