Ποια χώρα θέλει οι πολίτες της να έχουν από 100 γρ. χρυσού και γιατί
Σε ένα εξαιρετικά πρωτότυπο οικονομικό πείραμα, για ασυνήθιστους λόγους, προβαίνει το Κιργιστάν (ανάμεσα στην Κίνα και στο Καζακστάν): Τη «μετατροπή» των οικονομιών των κατοίκων από βοοειδή σε χρυσό.
Όπως αναφέρεται σε δημοσίευμα του Bloomberg, το Κιργιστάν ήταν μια από τις πρώτες πρώην σοβιετικές δημοκρατίες που, μετά την πτώση της ΕΣΣΔ, υιοθέτησαν νέο νόμισμα και επέτρεψαν την ελεύθερη διαπραγμάτευσή του (χωρίς κρατική παρέμβαση). Τώρα, η κεντρική τράπεζα του Κιργιστάν θέλει ο κάθε πολίτης να αποταμιεύει σε χρυσό. Όπως είπε ο διοικητής της, Τολκουνμπέκ Αμπντιγκούλοφ, το «όνειρό» του είναι ο καθένας από τα έξι εκατομμύρια πολίτες της να έχει τουλάχιστον 100 γραμμάρια από το πολύτιμο μέταλλο, που αποτελεί τη μεγαλύτερη εξαγωγή της χώρας.
«Ο χρυσός μπορεί να αποθηκευτεί για πολύ καιρό, και παρά τις διακυμάνσεις τιμών σε διεθνείς αγορές, δεν χάνει την αξία του για τον πληθυσμό ως μέσον αποταμίευσης» είπε σχετικά. «Θα προσπαθήσω να κάνω το όνειρο πραγματικότητα γρηγορότερα».
Μέσα στα δύο χρόνια που η κεντρική τράπεζα προσφέρει ράβδους χρυσού απευθείας στον πληθυσμό, έχουν πωληθεί περίπου 140 κιλά, όπως τόνισε. «Ελπίζουμε πως οι πολίτες της χώρας θα μάθουν να διαφοροποιούν τις οικονομίες τους σε assets που έχουν μεγαλύτερη ρευστότητα και- το σημαντικότερο- μπορούν να διατηρήσουν την αξία τους» είπε. Σε αγροτικές περιοχές, τα βοοειδή είναι ακόμα το asset επιλογής για επενδυτές και αποταμιευτές, σύμφωνα με τον Αμπντιγκούλοφ.
Στον αναπτυσσόμενο κόσμο, ο χρυσός- που συχνά θεωρείται ως το καλύτερο «καταφύγιο» σε περιόδους αναταραχής- δεν χρειάζεται ιδιαίτερη «διαφήμιση» ή προώθηση. Η Ινδία, ο μεγαλύτερος καταναλωτής μετά την Κίνα, λαμβάνει ήδη μέτρα για τον περιορισμό των εισαγωγών, ενθαρρύνοντας τους πολίτες της να καταθέσουν τον χρυσό τους στις τράπεζες.
Στην Τουρκία, όπου οι τράπεζες μπορούν να χρησιμοποιούν ράβδους χρυσού ως τμήμα των reserve assets τους, ο πρόεδρος Ερντογάν κάλεσε πέρυσι τους πολίτες να μετατρέψουν τις οικονομίες που έχουν σε ξένα συναλλάγματα σε λίρες και χρυσό.
Αυτό που κάνει το Κιργιστάν να ξεχωρίζει είναι η προσπάθεια της κεντρικής τράπεζας να ενθαρρύνει τους πολίτες παρέχοντας υποδομές για φύλαξη και επενδύσεις. Η κεντρική τράπεζα παράγει ράβδους διαφόρων μεγεθών, βάρους από 1 μέχρι 100 γραμμάρια.
Ο διοικητής της πιστεύει πως το σχέδιο είναι ρεαλιστικό, αν και σημαίνει πως στην κατοχή του πληθυσμού θα βρίσκονταν περίπου 600 τόνοι χρυσού, που αντιστοιχούν στο 30πλάσιο της ετήσιας παραγωγής. Ο Αμπντιγκούλοφ αρνήθηκε να προσδιορίσει το χρονικό πλαίσιο για το πότε ο στόχος των 100 γρ. Θα μπορούσε να επιτευχθεί.
Με το Κιργιστάν να έχει περάσει αναταραχές από οικονομικές κρίσεις στις αρχές της δεκαετίας του 1990 και καταρρεύσεις τραπεζών κατά την τελευταία δεκαετία, ο χρυσός φαίνεται αρκετά ασφαλής επιλογή. «Για το Κιργιστάν, ο χρυσός είναι ένα εναλλακτικό εργαλείο επενδύσεων» λέει σχετικά. «Η εθνική τράπεζα έχει διασφαλίσει ρευστότητα για τον χρυσό- δεν πουλάμε μόνο, αλλά επίσης αγοράζουμε ράβδους που παράγαμε και πουλήσαμε».
Με την παραγωγή του Κιργιστάν να ανέρχεται σε περίπου 20 τόνους τον χρόνο, η κεντρική τράπεζα χρησιμοποιεί το εθνικό νόμισμα, το σομ, για την αγορά χρυσού που εξορύσσεται τοπικά, που μετά μπορεί να πωληθεί στο εξωτερικό αν χρειάζεται, σύμφωνα με τον Αμπντιγκούλοφ, ο οποίος είπε πως υπολογίζει σε υψηλότερη παραγωγή στο μέλλον.
