Όταν η Ελλάδα έχει ηγεσία, είναι ανίκητη…

Του Νίκου Καραμπάση από την Κυριακάτικη Κontranews

Σήμερα θα βλέπαμε το αναμενόμενο «καυτό video» για τον Ταγίπ Ερντογάν που είχε υποσχεθεί «στο κοινό» ο αρχιμαφιόζος Σεντάτ Πεκέρ, αλλά το… ανέβαλλε γιατί λέει δεν θέλει να κάνει ζημιά στη διαπραγμάτευση του Τούρκου Προέδρου με τον Αμερικανό ομόλογό του Τζο Μπάιντεν, στις 14 Ιουνίου, και γι’ αυτό δεν θα προχωρήσει ακόμη σε αποκαλύψεις (ο Ερντογάν έχει εκδώσει ένταλμα σύλληψης του «αρχηγού της μαφίας- όπως τον χαρακτήρισε)! Όλα δείχνουν όμως ότι «τα βρήκαν» ο Πρόεδρος Ερντογάν και ο αρχιμαφιόζος Πεκέρ και έτσι δεν θα δούμε το… video που εικαζόταν ότι θα έστελνε στον «καιάδα» τον Τούρκο Πρόεδρο (να θυμίσουμε ότι στο τελευταίο βίντεο του Πεκέρ -που έχει πάνω από 17 εκατ. προβολές- ο μαφιόζος καταγγέλλει ότι η τουρκική κυβέρνηση είχε σχέσεις και προμήθευσε με όπλα την τρομοκρατική οργάνωση Αλ Νούσρα στη Συρία, η οποία είναι παρακλάδι της Αλ Κάιντα).

Ο Ταγίπ με άλλα λόγια είναι όμηρος της τουρκικής «μαφίας» και όχι μόνο… Είναι ένας εξαιρετικά αδύναμος Πρόεδρος… (και γι’ αυτό επικίνδυνος «σαν οχιά»).

Όλα αυτά μας ενδιαφέρουν γιατί στις 14 Ιουνίου θα συναντηθούν και οι Ερντογάν- Μητσοτάκης για τα «ελληνοτουρκικά» και βέβαια «το κυπριακό». Ειδικά για το τελευταίο η εμμονή του Ερντογάν για «λύση» στη βάση ότι υπάρχουν στην Κύπρο «δυο ξεχωριστά κράτη» δεν βρίσκει απλά την καθολική αρνητική αντίδραση της διεθνούς κοινότητας (και των πέντε μονίμων μελών του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ) και βέβαια της Ε.Ε., της οποίας η Κύπρος είναι μέλος, αλλά και την «κοινή λογική». Κάτι άλλωστε που υπογράμμισε στους Τούρκους και ο Αμερικανός υπουργός των Εξωτερικών.

Μάλιστα στην απαντητική επιστολή του Αμερικανού Προέδρου Τζο Μπάιντεν στον Πρόεδρο της Κύπρου Νίκου Αναστασιάδη αφού τον ευχαριστεί για την ηγετική στάση, τη φιλία και τον σημαντικό ρόλο που η Κυπριακή Δημοκρατία διαδραματίζει στην αντιμετώπιση των παγκόσμιων προκλήσεων, του αναφέρει ότι αδημονεί να εργαστεί μαζί του, για την αντιμετώπιση θεμάτων κοινού ενδιαφέροντος στην περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου. Και βέβαια εκφράζει την ξεκάθαρη θέση των ΗΠΑ για επανένωση της Κύπρου, στη βάση της διζωνικής δικοινοτικής ομοσπονδίας (σύμφωνα με τα ψηφίσματα του Συμβουλίου Ασφαλείας των Η.Ε.).

Και παράλληλα ο Αμερικανός Πρόεδρος τονίζει ότι οι ΗΠΑ ανησυχούν για την μονομερή απόφαση των Τουρκοκυπρίων, με τη στήριξη της Τουρκίας, για άνοιγμα μέρους των Βαρωσίων τον Οκτώβριο του 2021 και γι αυτό θα ενεργήσουν ώστε να αναστραφεί αυτή η απόφαση της τουρκικής πλευράς και θα αποθαρρύνουν, όπως χαρακτηριστικά τονίζει, περαιτέρω προκλητικές τους ενέργειες. Όταν λοιπόν «θα δει» ο Κυριάκος Μητσοτάκης τον Τ. Ερντογάν, προηγουμένως ο Τζο Μπάιντεν θα έχει μιλήσει με τον Τούρκο Πρόεδρο…

Όσον αφορά τώρα το νέο «σόου» Τσαβούσογλου με την έλευσή του στην Ελλάδα και γενικότερα «τα ελληνοτουρκικά», τα πράγματα είναι εξαιρετικά απλά: Η Θράκη είναι μια επαρχία της Ελλάδας, στην οποία κατοικούν και μουσουλμάνοι (κάποιοι από αυτούς είναι «τουρκογενείς»). Μέχρι αυτό το σημείο κανένα πρόβλημα. Όταν όμως Έλληνες πολίτες –ανεξάρτητα θρησκεύματος, φύλου ή χρώματος – ενεργούν σε βάρος της ανεξαρτησίας και εδαφικής ακεραιότητας της πατρίδας τους και μάλιστα συνεργάζονται με «ξένες κρατικές ή άλλες δυνάμεις» αυτό ονομάζεται διαχρονικά και παγκόσμια «εθνική προδοσία» και προβλέπονται αντίστοιχες ποινές. Οι προδότες είναι εύκολο να δούμε «ποιοι είναι».

Όταν επίσης ξένος κρατικός αξιωματούχος ενεργεί (επί της ουσίας) «κατασκοπικά ή σαφώς εχθρικά» εντός του εδάφους μας, τότε είναι αυτόματα persona non grata και απελαύνεται πάραυτα, ανεξαρτήτως του αξιώματός του (και προφανώς δεν γίνεται δεκτός με… αγκαλιές και ασπασμούς από κανέναν). Κάθε στοιχειωδώς σοβαρό κράτος και κοινωνία, έτσι ενεργεί. Η συνθήκη της Λωζάνης ήταν μία συνθήκη ήττας για την Ελλάδα (το 1922). Και η συνέχειά της με το πογκρόμ του 1955 κατά των Ελλήνων της Κωνσταντινούπολης, την επιδείνωσε. Η Ελλάδα λοιπόν καλείται να συζητήσει, τι θα παραδώσει/παραχωρήσει στην Τουρκία; Γιατί; Χάσαμε κάποιον πόλεμο και δεν το γνωρίζουμε;

Η (Γερμανική) Τουρκία θέλει «ειδική σχέση» με την Ε.Ε. (τελωνειακή Ένωση), πατώντας όμως επάνω στην Ελλάδα και την Κύπρο. Δηλαδή βρίζοντας, εκβιάζοντας, απειλώντας, χλευάζοντας, φτύνοντας… Μέχρι πότε; Είναι γνωστό ότι, όταν η Ελλάδα έχει «ηγεσία», η Τουρκία είναι ένας λύκος μέσα στο… κλουβί του. Όταν η Ελλάδα δεν έχει ηγεσία, ο λαός μας νιώθει στο λαιμό την καυτή ανάσα του… Το πρόβλημα, με άλλα λόγια είναι δικό μας. Ο Λύκος, θα είναι πάντα λύκος…

* Δημοσιογράφος – Πολιτικός Επιστήμονας