Oταν το χιόνι βάφτηκε γαλάζιο…

«Εγκληματική ανικανότητα κατέστρεψε τις γιορτές χιλιάδων ανθρώπων». «Από θαύμα δεν θρηνήσαμε θύματα από τους εγκλωβισμένους στο χιόνι». «Δεν κατάφεραν να κρατήσουν ανοιχτό ούτε τον μεγαλύτερο δρόμο της χώρας!». «Προκλητικές κατόπιν εορτής παρουσίες του αρμόδιου υπουργού και του περιφερειάρχη στο κέντρο επιχειρήσεων της Νέας Οδού». «Γαϊτανάκι ευθυνών για το απίστευτο φιάσκο». Τα παραπάνω, θα μπορούσαν άνετα να είναι οι βασικοί τίτλοι ειδήσεων των περασμένων ημερών, με φόντο την ανικανότητα της αναδόχου εταιρείας και των κρατικών παραγόντων να κρατήσουν ανοιχτή την εθνική οδό Αθηνών-Λαμίας.

Κι όμως, ενώ όσα έγιναν είναι τραγελαφικά και αναδεικνύουν μία επικίνδυνη ανικανότητα όλων των εμπλεκομένων ανευθυνοϋπευθύνων, οι ως άνω τίτλοι έλειψαν από τα κανάλια. Έφταιγε η σφοδρότητα της «Ζηνοβίας» – η οποία, πάντως, μετά βίας «έστρωσε» με πέντε πόντους χιόνι το οδόστρωμα του μεγαλύτερου και σημαντικότερου δρόμου της χώρας. Για άλλους έφταιγαν οι «ασυνείδητοι» που είχαν κλείσει τη Λωρίδα Έκτακτης Ανάγκης.

Και, γενικώς, στην κρίση της περασμένης Δευτέρας ακούσαμε τα πάντα, εκτός από την αποτυχία του κρατικού μηχανισμού να διαχειριστεί μία ήπια και προ 72 ωρών προβλεφθείσα κακοκαιρία. Έφταιγε το κισμέτ, το κακό το πεπρωμένο, η κλιματική αλλαγή και το χιόνι. Δεν έφταιγε, όμως, η κυβέρνηση, ούτε ο αρμόδιος περιφερειάρχης. Όσο για την ίδια την ανάδοχο εταιρεία, «έδειξε» την Τροχαία ως «ανίκανη» να κρατήσει ανοιχτή την ΛΕΑ και να διασφαλίσει την εφαρμογή της απαγόρευσης κυκλοφορίας φορτηγών και «καθάρισε». Βλέπετε, οι ιδιώτες είναι καλοί όταν «φυτεύουν» κάθε πέντε χιλιόμετρα διόδια για να προεισπράττουν έσοδα. Όταν, όμως, πρέπει να κόψουν το λαιμό τους για να κρατήσουν ανοιχτό τον δρόμο που εκμεταλλεύονται, τότε φταίει η Τροχαία.

Όμως, πάνω και πέρα από όλα αυτά, ο λόγος για τον οποίο το προχθεσινό χιονάκι της «Ζηνοβίας» που «έστρωσε» για πέντε πόντους την Εθνική δεν έγινε κεντρικό πολιτικό θέμα δεν είναι ούτε οι ευθύνες της Τροχαίας, ούτε η κλιματική αλλαγή, ούτε το φαινόμενο του θερμοκηπίου.

Είναι κάτι πολύ απλό: είναι ότι έχει χρώμα «γαλάζιο» – όπως και η συντριπτική πλειονότητα των ΜΜΕ στη χώρα, που ξαφνικά έμαθαν ότι… τα ακραία καιρικά φαινόμενα δεν κάνει να εργαλειοποιούνται πολιτικά. Άλλωστε, ο Πατούλης δεν είναι Δούρου και ο Μητσοτάκης Τσίπρας. Το κοινό, όμως, είναι το ίδιο. Και βλέπει και κρίνει. 
 

Δείτε επίσης

Τελευταία Άρθρα

Τα πιο Δημοφιλή