ΓΙΩΡΓΟΣ ΜΕΛΙΓΓΩΝΗΣ
Πόσο «παλιός» είναι ο Βαγγέλης Μεϊμαράκης; Ο πρώην πρόεδρος της ΝΔ θεωρείται ότι ανήκει σε μία γενιά πολιτικών στελεχών που έχουν πίσω τους την πολιτική σταδιοδρομία τους και δίνουν σιγά σιγά χώρο στην νεότερη γενιά. Ο πρώην πρόεδρος της ΝΔ, εξάλλου, πριν αναλάβει προεδρικά καθήκοντα το δραματικό καλοκαίρι του 2015, είχε περάσει από όλα τα κομματικά και κυβερνητικά αξιώματα, ήταν ο πρώτος γραμματέας του σημερινού κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης και, ταυτοχρόνως, με την στάση και την συμπεριφορά του είχε κατοχυρώσει την ιδιότητα της «φωνής της συνείδησης της παράταξης».
Κι όμως, παρότι ο Μεϊμαράκης είναι σαρξ εκ της σαρκός του λεγόμενου «παλιού πολιτικού συστήματος», απέδειξε –και συνεχίζει να αποδεικνύει- ότι οι διαχωρισμοί με βάση την ηλικία ή την κομματική επετηρίδα δεν είναι πάντα σωστοί.
Μία σύγκριση είναι αρκετή: ο Κυριάκος Μητσοτάκης της «νέας γενιάς» έχει υιοθετήσει όλα όσα υποτίθεται ήρθε για να ανατρέψει: την νοοτροπία «Μαυρογυαλούρου», τον άκρατο λαϊκισμό (η συνωμοσιολογία περί «ανταλλαγής» του Μακεδονικού με τις συντάξεις είναι ο ορισμός αυτού του λαϊκισμού…), την δομική «όχι σε όλα» αντιπολίτευση, αλλά και την υποσχεσιολογία: πίσω από τις κορόνες του περί «υπευθυνότητας», ο πρόεδρος της ΝΔ υπόσχεται μειώσεις φόρων, επενδύσεις και άλλα ηχηρά παρόμοια χωρίς ποτέ να εξηγεί πού θα βρει τα λεφτά, αφού όλα… εξαρτώνται από την επαναδιαπραγμάτευση των πλεονασμάτων. Και, σαν να μην έφταναν αυτά, ο Κυριάκος Μητσοτάκης εμφανίζει την περίφημη «πρωθυπουργίτιδα»: Δηλαδή, αυτή την βιασύνη του εκάστοτε αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης να κερδίσει εκλογές και να γίνει πρωθυπουργός, παρουσιάζοντας τα πάντα σαν «μαύρα» και μη βρίσκοντας ούτε ένα καλό στους πολιτικούς του αντιπάλους και στη νυν κυβέρνηση.
Στον αντίποδα, ο Βαγγέλης Μεϊμαράκης. Ο οποίος δεν ανακάλυψε την μετριοπάθεια τώρα, που είπε το αυτονόητο ότι αποτελεί τιμή για την χώρα η πρόταση για απονομή Νόμπελ στον πρωθυπουργό –όποιος κι αν είναι αυτός. Το απέδειξε σε δύσκολες συνθήκες, το καλοκαίρι του 2015. Τότε που, όπως αποκάλυψε η Ντόρα Μπακογιάννη, η ΝΔ ήταν έτοιμη να συζητήσει ακόμη και για «μεγάλο συνασπισμό» με στόχο να σωθεί η χώρα. Αλλά και τότε που έλαβε χώρα, σε μία συνεδρίαση της Κοινοβουλευτικής Ομάδας της ΝΔ, ένας αποκαλυπτικός διάλογος: όταν ο Άδωνις Γεωργιάδης και ο Μάκης Βορίδης πίεζαν για καταψήφιση του τρίτου Μνημονίου και επιχειρηματολογούσαν πως σε μερικούς μήνες θα κέρδιζε η ΝΔ τις εκλογές, ο Μεϊμαράκης επέμενε στην αντίθετη άποψη. «Μα καλά,
δεν θέλεις να γίνεις πρωθυπουργός;», τον ρώτησαν τα δύο προερχόμενα από το ΛΑΟΣ στελέχη. Και η απάντηση Μεϊμαράκη ήταν αποστομωτική: «Σε μία κατεστραμμένη χώρα όχι», τους είπε, δείχνοντας ότι, αν και παλιότερης γενιάς πολιτικός, διαθέτει την νοοτροπία που απαιτείται για τη νέα εποχή.
Μόνο που σ’ αυτή την εποχή, που απαιτεί από τα πολιτικά κόμματα κουλτούρα διαλόγου και συνεννόησης, ο Μεϊμαράκης οδεύει προς «τιμητική αποστρατεία» στις Βρυξέλλες και η ΝΔ του Κυριάκου Μητσοτάκη έχει αντιπρόεδρο τον Άδωνι Γεωργιάδη και κορυφαίο στέλεχος τον Μάκη Βορίδη.
