Κρίσιμο τετ-α-τετ Πούτιν-Ερντογάν στις 9-10 Μαρτίου
Δια ζώσης, το διάστημα 9-10 Μαρτίου, θα συζητήσουν Πούτιν και Ερντογάν το σοβαρό θέμα της αγοράς S-400 εκ μέρους της Άγκυρας.
Οι δύο ηγέτες θα θέσουν στο τραπέζι της συζήτησης το μείζον θέμα που αφορά και την Ελλάδα, κατά την διάρκεια των προσωπικών συναντήσεων που θα έχουν στην Μόσχα.
Την είδηση μετέδωσε το ρωσικό πρακτορείο Tass, επικαλούμενο τις δηλώσεις που έκανε σήμερα ο σύμβουλος του Τούρκου προέδρου Ιλνούρ Τσεβίκ κατά την διάρκεια συνέντευξη του, στο ρωσικό τηλεοπτικό δίκτυο «Ρωσία 24».
«Στην πρώτη θέση θα βρίσκονται τα οικονομικά ζητήματα, η εμπορική συνεργασία, η κατασκευή του πυρηνικού σταθμού, συν η τουρκική άμυνα και συγκεκριμένα η πώληση των S-400» δήλωσε χαρακτηριστικά ο Ιλνούρ Τσεβίκ, ο οποίος υπογράμμισε ιδιαίτερα, πως η αγορά των ρωσικών S-400 δεν πρέπει να δημιουργήσει στην Τουρκία προβλήματα με το ΝΑΤΟ καθώς, όπως είπε «πολλές χώρες της συμμαχίας χρησιμοποιούν ρωσικά οπλικά συστήματα και αμυντικά συστήματα».
Νωρίτερα ο εκπρόσωπος τύπου του Ρώσου προέδρου Ντμίτρι Πεσκόφ είχε επιβεβαιώσει τις πληροφορίες του τουρκικού τηλεοπτικού δικτύου NTV που μετέδωσε ότι ο Ερντογάν θα πραγματοποιήσει επίσκεψη στην Μόσχα στις 9 και 10 Μαρτίου.
Το NTV είχε μεταδώσει ότι οι δύο πρόεδροι θα συναντηθούν αρχικά κατ’ ίδιαν και εν συνεχεία θα συμμετάσχουν στο Συμβούλιο Συνεργασίας σε επίπεδο κορυφής, ενώ ο εκπρόσωπος του Τούρκου προέδρου Ιμπραήμ Καλίν, σε δηλώσεις που είχε κάνει τις προηγούμενες μέρες, είχε αφήσει ανοιχτό το ενδεχόμενο, ότι οι ηγέτες των δύο χωρών θα συζητήσουν το θέμα της αγορά των S-400.
Αλλάζει τις ισορροπίες
Αναμφίβολα η αγορά του κορυφαίου αντιαεροπορικού-αντιπυραυλικού συστήματος από την Άγκυρα αλλάζει αυτόματα την ισορροπία στο Αιγαίο, πολύ περισσότερο από την αγορά των νατοϊκών μαχητικών F-35, επίσης από την Τουρκία.
Ο λόγος έγκειται κυρίως στο πολύ μεγάλο επιχειρησιακό βεληνεκές που έχει το συγκεκριμένο οπλικό σύστημα που μπορεί να αγγίξει τα 400 χιλιόμετρα. Συνεπώς, τεράστιο ζήτημα αποτελεί ο χώρος τοποθέτησής τους και η περιοχή ευθύνης που θα κληθούν να καλύψουν.
Τα 400 χλμ ακτίνας μόνο ευκαταφρόνητα δεν είναι. Άρα δεν μπορούν να τοποθετηθούν όπου οι Τούρκοι επιθυμούν.
Υπενθυμίζεται πως η Τουρκία είχε καταφέρει να καθυστερήσει πάρα πολύ την εγκατάσταση των “δικών” μας S-300, πριν από αρκετά χρόνια, γι’αυτό ακριβώς το λόγο καθώς η πρώτη σκέψη ήταν να τοποθετηθούν στην Κύπρο και όχι στην Κρήτη.
Ο φόβος των Τούρκων
Το άρθρο του αναλυτή κ. Φικρέτ Ερτάν ( Fikret Ertan) στην Zaman με τον τίτλο «Το πρόβλημα των S-300» δείχνει πολλά και για το πως σκέφτεται μια μερίδα Τουρκων, και πως αντιμετωπίζουν οι ειδικοί το σύστημα S-300 .
Διαβάστε τί είχε γράψει η τουρκική εφημερίδα Zaman για τους S-300:
” Ορισμένα κρίσιμα οπλικά συστήματα κατά καιρούς παίζουν σημαντικό ρόλο στις διεθνείς πολιτικές, προκαλούν σοβαρά προβλήματα και μάλιστα οδηγούν ακόμα, κατά κάποιον τρόπο, και στην αλλαγή των στρατηγικών ισορροπιών.
Τα ρωσικής κατασκευής αεροπορικά συστήματα άμυνας των S-300 αποτελούν το τελευταίο παράδειγμα που βιώνεται σήμερα στο θέμα αυτό. Οι S-300 είχαν εμφανιστεί ως σοβαρό πρόβλημα και για μας ( σ.σ.σ την Τουρκία) , κατά το 1997-1998. Τότε ο «ελληνοκυπριακός» τομέας (σσ. εννοεί την Κυπριακή Δημοκρατία) είχε αγοράσει το σύστημα αυτό από τη Ρωσία και θέλησε να το εγκαταστήσει στο νησί. Τελικά, μετά από πολλές συζητήσεις, μετά από απειλές και πιέσεις, οι «Ελληνοκύπριοι» αναγκάστηκαν να κάνουν πίσω με τις προσπάθειες της Τουρκίας, του ΝΑΤΟ και των ΗΠΑ. Όμως το σύστημα, που δεν εγκαταστάθηκε στο νησί, στη συνέχεια εγκαταστάθηκε στην Κρήτη.
Το σύστημα αυτό εξελίχθηκε, αργότερα, περισσότερο και η σημερινή του μορφή είναι γνωστή πλέον ως ένα σύστημα αεροπορικής άμυνας άκρως εξελιγμένο (σ.σ. πάντα το ίδιο ήταν, οι μέθοδοι απόκρυψής του αλλάζουν συνεχώς…). Το σύστημα αυτό – συνεχίζει – μπορεί και εξασφαλίζει μία άκρως αποτελεσματική και ισχυρή άμυνα. Οι πύραυλοι αυτοί μπορούν και χτυπούν σε ύψος 30 χλμ, σε βεληνεκές 150 χλμ, γράφει.
”Κλειδώνουν” 12 στόχους
Στο μεταξύ, τα ειδικά ραντάρ, που μπορούν να εγκατασταθούν μέσα σε 5 λεπτά, μπορούν και παρακολουθούν, ταυτόχρονα, 100 στόχους. Επίσης έχουν τη δυνατότητα ”να κλειδώσουν” σε 12 στόχους και να τους καταστρέψουν, περιγράφει με δέος τις δυνατότητες.
Ακολουθεί η διεθνής διάσταση της ιστορίας του όπλου : Οι πύραυλοι S-300, πριν από 3 χρόνια, είχαν γίνει θέμα διαφωνίας μεταξύ Ιράν, Ρωσίας, Ισραήλ και ΗΠΑ. Η Ρωσία είχε συμφωνήσει με το Ιράν να πουλήσει σ’ αυτό τα εν λόγω συστήματα, αλλά για λόγους που δεν είναι ούτε σήμερα γνωστοί, παραιτήθηκε από την πώληση στο Ιράν το 2010. Αυτό ήταν ένα αναπάντεχο χτύπημα για το Ιράν και είχε πει ότι θα στείλει τη Ρωσία για το θέμα αυτό στα δικαστήρια. Στη συνέχεια αποτάθηκε στο Διεθνές Δικαστήριο Διαιτησίας στη Γενεύη, ζητώντας από τη Ρωσία αποζημίωση ύψους 4 δις δολαρίων. Η δίκη αυτή συνεχίζεται και σήμερα, αλλά δεν έχει προκύψει αποτέλεσμα. Στο μεταξύ και η Ρωσία καταβάλει προσπάθεια έτσι ώστε να παραιτηθεί το Ιράν από τη δίκη.
Το πυραυλικό σύστημα S-300, συνεχίζει το άρθρο του Τουρκου αναλυτή (που έχει ξαναγράψει για το ρωσικό σύστημα με τίτλο ”S-300, ΗΠΑ και Ισραήλ», Ζαμάν, 27/7/08), ήρθε και φέτος στην επικαιρότητα, σε σχέση με τη Συρία. Σύμφωνα με πληροφορίες, το καθεστώς Άσαντ είχε προβεί σε συμφωνία με τη Ρωσία, το 2010, αξίας ύψους 900 εκατ. δολαρίων, για την αγορά αυτών των συστημάτων”.
