Στοιχείο πρώτο: είναι αυτονόητο πως για θέματα υγείας, ειδικά όταν αυτά περιγράφονται με τη φράση «θέμα ζωής και θανάτου», σχεδόν πάντα οι άνθρωποι βρίσκουν τα απαραίτητα χρήματα για να κάνουν ό,τι πρέπει να γίνει.
Στοιχείο δεύτερο: ακόμη κι όταν ένα χειρουργείο δεν είναι «ζωής και θανάτου», συνήθως εκείνος-η που χρειάζεται να χειρουργηθεί κάποια στιγμή το κάνει. Δεν το αφήνει γι’ αργότερα –ή, τουλάχιστον, δεν το αμελεί για πολύ καιρό.
Από αυτά τα δύο στοιχεία, προκύπτει αβίαστα ένα συμπέρασμα: αν όχι όλοι, πάντως αρκετοί από τους ασθενείς που υφίστανται την κυβερνητική απόφαση για αναβολή του 80% των προγραμματισμένων χειρουργείων προφανώς θα ψάξουν να βρουν την άκρη τους στον ιδιωτικό τομέα. Κάποιος που περιμένει να κάνει αρθροσκόπηση για να μπορέσει να περπατήσει καλά ή κάποια που περιμένει να βάλει μόσχευμα στο ισχίο της για να μην κουτσαίνει, προφανώς δε θα περιμένει να περάσει ο κορωνοϊός. Θα αναγκαστεί να δανειστεί, να στραγγίξει τις όποιες οικονομίες του, να πιέσει τους συγγενείς και φίλους του, για να κάνει στον ιδιωτικό τομέα αυτά που τού αρνείται ο δημόσιος τομέας.
Με άλλα λόγια, η απόφαση για αναβολή του 80% των χειρουργείων «σπρώχνει» πολύ κόσμο στους ιδιώτες γιατρούς και στα ιδιωτικά κέντρα υγείας. Βλέπετε, τώρα που τα πράγματα στο δημόσιο σύστημα υγείας είναι οριακά, η κυβέρνηση έχει αποφασίσει να ρίξει στη μάχη κατά του κορωνοϊού όσο περισσότερες δυνάμεις του συστήματος υγείας μπορεί –σε βάρος των άλλων ασθενειών και των ασθενών που περίμεναν να τους φροντίσουν τα δημόσια νοσοκομεία για αρρώστιες ή ανάγκες που δεν έχουν σχέση με τον COVID.
Εδώ που τα λέμε και, εδώ που φτάσαμε, η αλήθεια είναι πως η κυβέρνηση δεν μπορούσε να κάνει αλλιώς. Αλλά για την εξέλιξη αυτή δεν φταίει το κακό το ριζικό μας ούτε ο κορωνοϊός που δείχνει τα δόντια του. Η απόφαση αυτή και η εν τέλει η αναβολή του 80% των προγραμματισμένων χειρουργείων είναι άμεση απόρροια της πολιτικής απόφασης της κυβέρνησης να μην ενισχύσει το σύστημα υγείας. Το δόγμα Πέτσα «αν ακούγαμε τον ΣΥΡΙΖΑ, θα είχαμε πετάξει δεκάδες εκατομμύρια στις ΜΕΘ» στην πλήρη εφαρμογή του.
Αποφάσισα να μην «πετάξουν λεφτά» και έτσι τώρα δημιουργούν «πεταμένους ανθρώπους». Οι οποίοι ταυτόχρονα, εκόντες άκοντες, γίνονται οι καλύτεροι πελάτες των ιδιωτών παρόχων υπηρεσιών υγείας. Ούτε σχεδιασμένο να ήταν…
ΓΙΩΡΓΟΣ ΜΕΛΙΓΓΩΝΗΣ
