ΑπλΩς εΙναι μία πρόκληση για τους χαλεπούς για τους Έλληνες φορολογούμενους, εργαζόμενους, συνταξιούχους, άνεργους και επιχειρηματίες αυτούς καιρούς η προώθηση στη Βουλή από το υπουργείο Οικονομικών νομοσχεδίου, το οποίο περιλαμβάνει διάταξη με την οποία το Δημόσιο αποδέχεται δικαστικές αποφάσεις του Ελεγκτικού Συνεδρίου για αναδρομική αύξηση έως και 100.000 ευρώ ανά περίπτωση σε συνταξιούχους βουλευτές.
Είναι αλήθεια ότι πρόκειται για δικαστικές αποφάσεις που πρέπει να εκτελεσθούν, αλλά με την ίδια λογική θα έπρεπε ή πρέπει να εφαρμοσθούν και δεκάδες άλλες παρόμοιες που αφορούν «αδυνάτους» της χώρας και ιδιαίτερα συνταξιοδοτικά και άλλα θέματα κατά την τελευταία εφιαλτική πενταετία.
Αλλά, η πρόκληση αυτή δεν είναι η μοναδική, καθώς οι βουλευτές έχουν «ο μαχαίρι και το πεπόνι» και σε, μερικές περιπτώσεις, επιβεβαιώνουν τη θυμόσοφη ελληνική ρήση «Γιάννης κερνά, Γιάννης πίνει». Θυμήθηκα, για παράδειγμα, τις 100 ψηφοθηρικές τροπολογίες της… ντροπής και από τα τρία κόμματα, οι οποίες περιελήφθησαν σε νομοσχέδιο, το οποίο έφερε, κατ’ ευφημισμόν, τον τίτλο «Μέτρα για περιστολή της φοροδιαφυγής» και το οποίο συζητήθηκε στη Βουλή στις 7 Μαρτίου 1990, επί Οικουμενικής Κυβέρνησης Ζολώτα. Παραθέτω μερικές που αφορούσαν βουλευτικά θέματα:
1. Πρόσθετη κρατική επιχορήγηση ύψους 900 εκατ. δραχμών προς τα κόμματα που θα πάρουν μέρος στις εκλογές.
2. Δικαίωμα συνταξιοδότησης των βουλευτών εκείνων που θα εκλεγούν για τρεις φορές ανεξάρτητα από τον αν συμπληρώνουν τετραετία.
3. Παροχή στους βουλευτές και ευρωβουλευτές του δικαιώματος να εισάγουν ατελώς αυτοκίνητα όχι πλέον των 2.000 κυβικών κατά το ανώτατο όριο, αλλά 2.500 κυβικών.
4. Επέκταση του μηνιαίου επιδόματος με τη μορφή εξόδων κινήσεως για το προσωπικό των Σωμάτων Ασφαλείας, που υπηρετεί στο γραφείο ασφαλείας του πρωθυπουργού, όταν αυτός δεν είναι πρόεδρος κοινοβουλευτικής ομάδας.
Επίσης, από βουλευτές κατατέθηκε και η ακόλουθη τροπολογία: «Βουλευτές ή τέως βουλευτές που έχουν συμπληρώσει έως τώρα δωδεκαετή συντάξιμο υπηρεσία και έχουν καταστεί ανάπηροι κατά το χρόνο άσκησης των βουλευτικών τους καθηκόντων με αναπηρία 50% νόμιμα αποδεδειγμένη, αποκτούν το δικαίωμα συνταξιοδότησης, εφόσον έχουν υπερβεί το 50ό έτος της ηλικίας τους».
