Ομολογία αποτυχίας

Ο φάκελος που υπέβαλλε ο Μιχάλης Χρυσοχοΐδης στον Άρειο Πάγο με εκατοντάδες (κάπου 500) εγκληματίες ή φερόμενους ως εγκληματίες, που κυκλοφορούν ελεύθεροι, είναι ομολογία αποτυχίας. Και συγχρόνως είναι μια κατηγορία προς την Δικαιοσύνη, ενισχύοντας το επιχείρημα ότι η Αστυνομία συλλαμβάνει αλλά η Δικαιοσύνη δεν καταδικάζει. Το ότι η Αστυνομία συλλαμβάνει υπόπτους δεν σημαίνει ότι είναι αυτομάτως ένοχοι, φάνηκε άλλωστε αυτό και στην περίπτωση της MARFIN. H Δικαιοσύνη έκρινε αθώους αυτούς που η Αστυνομία κατηγόρησε. Άρα ο κ. Χρυσοχοΐδης δεν αρκεί να διαμαρτύρεται για την Δικαιοσύνη. Πρέπει να κοιτάξει και τα όσα διαχρονικά συμβαίνουν και στην Αστυνομία. Σε κάθε περίπτωση είναι η κυβέρνηση που βρίσκεται σε δύσκολη θέση γιατί δεν στράφηκε προς το οργανωμένο έγκλημα και τις μαφίες, αλλά θέλησε να ασχοληθεί με ένα πολιτικό αφήγημα περί «αριστερής τρομοκρατίας» και πολιτικής μπαχαλοποίησης, για να κερδίσει ψήφους. Και τώρα βρίσκεται αντιμέτωπη με την πραγματικότητα , δηλαδή με την δράση του οργανωμένου εγκλήματος. Είναι δε τόσος ο πανικός της και η επικοινωνιακή της τακτική, που αντιμετωπίζει με πανικό το έγκλημα των Γλυκών Νερών. Πριν καταλάβουν οι Aρχές, τι ακριβώς συνέβη, έχουν πετάξει στην δημόσια συζήτηση διάφορες αστήρικτες θεωρίες, οι οποίες ενοχλούν ακόμα περισσότερο το περί δικαίου αίσθημα. Και όλα αυτά γιατί σκεφτόντουσαν μόνο τις ψήφους.
Σχετικά Άρθρα
Δείτε επίσης