ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΠΗΓΑΙΝΟΥΝ ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ ΝΑ ΜΕΙΝΟΥΝ ΣΕ ΜΙΑ ΣΚΗΝΗ ΣΤΗΝ ΕΙΔΟΜΕΝΗ ΚΑΙ ΝΑ ΜΗ ΦΥΓΟΥΝ, ΑΝ ΔΕΝ ΛΥΘΕΙ ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΤΩΝ ΠΡΟΣΦΥΓΩΝ.
Μόνο προσευχές ξέρουν να κάνουν, ή είναι όλοι τους… θεομπαίχτες;
Μήπως το μόνο που ξέρουν να κάνουν είναι να φοράνε τα χρυσά τους άμφια, τις τιάρες, τις χρυσές μίτρες, τους χρυσούς και διαμαντένιους σταυρούς, να κρατούν τις χρυσές πατερίτσες και να περιφέρονται σαν στολισμένες… λατέρνες; Γιατί δεν πάνε και αυτοί να ζήσουν με τους πρόσφυγες μέσα στις λάσπες, όπως θα έκανε ο Χριστός ή ο Αλλάχ;
Την ώρα που δεκάδες χιλιάδες εξαθλιωμένοι πρόσφυγες, νηστικοί, βρεγμένοι και άρρωστοι δίνουν μάχη με τα φασιστοειδή των Σκοπίων, που τους αντιμετωπίζουν όπως οι Γερμανοί τους Εβραίους, οι θρησκευτικοί ηγέτες του κόσμου, καθολικοί, ορθόδοξοι και Μουσουλμάνοι λάμπουν δια της απουσίας τους, αφού απαξιούν να πράξουν το αυτονόητο, δηλαδή να βρεθούν στην πρώτη γραμμή, συμβάλλοντας καθοριστικά στην αντιμετώπιση της πρωτοφανούς αυτής ανθρωπιστικής κρίσης.
Όπως στη δεκαετία του ’30 οι θρησκευτικοί ηγέτες ταυτίστηκαν απόλυτα με τους ναζιστές και τα υπόλοιπα φασιστοειδή, που επέλαυναν τότε στην Ευρώπη έτσι και τώρα αφήνουν αβοήθητους τους χιλιάδες πρόσφυγες να συνωστίζονται στους φράχτες της ντροπής και να αντιμετωπίζουν τους πάνοπλους αστυνομικούς και τα σκυλιά για να μην περάσουν τα σύνορα και… μολύνουν την Άρια φυλή της Μέρκελ. Αλήθεια, που είναι ο Πάπας Φραγκίσκος; Πού είναι οι ορθόδοξοι Πατριάρχες; Πού είναι οι Μουφτήδες; Γιατί δεν πάνε όλοι μαζί να μείνουν σε μια σκηνή στην Ειδομένη μέσα στη λάσπη και να μη φύγουν, από εκεί, αν δεν λυθεί το πρόβλημα των προσφύγων. Μόνο προσευχές ξέρουν να κάνουν ή είναι όλοι τους… Θεομπαίχτες;
Μήπως το μόνο που ξέρουν είναι να φοράνε τα χρυσά τους άμφια, τις τιάρες, τις χρυσές μήτρες, τους χρυσούς και διαμαντένιους σταυρούς, να κρατούν τις χρυσές πατερίτσες και να περιφέρονται σαν στολισμένες… λατέρνες; Γιατί δεν πάνε και αυτοί να ζήσουν με τους πρόσφυγες μέσα στις λάσπες, όπως θα έκανε ο Χριστός ή ο Αλλάχ…
Τα γεγονότα στην Ειδομένη δείχνουν ότι οι θρησκευτικοί μας ηγέτες έχουν χάσει κάθε επαφή με την πραγματικότητα, αλλά και με τις θρησκείες που πρεσβεύουν και εκπροσωπούν. Αντί να είναι στην πρώτη γραμμή του αγώνα για να δώσουν το παράδειγμα σε ολόκληρη την κοινωνία κρύβονται στα πολυτελή τους… ανάκτορα και ασχολούνται με το αγαπημένο τους χόμπι, που είναι η ενίσχυση των περιουσιακών στοιχείων των εκκλησιών. Αδιαφορούν για τον πόνο και την εξαθλίωση, που βιώνουν εκατομμύρια ξεριζωμένοι πρόσφυγες. Κλείνουν τα μάτια για να μην βλέπουν τους φράκτες της ντροπής και τα ορύγματα που κατασκευάζουν οι επικίνδυνοι τυχοδιώκτες, που παριστάνουν τους ηγέτες της Ευρώπης, για να εγκλωβίσουν τους πρόσφυγες. Κλείνουν και τα αυτιά τους για να μην ακούνε τα σκυλιά που γαβγίζουν και κυνηγάνε τους απελπισμένους πρόσφυγες, όταν κατορθώνουν με κίνδυνο της ζωής τους να σπάσουν τους φράχτες της ντροπής.
Όταν η εκκλησία είναι απούσα από κοσμοϊστορικά γεγονότα, τότε οι κίνδυνοι που εγκυμονούν για τους λαούς είναι τεράστιοι. Γιατί αποκαλύπτει την απόλυτη διάβρωση, ακόμα και του τελευταίου καταφυγίου, του κάθε απελπισμένου, που είναι η θρησκεία και οι θρησκευτικοί του ηγέτες. Γιατί μπορεί τα μικρά παιδιά και οι ανήμπορες μανάδες να βρίσκονται στις λάσπες της Ειδομένης, αλλά κάποιοι θρησκευτικοί ηγέτες κυλιούνται στο βούρκο της καλοπέρασης και της ένοχης σιωπής.
Δυστυχώς για την κοινωνία και για τα εκατομμύρια των απελπισμένων δεν υπάρχει καμιά φωτεινή εξαίρεση από κανένα εκπρόσωπο θρησκευτικού δόγματος. Κρύβονται από συνήθεια ή ντροπή και αδιαφορούν ακόμα και για το τι ψυχή θα παραδώσουν στο Θεό! Το κλάμα των μικρών παιδιών, ο θρήνος για τα πνιγμένα παιδάκια στο Αιγαίο, θα τους κυνηγάει για πάντα και καμιά προσευχή δεν πρόκειται να σώσει τις στολισμένες λατέρνες που παριστάνουν τους θρησκευτικούς ηγέτες…
