Και μόνο το γεγονός ότι στους κόλπους της κυβέρνησης άρχισαν να συζητούν «καλπονοθευτικά» σενάρια περί αλλαγής του εκλογικού νόμου ώστε να «πέσει» έτι περαιτέρω ο πήχης για την αυτοδυναμία του πρώτου κόμματος, είναι ενδεικτικό ότι στο Μαξίμου αρχίζουν σταδιακά να συνειδητοποιούν ότι η κυβέρνηση Μητσοτάκη μπαίνει σε μία νέα πολιτική περίοδο -στην οποία, μοιραία, εισέρχονται αργά ή γρήγορα όλες οι κυβερνήσεις: στην περίοδο της φθοράς. Ειδικά στην περίπτωση της κυβέρνησης Μητσοτάκη, η περίοδος αυτή άργησε χαρακτηριστικά.
Όχι επειδή μιλάμε για μία καλή κυβέρνηση -δεν μπορούν ούτε τη Μεσογείων και την Κηφισίας να κρατήσουν ανοιχτή με 5 ώρες χιονόπτωση.
Απλώς, η ΝΔ απολάμβανε -και εν πολλοίς συνεχίζει να απολαμβάνει- την σκανδαλώδη εύνοια των ΜΜΕ που, αφού επί 5 χρόνια έδωσαν τα ρέστα τους στο λεγόμενο «αντι-ΣΥΡΙΖΑ» μέτωπο, από τον Ιούλιο του 2019 κρύβουν ό,τι μπορεί να κρυφτεί και δημιουργούν ένα τόσο σκανδαλωδώς προστατευτικό περιβάλλον για την κυβέρνηση και τον επικεφαλής της, που πλέον αρκετοί μιλούν για «πρόβλημα Δημοκρατίας» -γιατί, ποια Δημοκρατία λειτουργεί σωστά όταν το ΜΜΕ, αντί να ελέγχουν, «λιβανίζουν» την κυβέρνηση;
Αυτό, βεβαίως, έχει τα όριά του: για παράδειγμα, τα κυρίαρχα ΜΜΕ εξετέθησαν πολλές φορές, όταν πράγματα και περιστατικά που θέλησαν να αποκρύψουν, εν τέλει μετατράπηκαν σε ένα «τσουνάμι» αντιδράσεων στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και επέφεραν σοβαρά πλήγματα στην κυβέρνηση. Να πούμε για το «Σκόιλ Ελικίκου» και τα σκανδαλώδη προγράμματα κατάρτισης των επιστημόνων; Να πούμε για την «ποδηλατάδα στην Πάρνηθα» ή μήπως για το… «τσιμπούσι στην Ικαρία»;
Τα περιστατικά είναι πολλά και αρκετές φορές η κυβέρνηση έχει έρθει αντιμέτωπη με τη διαπίστωση πως, όσο και να φτιασιδώσουν τα ΜΜΕ την εικόνα της, πλέον η «πληροφορία» δεν μπορεί να ελεγχθεί. Αντιθέτως, απλώνεται σαν φωτιά σε ξερά στάχυα και τότε βγαίνει εκτεθειμένη όχι μόνο η κυβέρνηση, αλλά και η δημοσιογραφία. Ταυτοχρόνως, η ίδια η κοινωνία έχει διαμηνύσει ότι έχει ανάγκη και διψάει για την στοιχειώδη ενημέρωση.
Όχι, δεν θέλει «ΣΥΡΙΖοφρουρούς», αλλά θέλει αν μη τι άλλο να μαθαίνει τί γίνεται. Πανελλαδικής εμβέλειας τηλεοπτικός σταθμός, για παράδειγμα, το περασμένο καλοκαίρι έκανε τη διαφορά, διότι όταν όλοι οι άλλοι «κάλυπταν» τις φωτιές επαινώντας την κυβέρνηση επειδή… εκκενώνει αποτελεσματικά χωριά και οικισμούς, εκείνος κάλυψε τα γεγονότα και περιορίστηκε να δείξει τί ακριβώς γίνεται.
Δεν έδειξε την «γραμμή» του ΣΥΡΙΖΑ, ούτε κανενός άλλου: Έδειξε απλώς την πραγματικότητα. Επίσης, πριν μερικές ημέρες, με τον περίφημο χιονιά «Ελπίδα», όλα τα κανάλια αναγκάστηκαν να δείξουν τί συνέβαινε. Το μέγεθος και η έκταση του «Βατερλό», άλλωστε, ήταν τέτοια που τα χάλια δεν μπορούσαν να κρυφτούν. Εφεξής, λοιπόν, η κυβέρνηση θα πρέπει να μάθει να λειτουργεί σε αυτές τις συνθήκες. Τώρα που τα ΜΜΕ κατανοούν σιγά σιγά ότι δεν έχουν κανέναν λόγο να «αυτοκτονήσουν» για την κυβέρνηση Μητσοτάκη, το Μαξίμου θα καλείται να διαχειρίζεται κρίσεις και υποθέσεις χωρίς τη βεβαιότητα που απορρέει από τον προστατευτικό μανδύα των βασικών ΜΜΕ. Και αυτό για τον κ. Μητσοτάκη θα είναι μία πρωτόγνωρη πολιτική και διαχειριστική δοκιμασία.
