Ομολογιών συνέχεια

Τα όσα συνομολογεί ο πρώην υπουργός Οικονομικών Γιώργος Παπακωνσταντίνου, εν όψει και της έκδοσης του νέου βιβλίου του, δε συνιστούν μόνο μια «Μαύρη Βίβλο», για τους εγχώριους «μοιραίους» πρωταγωνιστές, που, τώρα «αυτοκαταγγέλλονται». Οι αποκαλύψεις του πρώην «τσάρου» (για όποιους λόγους κι αν γίνονται, στην παρούσα, μάλιστα, συγκυρία) εκθέτουν όμως και τους δανειστές, πρωτίστως δε τους Ευρωπαίους εταίρους, καθώς αναδεικνύουν, μέσα από την αποκάλυψη του δυσώδους παρασκηνίου, όχι μόνο την ασύνορη υποκρισία τους, αλλά και την παντελή ανικανότητα και την ερασιτεχνική ελαφρότητα, που επέδειξαν στην αντιμετώπιση της κρίσης. Εχει δε ιδιαίτερη σημασία πως, τα όσα αποκαλύπτονται, αφορούν τον κρίσιμο χρόνο, προ και αμέσως μετά την υπαγωγή της χώρας μας, στο «Μηχανισμό Στήριξης» και την εφαρμογή του πρώτου Μνημονίου, γιατί τότε κρίθηκαν όλα. Σημειώνουμε, για να γίνει κατανοητό το επιχείρημα, τούτο μόνο: Αν η χώρα, όπως ήταν απολύτως εφικτό, είχε καταφέρει να αντεπεξέλθει στις δανειακές της ανάγκες, για το 2010, τότε, στο χειρότερο σενάριο, θα είχε ενταχθεί στον, κοινό, Ευρωπαϊκό Μηχανισμό, μαζί με Ιρλανδία και Πορτογαλία, οπότε θα υπήρχαν πολύ μεγαλύτερα διαπραγματευτικά περιθώρια, για ένα πιο χαλαρό πλαίσιο δημοσιονομικής προσαρμογής. Όλα αυτά, όμως, που συνθέτουν τον «καμβά» των εγχώριων ευθυνών, δεν αναιρούν την αξιοθρήνητη εικόνα των ευρωπαϊκών ηγεσιών. Αυτών, που σύμφωνα και με τις νεότερες αποκαλύψεις, διαβεβαίωναν, μέχρι και την παραμονή «του Καστελόριζου», τους αρμόδιους Ελληνες υπουργούς, πως, δεν υπήρχε η παραμικρή πιθανότητα εμπλοκής του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, στα ευρωπαϊκά πράγματα. Αιτιολογούσαν, μάλιστα, τη θέση τους, με το «ατράνταχτο» επιχείρημα, ότι κάτι τέτοιο θα λειτουργούσε διαλυτικά για το σύνολο της Ευρωπαϊκής Ενωσης και, μάλιστα, ότι το Ταμείο θα έφτανε στο σημείο, να υποκαθιστά και αυτό το ΓΙΟΥΡΟΓΚΡΟΥΠ! Είδαμε, βέβαια, το έγινε, πριν αλέκτωρ λαλήσαι… Φυσικά, οι αξιότιμοι «εταίροι» μας γνώριζαν πολύ καλά, ότι το πρόγραμμα είναι ανεφάρμοστο. Αλλά, όπως με κυνισμό ομολόγησε ο τότε Επίτροπος Ολι Ρεν, «αυτό το πρόγραμμα είναι το μόνο που περνά από τα ευρωπαϊκά κοινοβούλια και θα δούμε πως θα το χειριστούμε στο δρόμο»! Απίθανος, όπως θα έλεγε και ο Δημήτρης Νικολαϊδης (στο «Μια Ιταλίδα στην Κυψέλη». Ο ίδιος δεν είναι, άλλωστε, που μας είχε πει, σε άπταιστα ελληνικά: «Καλό κουράγιο»; Κάτι ήξερε…