Για τρία τουλάχιστον εγκληματικά λάθη που αναφέρει η εσωτερική έκθεση του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου (ΔΝΤ) κατά τη διαχείριση της ελληνικής κρίσης μετά το 2010 δεν είναι άμοιρες ευθυνών όλες οι ελληνικές κυβερνήσεις, οι οποίες μετά το 2009 ως αντιπολιτεύσεις ήταν σφόδρα «αντιμνημονικές» και στη συνέχεια, μετά την άνοδο στην εξουσία, υπέγραφαν ασμένως τα Μνημόνια για να παίρνουν τα δάνεια, κοροϊδεύοντας μάλιστα την τρόικα με τις γνωστές εμπλοκές, κι ενώ η λιτότητα και τα σκληρά μέτρα διέλυσαν την ελληνική οικονομία, τις επιχειρήσεις και τα ελληνικά νοικοκυριά.
Τα εγκληματικά αυτά λάθη, τα οποία παραδέχεται το ΔΝΤ και τα οποία με πράξεις ή με παραλείψεις ή με απίστευτη ολιγωρία ή με δημαγωγική αναβλητικότητα και «ωραία λόγια» υπέθαλπαν ή ενίσχυαν όλες οι ελληνικές κυβερνήσεις, χωρίς καμιά έως τώρα τιμωρία. Απομονώνουμε τρία από τα επτά λάθη για τα οποία «συνηγορούσαν» και οι ελληνικές κυβερνήσεις:
1. Έπαινοι για μεταρρυθμίσεις και γρήγορη επιστροφή της χώρας στις αγορές: Στην έκθεσή του για την Ελλάδα που δόθηκε στη δημοσιότητα το Μάρτιο του 2012, το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο (ΔΝΤ) εμφανίζεται αισιόδοξο για το «φιλόδοξο», όπως χαρακτηρίζει, οικονομικό πρόγραμμα της Ελλάδος και δεν παραλείπει να επισημάνει «την αφοσίωση της Ελλάδας και της ΕΕ στην προσπάθεια να γίνει η δημοσιονομική προσαρμογή εντός του ευρώ»! Επίσης, το Ταμείο προβλέπει ότι η επάνοδος στις αγορές με λογικά επιτόκια θα γίνει «σταδιακά», ότι η «βαθιά ύφεση» θα συνεχιστεί και το 2012, επισημαίνοντας ότι «θα υπάρξει μια σταθεροποίηση» το 2013 και «ήπια κυκλική ανάκαμψη» την περίοδο 2014 – 2017 και ότι το πρωτογενές πλεόνασμα θα διαμορφωθεί το 2014 στο 4,5% του ΑΕΠ, το οποίο αναμένεται να υποχωρήσει στο 4% έως το 2020. Επίσης, υπενθυμίζεται ότι ο τότε επίτροπος Οικονομικών και Νομισματικών Υποθέσεων της ΕΕ, Όλι Ρεν, σε άρθρο του στη Wall Street Journal με τίτλο «Ελληνική Αναγέννηση», είχε τονίσει, αρνούμενος την αναδιάρθρωση του χρέους, μεταξύ άλλων, τα εξής: «Η Ελλάδα πήρε δραστικά μέτρα για να αντιστρέψει την δύσκολη κατάσταση και τα μέτρα αυτά θα πείσουν. Έχει σημειωθεί σημαντική πρόοδος στην πάταξη της φοροδιαφυγής, στην απελευθέρωση της αγοράς εργασίας, στην περικοπή των συντάξεων, την αύξηση του ηλικιακού ορίου συνταξιοδότησης και στη βελτίωση του επιχειρηματικού περιβάλλοντος με μείωση της γραφειοκρατίας. Το πρόγραμμα της Ελλάδας είναι φιλόδοξο, αλλά και ρεαλιστικό»!
2. Αναδιάρθρωση του χρέους: Η στάση όλων των ελληνικών κυβερνήσεων μπροστά το τεράστιο πρόβλημα του μη βιώσιμου ελληνικού χρέους και η αγαστή συμπόρευσή τους με την τρόικα (και ΔΝΤ, φυσικά) να αρνείται πεισματικά την αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους αποτελεί ένα εγκληματικό λάθος, το οποίο πρέπει να επισύρει μια πολύ σκληρή τιμωρία, για τους λόγους που θα αναφέρουμε στο επόμενο σχόλιό μας.
