Της Ελένης Τσερεζόλε
«Ο διάβολος κρύβεται στις λεπτομέρειες». Ισχύει. Πολλώ δε μάλλον που κάποια πράγματα δεν μπορούν καν να χαρακτηριστούν ως «λεπτομέρειες». Ο λόγος για την πολιτική επιλογή της Νέας Δημοκρατίας να ασκήσει κριτική στο πρόσφατο εμετικό πρωτοσέλιδο του “Μακελειού” σε βάρος γυναικών πολιτικών του ΣΥΡΙΖΑ και της συντρόφου του Πρωθυπουργού, μέσω… «πηγών». Σε αντίθεση με άλλες περιπτώσεις, που η ΝΔ «πετάει τη σκούφια της», μπουμπουνίζοντας εκρηκτικά και καταγγελτικά Δελτία Τύπου και επίσημες ανακοινώσεις του Γραφείου Τύπου, όπως για παράδειγμα στην περίπτωση του αεροσκάφους από τη Βενεζουέλα που έχει αναχθεί σε μείζον αντιπολιτευτικό επιχείρημα από το κόμμα της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης.
Στην περίπτωση του σεξιστικού, χυδαίου πρωτοσέλιδου –που απασχολεί πλέον και τη Δικαιοσύνη ενώ μέσω του αντιπροέδρου της Ευρωβουλής, Δ. Παπαδημούλη, έχουν ενημερωθεί και οι ευρωπαϊκοί θεσμοί– οι «εγκέφαλοι» του κόμματος έκαναν μια συγκεκριμένη επικοινωνιακή επιλογή. Επέλεξαν, όχι το επίσημο Δελτίο Τύπου αλλά… «πηγές», σύμφωνα με τις οποίες «χυδαία δημοσιεύματα, όπως αυτό του Μακελειού, είναι ανάξια πολιτικού σχολιασμού. Η Δικαιοσύνη θα όφειλε ήδη να έχει παρέμβει». Έχει υπάρξει και πιο αναλυτική η ΝΔ σε άλλες περιπτώσεις. Προφανώς όμως επειδή τέτοια περιστατικά είναι «ανάξια πολιτικού σχολιασμού», επιλέχθηκε και η μορφή των «πηγών» και όχι ένα κανονικό Δελτίο Τύπου ή μια επίσημη Ανακοίνωση.
Ψύλλοι στα άχυρα; Λεπτομέρειες; Ή συγκεκριμένη στρατηγική υποβάθμισης ενός γεγονότος απλά και μόνο επειδή αυτό στρέφεται κατά του ΣΥΡΙΖΑ; Αν το πρωτοσέλιδο αφορούσε βουλεύτριες και γυναίκες στελέχη της ΝΔ, η αντίδραση θα περιοριζόταν σε διαρροή μέσω… «πηγών»; Αν στο στόχαστρο του ρυπαρού εντύπου ήταν η σύζυγος του κ. Μητσοτάκη, θα είχε επιλεχθεί άραγε το ίδιο μέσο; Ή μήπως οι πηγές «μίλησαν» ακριβώς επειδή επρόκειτο για επίθεση στην… απέναντι πλευρά, οπότε επιλέχθηκε αυτή η mezzo-voce «λύση» προκειμένου να μην «ανέβει» και πολύ το θέμα και «αβαντάρει» δήθεν την κυβέρνηση;
Αν ισχύει κάτι τέτοιο, τότε πρόκειται για κοντόφθαλμη όσο και εξαιρετικά επικίνδυνη προσέγγιση που αγνοεί τον ακραίο και βαθιά φασιστικό χαρακτήρα τέτοιων τοξικών δημοσιευμάτων, των οποίων οι συντάκτες και εμπνευστές δεν κρύβουν τις ακροδεξιές, χουντικές τους προτιμήσεις. Δημοσιευμάτων που πρέπει να βρίσκουν απέναντί τους σύσσωμο το πολιτικό προσωπικό, χωρίς «πηγές», αλλά με σαφή μέσα και λόγο. Εδώ δεν χωρούν μεσοβέζικα σχόλια. Αλλά επίσημες καταδίκες από τα κόμματα, όχι από κύκλους και πηγές. Γιατί το τέρας δεν αντιμετωπίζεται με «ελάχιστη υπηρεσία», με δυο γραμμές σχόλιο «πηγών» αλλά με κατηγορηματική, πλήρη και διαρκή δέσμευση αγώνα εναντίον του. Απλά και ξεκάθαρα. Όλα τα άλλα απλά εκθέτουν τους εμπνευστές τους…
