Tης Νάντιας Γιαννακοπούλου από την Κυριακάτικη Kontranews
Ο πολιτικός διάλογος συχνά ξεφεύγει στην πατρίδα μας, χάνει τον στόχο, επικεντρώνεται σε άλλα θέματα από αυτά που κυρίαρχα απασχολούν τη χώρα, την κοινωνία, τους πολίτες. Ίσως εκεί βρίσκεται ένας από τους λόγους που απαξιώνεται η Πολιτική, ιδιαίτερα στα μάτια του κόσμου. Ας πάρουμε την ιστορική απόφαση για τη Χρυσή Αυγή, αυτή τη τεράστια επιτυχία της Δημοκρατίας, της Δικαιοσύνης, του συγκεκριμένου τρόπου που επιλέχθηκε να αντιμετωπιστεί δικαστικά η νεοναζιστική εγκληματική συμμορία. Τότε υπήρξαν οι πολύ αποκαλυπτικές καταγγελίες Κοντονή και εξ αντανακλάσεως, ίσως και για να στραφεί αλλού η συζήτηση, βρεθήκαμε να αντικρίζουμε ένα απαράδεκτο πρωτοσέλιδο της ΑΥΓΗΣ που τροφοδότησε μια πολιτική αντιπαράθεση μεγατόνων. Ως ένα σημείο, αυτό ήταν δικαιολογημένο. Δεν μπορεί κανείς να λέει ό,τι θέλει, να προβοκάρει, να αλλάζει την πραγματικότητα κατά πως βολεύει το κομματικό του ακροατήριο και να μην περιμένει απάντηση. Ωστόσο, καταλάβαμε πια όλοι και ποιοι έπαθαν ανοσμία απέναντι στους Χρυσαυγίτες και ποιοι δεν τέλειωναν μια δίκη πέντε χρόνια και άλλα πολλά. Έχει κανένα νόημα να συνεχιστεί αυτή η συζήτηση; Όχι. Υπάρχουν μείζονα θέματα που πρέπει να σταθούμε σ’ αυτά.
Η χώρα βρίσκεται σε ένα πολύ κρίσιμο σημείο της πορείας της. Βρίσκεται μπροστά στην διάδοση του κορωνοϊού που φαίνεται ότι δε μπορεί να συγκρατηθεί όπως συνέβη στην πρώτη φάση και όλα δείχνουν ότι θα έχουμε ένα πολύ δύσκολο υγειονομικά χειμώνα. Παράλληλα κινείται και η Οικονομική κρίση, λόγω ακριβώς της πανδημίας. Χιλιάδες επιχειρήσεις, εκατοντάδες χιλιάδες εργαζόμενοι του ιδιωτικού τομέα πέρασαν, περνούν και θα περάσουν πολύ δύσκολες στιγμές. Αυτή την ώρα, και ανάλογα με το ύψος που θα φτάσει η ύφεση στους επόμενους μήνες, αντιμετωπίζει πρόβλημα ο οικονομικός ιστός της χώρας, αφού πάρα πολλές επιχειρήσεις θα αντιμετωπίσουν πρόβλημα κυριολεκτικά βιωσιμότητας, ενώ η ανεργία αναμένεται να εκτιναχτεί. Ωστόσο, μαζί μ’ αυτά τα αλληλοτροφοδοτούμενα προβλήματα, η χώρα αντιμετωπίζει την τουρκική προκλητικότητα και επιθετικότητα.
Η Τουρκία μετά από λίγες μέρες που ακολούθησε μια πιο ήρεμη τακτική, αποσύροντας το Oruc Reis, προφανώς για να αποφύγει τις κυρώσεις από την Σύνοδο Κορυφής, επανήλθε στην γνώριμη στάση της που οδηγούσε ευθέως στον κίνδυνο θερμού επεισοδίου κάθε μέρα κατά την διάρκεια του καλοκαιριού. Δείχνει ότι η επιθετικότητά της δεν είναι συγκυριακό φαινόμενο. Δεν πολεμάει τυχαία στην Συρία, την Λιβύη, την Αρμενία. Δεν απειλεί τυχαία ευθέως την Ελλάδα και την Κύπρο. Αυτή είναι η Στρατηγική της, την οποία ακολουθεί με προκλητική συνέπεια. Αυτό ακριβώς καθιστά πολύ επικίνδυνες τις εξελίξεις που τρέχουν αυτές τις μέρες. Μπορεί να αντιμετωπιστεί αυτή η επιθετικότητα; Και βέβαια μπορεί, και η Ελλάδα δεν έχει να φοβηθεί τίποτα.
Χρειάζεται όμως να υπάρχουν κάποιες προϋποθέσεις. Πρώτον, χρειάζεται αρραγές εσωτερικό μέτωπο που θα στηρίζεται σε καθαρή αντίληψη και μήνυμα προς τους εταίρους μας και την Τουρκία: Είμαστε αποφασισμένοι να αντιμετωπίσουμε κάθε παιχνίδι με την κυριαρχία της χώρας. The game is over! Δεύτερον, χρειάζεται να τεθεί πιο επιτακτικά το θέμα των κυρώσεων και εταίροι μας όπως Γερμανία, Ισπανία, Ιταλία να συναισθανθούν τις ευθύνες τους και ότι οι φραστικές καταδίκες έχουν αξία αλλά δεν αρκούν απέναντι σε ένα διεθνή ταραξία που αδιαφορεί για το τι του λένε. Είναι θέμα τιμής, θέμα υπαρξιακό για την Ε.Ε να εμφανιστεί ενιαία και δυνατή απέναντι σε ένα κίνδυνο που δεν αφορά μόνο στην Ελλάδα, αλλά και στην ίδια την Ε.Ε. Τρίτον, χρειάζεται επιχειρησιακή ετοιμότητα στον ύψιστο βαθμό από τις αξιόμαχες Ελληνικές δυνάμεις και τέταρτον, είναι αναγκαία μία συνεχής, ασφυκτική διεθνής διπλωματική πίεση.
Ας στρέψουμε λοιπόν την προσοχή μας στους κινδύνους που διατρέχει η χώρα. Είναι καθήκον όλων μας, καθήκον εθνικό, πατριωτικό. Ας δείξουμε ότι όλοι μαζί μπορούμε. Όταν οι Έλληνες ενώνονται πέρα από μικροκομματικά παιχνίδια, μπορούν να πετύχουν τα πάντα.
*Βουλευτής Β2 Δυτικού Τομέα Κίνημα Αλλαγής
