Της Ελένης Τσερεζόλε
“Με τα δεδομένα δημοσίου τομέα, το κόστος για έναν γιατρό και 5 νοσηλευτές είναι 250 ευρώ, γιατί ο ιδιώτης γιατρός να θέλει 800 ευρώ για να συνδράμει κάποιον όταν είναι μεταξύ ζωής και θανάτου;”. Το ερώτημα που αφορούσε στον διπλασιασμό της αποζημίωσης, από 800 σε 1.600 ευρώ της αποζημίωσης για τις κλίνες των ΜΕΘ των ιδιωτικών κλινικών, την ώρα που η κυβέρνηση επιμένει να μην στηρίζει τα δημόσια νοσοκομεία, να μην κάνει προσλήψεις, να αφήνει τους γιατρούς και τους νοσηλευτές να δώσουν τη μάχη χωρίς τα απαραίτητα, δεν το έθεσε ο Παύλος Πολλάκης ή κάποιος άλλος βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ. Το έθεσε στον υπουργό Περιβάλλοντος, κ. Χατζηδάκη, το βράδυ της Πέμπτης στην ΕΡΤ η δημοσιογράφος Όλγα Τρέμη, που δεν μπορεί να “ελεγχθεί” ως… Συριζαία. Απάντηση φυσικά δεν πήρε.
Λίγες ώρες νωρίτερα, ο κυβερνητικός εκπρόσωπος, κ. Πέτσας έδινε το “σήμα” της απάντησης στις αυτονόητες επικρίσεις όχι της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης αλλά όλων όσοι διατηρούν ακόμη κριτική σκέψη: δεν υπάρχουν λεφτόδεντρα! Ουσιαστικά το ίδιο λέει και τις τελευταίες μέρες αποκλειστικά όμως προς τους εργαζόμενους όταν τους κόβει στο μισό τους μισθούς και ο υπουργός Εργασίας.
Αυτή όμως δεν είναι η αλήθεια. Γιατί την ίδια στιγμή, όπως φαίνεται, τα λεφτόδεντρα μια χαρά ανθίζουν για τους κλινικάρχες των ιδιωτικών ΜΕΘ όπως επίσης θα ανθήσουν και για τους εργοδότες αλλά και για κάποιες εταιρίες επικοινωνίας ενόψει των 11 δις για επικοινωνιακές καμπάνιες για τον ιό”, που θα διαχειριστεί αδιαφανώς το γραφείο του Πρωθυπουργού. Λεφτόδεντρα λοιπόν υπάρχουν για ορισμένους που βλέπουν την “κρίση να γίνεται ευκαιρία”. Για τους εαυτούς τους βέβαια.
