Η «καραντίνα» στην οποία υποχρεώθηκε η καγκελάριος της Γερμανίας, επειδή ο προσωπικός της γιατρός βρέθηκε θετικός στον ιό, αποτελεί ίσως την πιο εντυπωσιακή είδηση, από το μέτωπο της πανδημίας.
Η κα. Μέρκελ δεν είναι η μόνη επώνυμη που υφίσταται, έστω και δια της τεθλασμένης, τις συνέπειες αυτής της πρωτοφανούς απειλής. Όμως, η προσωπική της περιπέτεια, πέρα από το ανθρώπινο στοιχείο, θέτει, έστω και έμμεσα, το ερώτημα της επόμενης μέρας: Το πώς θα είναι ο κόσμος, πως θα είναι η Ευρώπη, ποιος θα είναι ο ρόλος της Γερμανίας.
Στις όποιες μελλοντολογικές αναλύσεις, το κυρίαρχο ερώτημα είναι, σχετικά με το πως θα είναι η Ευρωπαϊκή Ενωση, μετά την κρίση, εστιάζεται στο αν θα διατηρήσει η Γερμανία τη δεσπόζουσα θέση της, στο ευρωπαϊκό οικοδόμημα. Η απάντηση στο ερώτημα αυτό, συναρτάται με το πώς θα είναι η ίδια η Ευρώπη, την επόμενη μέρα. Αν δηλαδή, για να μπούμε στο «ζουμί», αυτό που ενδιαφέρει και τους πολίτες, είναι αν θα διατηρηθεί η, γερμανικής έμπνευσης, άκαμπτη εμμονή σε μια δογματική αντίληψη δημοσιονομικής πειθαρχίας, αποτυπωμένη θεσμικά στο περίφημο Δημοσιονομικό Σύμφωνο.
Αντιλαμβάνεται κανείς το ιδιαίτερο ενδιαφέρον για μας, από την απάντηση στο παραπάνω ερώτημα και το πώς θα εξελιχθούν τα πράγματα, αν λάβουμε υπόψη, το πόσο έχουμε υποφέρει, περισσότερο απ` όλους, από αυτές τις εμμονές.
Κακά δε τα ψέματα, ανεξάρτητα από το πώς αξιολογούνται άλλες τις επιλογές, η επιβολή αυτής της άκαμπτης δημοσιονομικής πειθαρχίας, με τις καταστρεπτικές της επιπτώσεις, έχει συνδεθεί με το πρόσωπο της Γερμανίδας καγκελαρίου. Ηταν άλλωστε η κυρίαρχη φυσιογνωμία σε όλη την Ευρώπη, έχοντας επιδείξει μια πρωτοφανή ανθεκτικότητα, αφού έχει συμπληρώσει σχεδόν 20ετία στο «τιμόνι» της χώρας της και, εμμέσως, της Ευρώπης.
Η «καραντίνα» λοιπόν, στην οποία υποχρεώνεται, αποκτά, πέρα από το ιατρικό μέρος και μια συμβολική πολιτική αξία, καθώς μάλιστα έρχεται σε μια στιγμή και πολιτικής «εξασθένησης» της. Η ιατρική λοιπόν πλευρά έρχεται να αναδείξει, μ` έναν πιο έντονο τρόπο, το μείζον πολιτικό ερώτημα, του ποιος θα είναι ο ρόλος της Γερμανίας στη μελλοντική ευρωπαϊκή αρχιτεκτονική, αλλά και το πολιτικό μέλλον της κας. Μέρκελ.
