Πέρα από την πρωτοβουλία για το αφορολόγητο των βουλευτών

Και μάλιστα με ευθεία παραδοχή/δικαιολόγηση/επεξήγηση ότι “ενώ διαπραγματευόμαστε την κατάργηση των εξαιρέσεων για τους αγρότες, δεν μπορεί να κάνουμε τους αδιάφορους για τις δικές μας τις φορολογικές εξαιρέσεις” (dixit Τσίπρας).
Χειροκρότημα απο π.χ. τον Spiegel. Διαρροή για καλωσόρισμα της πρωτοβουλίας και από Βρυξέλλες και από Βερολίνο. Ασφαλώς ο διάβολος κρύβεται στις λεπτομέρειες: να δούμε δηλαδή κι εδώ τι πραγματικά θα αποφασιστεί, τι θα προωθηθεί, τι θα εφαρμοσθεί. Και… πότε. Όμως το να αρχίσουν να φορολογούνται οι 299+1 της Βουλής, που εσοδεύουν κοντά 80.000 ευρώ τον χρόνο, δηλαδή τρεις και τέσσερεις φορές παραπάνω από έναν καλά πληρωμένο υπάλληλο, αν και κάτι σαν το μισό απο ένα υψηλό στέλεχος με διεθνή ανταγωνιστικότητα, με 32.000 φόρο τον χρόνο αντί για τις 2.500 που πληρώνει σήμερα ο καλός ο βουλευτής με το κατά 75% αφορολόγητό του, είναι “κάτι”. Ποσοτικά τίποτε, αφού πρόκειται για σκάρτα 9 εκατ. το χρόνο. Ομως ο συμβολισμός του ότι εκείνοι – οι νομενκλατουρίστες – θα έχουν την ίδια μεταχείριση με τους κοινούς θνητούς (τους και ψηφοφόρους…) δεν είναι δύσκολο να καταλάβει την φαντασία των τελευταίων.
Σήμερα υπάρχουν δυο εκδοχές για το τι είναι ο Αλέξης Τσίπρας. Είτε πρόκειται για κυρίαρχο στην πολιτική σκηνή. είτε βρίσκεται σε υποχώρηση είναι δηλαδή κυρίαρχος στο τίποτε.  Προσοχή: ό,τι απ’ αυτά τα δύο κι αν ισχύει, η κίνηση αυτή δίνει την αίσθηση ότι ο Τσίπρας δέχεται την αντιπαράθεση με τα πιο ριζωμένα “κεκτημένα” και προσπαθεί πρωτοβουλιακά να τραβήξει το πράγμα προς μια κατεύθυνση (απλοϊκή έκφραση, στα μέσα του 2015!) πολιτικής ηθικής. Δεν είναι βέβαιο ότι η κοινή γνώμη – δηλαδή τα κουρασμένα media – το κατέγραψαν αληθινά αυτό ως τομή. Είμαστε δύσπιστοι και καλά κάνουμε. Είδαμε π.χ. τι απέγινε η πρωτοβουλία εκείνη με τα αυτοκίνητα των βουλευτών! Όμως η τελευταία πρωτοβουλία λαϊκίστικη ασφαλώς, κάτι σημαίνει. Βλέπετε, υπάρχουν πλευρές του λαϊκισμού που κρατούν την δημόσια συζήτηση κοντά σ’ εκείνο που λέγαμε κάποτε πηγή της λαϊκής νομιμοποίησης. Να το δούμε, λοιπόν, να εξελίσσεται.