Ούτε εμείς κοιμόμαστε

“Πράγματι δεν κοιμάμαι τα βράδια. Λαγοκοιμάμαι. Είμαι σε εγρήγορση, έως ότου μας αδειάσουν τη γωνιά οι ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ…”. Αυτή ήταν, μεταξύ άλλων, η απάντηση του Ε. Βενιζέλου στο ρητορικό ερώτημα «τα …βράδια κοιμάται ο Βενιζέλος;», της της πρώτης σελίδας της εφημερίδας “Δημοκρατία”. Και προσθέτει ο ίδιος: “.. Εννοεί ότι πρέπει να έχω τύψεις γιατί κρατήσαμε τη χώρα όρθια και γιατί την απαλλάξαμε από δημόσιο χρέος 106 δις σε ονομαστική αξία και επιπλέον άλλα 100 δις σε παρούσα αξία, κούρεμα που προβαλλόμενο στο 2060, με σημερινά επιτόκια Πορτογαλίας, ισοδυναμεί με 1 τρις 330 δις ευρώ (ακόμη περιμένω τους υπολογισμούς του κ. Τσακαλώτου)…”. Τελικά, είναι δυνατόν, να μιλάει και να υποστηρίζει ακόμη, ότι ο σχεδόν αφανισμός των ασφαλιστικών Ταμείων, μέσω του κουρέματος που υπέστησαν, αποτελεί πράξη θετική για το ελληνικό εν γένει κράτος; Ή το γεγονός ότι το αλα Βενιζέλος κούρεμα του χρέους μας οδήγησε να έχουμε ακόμα μεγαλύτερο χρέος και σε ποσοστά και σε απόλυτο νούμερο; Και να το παρουσιάζει και ως επίτευγμα; Μα είναι δυνατόν; Θα μου πεις, περιμένεις κάτι καλύτερο από ένα εντελώς σάπιο πολιτικό σύστημα; Πάντως, με τα όσα έχει κάνει το πολιτικό προσωπικό τα τελευταία εφτά χρόνια, ούτε εμείς κοιμόμαστε.