Μόλις περάσουν και οι Πασχαλινές ημέρες, ξαναπιάνεται το νήμα του Μακεδονικού. Με συνάντηση Κοτζιά-Ντιμιτρόφ την Πέμπτη της Διακαινησίμου, ίσως και με συνάντηση Τσίπρα-Ζάεφ, με θετικές ενδείξεις και τοποθετήσεις περί προόδου κοκ. Θα δούμε! – όμως έχει ενδιαφέρον, σαν φόντο των εξελίξεων, να ρίξει κανείς μια ματιά στο «πώς μας βλέπουν» σ’ αυτήν την στροφή των πραγμάτων από μια ιδιαίτερη πλευρά προσέγγισης των Βαλκανικών– την European Stability Initiative, τον μελετητικό οργανισμό του Gerald Knaus (που περισσότερο έχει ταυτισθεί με την προσπάθεια προσέγγισης/λύσης του Προσφυγικού το 2015-16, καθώς έχει πιστωθεί την πατρότητα της Συμφωνίας ΕΕ-Τουρκίας, ή Μέρκελ-Ερντογάν, που πάντως ανέκοψε τις προσφυγικές ροές).
Διερωτάται το πιο πρόσφατο Δελτίο του ESI αν «Αλέξης Τσίπρας και Νίκος Κοτζιάς, Ζόραν Ζάεφ και Νίκολα Ντιμιτρόφ θα πετύχουν εκεί που μια ολόκληρη γενιά των προκατόχων τους έχουν αποτύχει». Σε μια εποχή δυσάρεστων ειδήσεων ανά την υφήλιο, «θα ήταν εντυπωσιακό να υπάρξει μια εμπνευστική εξέλιξη από την ΝοτιοΑνατολική Ευρώπη». Με την διπλωματία να ξεπερνά τη καχυποψία «και φωτισμένες ηγεσίες να. παραμερίζουν τα πάθη του παρελθόντος» (!).
Βέβαια, το ESI σπεύδει να προειδοποιήσει να μην χτίζονται υπερβολικές προσδοκίες, καθώς διεθνείς αποτυχίες υπήρξαν π.χ. στις προσπάθειες για το Παλαιστινιακό (Μπαράκ-Αραφάτ 2000), ή για το Αρμενικό (2009), ή για το Κυπριακό (2004,2017). Στην συνέχεια παρουσιάζονται – σε ένα Ευρωπαϊκό /διεθνές κοινό, θυμίζουμε – τα στοιχεία συμβιβαστικής λύσης που όλοι γνωρίζουμε για το ονοματολογικό, με αναφορά και σε συνταγματική αναθεώρηση και έναρξη διαπραγματεύσεων με ΕΕ και ένταξη στο ΝΑΤΟ. Δεν κρύβεται η δυσχέρεια συνταγματικής αναθεώρησης στην πΓΔΜ, αλλά υπάρχει η εκτίμηση «ενάρετου κύκλου» που μπορεί να ανοίξει.
Χωριστά περιγράφεται η σκοπιμότητα να υπάρξει μια Κοινή Διακήρυξη των δυο χωρών «προορισμένη να οικοδομήσει εμπιστοσύνη και να δημιουργήσει αμοιβαία θετικά αισθήματα», με λογική «να είναι ένα κείμενο που θα δημιουργήσει Ιστορία». Εκεί κάπου, το σενάριο του ESI λιγάκι «ξεφεύγει» καθώς συνιστά Αθήνα και Σκόπια να εμπνευσθούν από την συνοπτική (6 σελιδες) αλλά ιστορικής σημασίας Συνθήκη των Ηλυσίων του 1963 μεταξύ Γαλλίας και Γερμανίας – των δυο προαιώνιων εχθρών της Ευρωπαϊκής Ιστορίας. Όπου «δυο γίγαντες της Ευρώπης, ο στρατηγός Ντε Γκωλ και ο Καγκελάριος Αντενάουερ» δημιούργησαν γέφυρες οι οποίες άντεξαν στον χρόνο. Με αναφορά στην πρακτική συνεργασίας των δυο χωρών στα πολιτιστικά πέρα από την οικονομία, αλλά και στην επικοινωνία της νεολαίας, το αύριο Αθηνών-Σκοπίων θεωρείται ότι «θα μπορούσε να αποδειχθεί ανάλογης σημασίας για την Ν.Α. Ευρώπη».
Επισημαίνεται μάλιστα ότι η Γαλλία, που έχει καλές σχέσεις και με τις δύο χώρες και που πάντα υποστήριξε την Ευρώπη ως μηχανισμό ειρήνης «μπορεί να στηρίξει τις δυο Κυβερνήσεις να γράψουν ιστορία» Αρκετά υπερβολικοί στόχοι και λόγια – αλλά… λέτε;
(Πάντως, στα ΕλληνοΕλληνικά και μετά τις ενημερώσεις Κοτζιά προς τους πολιτικούς αρχηγούς, ας καταγραφεί η – μετά και την επίσκεψη Γ. Κουμουτσάκου στις ΗΠΑ – ομαλή προσγείωση Κυριάκου Μητσοτάκη, σε συνέντευξή του στο Νίκο Χατζηνικολάου/Real FM, σε μια θέση που «μαζεύει» τον άγαρμπο αρνητισμό της Ν.Δ. και ισοδυναμεί με «φέρτε μια συμφωνία στην Βουλή, και βλέπουμε»).
