Η υπόθεση με τα σκουπίδια απέδειξε γιατί χρειάζεται επιτέλους κάποιος να πιάσει τον «ταύρο» από τα κέρατα, κάποιος να αναποδογυρίσει τα «τραπέζια» στα οποία στρογγυλοκάθονται όλοι, αιρετοί και διορισμένοι, πολιτικοί και κρατικοί λειτουργοί.
Επί χρόνια όλο το θέμα είναι πως θα διοριστούν οι άνθρωποι, με τι σχέσεις εργασίας, ποιος θα προλάβει να φτιάξει ή ν’ αλλάξει τον νόμο. Και τα σκουπίδια ντανιάζονται στα πεζοδρόμια. Διότι δεν είναι η πρώτη φορά που έχουμε απεργίες στην καθαριότητα. Είχαμε και στις προηγούμενες δεκαετίες, έως και στρατιωτικά αυτοκίνητα επιστρατεύτηκαν κάποτε για να μαζέψουν τα σκουπίδια.
Το θέμα λοιπόν είναι τα… σκουπίδια. Η διαχείριση τους, η κατασκευή νέων χωματερών με τις νέες τεχνικές όπως γίνεται σε άλλες χώρες. Οι βόρειοι που κάποτε έστελναν τα σκουπίδια τους στην Αφρική τώρα παίρνουν από την Αφρική για να έχουν καύσιμο τα εργοστάσια παραγωγής ενέργειας. Το Παρίσι θερμαίνεται με τα σκουπίδια.
Αν είχαν αξιοποιηθεί τεχνολογία και χρήματα, σήμερα όλες οι υπηρεσίες των Δήμων που πρέπει να κάνουν αυτή τη δουλειά θα ήταν κερδοφόρες. Και δεν θα υπήρχε καβγάς για απολύσεις αλλά για προσλήψεις. Δεν θέλουμε να ασχοληθούμε με το πρόβλημα, και ασχολιόμαστε ποιος θα πρωτοπάρει το έτοιμο χρήμα και ποιος θα διοριστεί. Και φτάσαμε στο γελοίο γεγονός, να απολύουμε ανθρώπους που μαζεύουν σκουπίδια για να προσλάβουμε άλλους που θα κάνουν την ίδια δουλειά. Διότι πάντα θα πρέπει να μαζεύει κάποιος τα σκουπίδια ή να σκουπίζει τις τουαλέτες. Γιατί και αυτό κάναμε απολύαμε καθαρίστριες για να… αναπτυχθεί το δημόσιο.
Η υπόθεση ανέδειξε και ένα ακόμα πιο πολύπλοκο ζήτημα. Τους κακούς Νόμους. Την ακαμψία, την αλληλοεπικάλυψη, τη στενομυαλιά.
Αυτό το «τραπέζι» της ανόητης γραφειοκρατίας ποιος θα το αναποδογυρίσει. Δεν το έκαναν οι προηγούμενοι, ακόμα και μετά τη χρεοκοπία και τα Μνημόνια. Μένει στον Αλέξη να το κάνει. Είναι υποχρεωμένος και ο κόσμος θα είναι μαζί του. Γιατί βαρεθήκαμε να περιμένουμε πότε θα σκάσει η επόμενη ανοησία και κανείς να μην μπορεί να την ξεπεράσει.
«Κ»
