Οταν χορεύουν τα βουβάλια, τα βατράχια ας πρόσεχαν

Δεν θα πούμε το πικρό – μην ξεκινάς μάχες που γνωρίζεις ότι θα χάσεις, πάντως δεν θα κερδίσεις. Η διακυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ δίδαξε (και διδάχθηκε…) ότι ακόμη και το σώου κόντρας κάνει καλό, αν δηλαδή ξεκαβαλλήσεις από την Ροζινάνθη έγκαιρα, αν δεν γίνεις με άλλα λόγια Γιάνης – με ένα “ν” – Βαρουφάκης. Το ΔΝΤ θα μείνει ή θα φύγει, ή θα του χτιστεί πατέντα να φύγει μένοντας, επειδή θα το κρίνουν έτσι οι ισορροπίες στην Ουάσιγκτον κι ακόμη περισσότερο οι ισορροπίες στο Βερολίνο, στο Μπούντεσταγκ (βλέπετε, έχει και η Γερμανία την κακή συνήθεια να διαθέτει Βουλή…). Δεν θα παίξει ρόλο το οποιοδήποτε νομικό κείμενο του Eurogroup που προσυπέγραψε η μετά-τον-Βαρουφάκη Ελλάδα, η επιστολή-αίτηση Τσακαλώτου που ζήτησε την επανάκαμψη ΔΝΤ. Αλλά… ο απλός και ξεκάθαρος συσχετισμός δυνάμεων. Όπως πάντα.
Το κακό, εδώ, είναι ότι τότε κυρίως η Ελληνική πλευρά στρέφεται κατά της παρουσίας ΔΝΤ (και μάλιστα με το δακρύβρεκτο επιχείρημα ότι πρέπει… η Ευρώπη να ρυθμίζει μόνη τα του οίκου της!), όταν χάνει. Αυτό το αντι-ΔΝΤ/”φιλο-Ευρωπαϊκό” ιδεολόγημα έψελνε ο Βαγγέλης Βενιζέλος κάποια στιγμή πτώσης του/μας, αυτό και ο Αντώνης Σαμαράς όταν είχε πλέον χάσει την γλυκύτατη εξουσία χωρίς να το συνειδητοποιήσει.
Όμως, ακόμη χειρότερο είναι το άλλο: ότι εμείς οι ίδιοι αποδεχόμαστε πώς το έχει επικατάρατο ΔΝΤ (σκληρές θέσεις στα εργασιακά, πάντως στο Ασφαλιστικό, δυσάρεστη τάση να ανακαλύπτει δημοσιονομικές μαύρες τρύπες κοκ) είναι ο μόνος αληθινός, χρήσιμος σύμμαχος – πέραν δηλαδή του Αγγλοσαξωνικού Τύπου και πολλών πανεπιστημιακών – στην μαχη να διαρρυθμιστεί κάπως το πρόδηλα μη-βιώσιμο χρέος της Ελλάδας του 2015.
Και αυτό το ΔΝΤ, για να κερδηθούν λίγες στερεότυπες εντυπώσεις, προσπαθούμε να το φέρουμε “απέναντι”. Γι αυτό, και όχι για τα μαύρα (;) μάτια της Ντέλιας Βελκουλέσκου γίνεται ο καυγάς. Προσοχή όμως! Ο καυγάς δεν -ΔΕΝ- είναι για μας. Ο καυγάς είναι για το μείζον θέμα του Ευρωπαϊκού χρέους, προοπτικά. Και για τον ρόλο του ΔΝΤ σ’ αυτό. Καυγάς ΔΝΤ-ΕΕ, είναι. Καυγάς Ουάσιγκτον – Βερολίνου.
Οπότε όταν χορεύουν τα βουβάλια, τα βατράχια ας πρόσεχαν.