Η αλήθεια είναι πως η διοργάνωση των Ολυμπιακών Αγώνων κάθε τέσσερα χρόνια αποτελεί μόνο μία σταγόνα στον ωκεανό της υπερ-προσπάθειας που καταβάλλουν οι αθλητές από όλο τον κόσμο για να βρεθούν εκεί (είτε αναδειχθούν Ολυμπιονίκες είτε όχι).
Προϋποθέτει μία επίπονη προσπάθεια ετών και η τελική φάση, με τη διεξαγωγή του αγωνίσματος αποτελεί την κρισιμότερη στιγμή για εκείνους.
Μάλιστα, φανταστείτε τη στιγμή κατά την οποία ένας αθλητής πραγματοποιεί την τελευταία του προσπάθεια, όχι μόνο στη διοργάνωση, αλλά και στη ζωή του, καθώς ετοιμάζεται να αποσυρθεί από την ενεργό δράση.
Αναμφίβολα, μία από τις πιο συγκινητικές αποχωρήσεις ήταν του Πύρρου Δήμα, στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Αθήνας όταν το παληκάρι από τη Χειμάρρα, ολοκλήρωσε την τρίτη και τελευταία του προσπάθεια.
Καταχειροκροτούμενος έβγαλε τα παπούτσια του, με έντονο συμβολισμό και αποχώρισε με το κοινό να μη μπορεί να σταματήσει να χειροκροτεί.
Ωστόσο, στους Αγώνες του Ρίο, μία από τις πιο συγκινητικές στιγμές που έχουν διαδραματιστεί ανήκει στον ο Οσκαρ Αλμπέιρο Φιγκερόα Μοσκέρα.
Ο αρσιβαρίστας από την Κολομβία είχε μόλις κερδίσει το χρυσό μετάλλιο στην κατηγορία των 62 κιλών. Ο 33χρονος δεν κατάφερε να συγκρατηθεί και ξέσπασε σε κλάματα. Με τον κόσμο να τον χειροκροτά, o Μοσκέρα γονάτισε, έβγαλε τα παπούτσια του και τα άφησε μπροστά στην μπάρα, δείχνοντας ότι αποχωρεί από την ενεργό δράση.
Ας θυμηθούμε την τελευταία προσπάθεια του Πύρρου στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Αθήνας όταν στο κλειστό γυμναστήριο της Νίκαιας, επιχείρησε να σηκώσει 207,5 Kg στην τρίτη και τελευταία του προσπάθεια στην κίνηση ζετέ:
