Oλη η αλήθεια για τα θαλασσοδάνεια των εφημερίδων και των καναλιών

ΓΙΑ ΝΑ ΠΟΥΜΕ τα πράγματα με το όνομά τους, έχει δίκιο ο Αλέξης που φέρεται με τόσο μεγάλη σκληρότητα, στους εκδότες και καναλάρχες, γιατί γνωρίζει τι πέρασε το κόμμα, που μέσα στο οποίο μεγάλωσε και έχει ζήσει σαν Πρωθυπουργός, από τις αθλιότητες των Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης…

ΒΕΒΑΙΩΣ για να λέμε και του στραβού το δίκιο ο Πρωθυπουργός το είχε… παρατραβήξει στην προκειμένη περίπτωση και θα έπρεπε να ήταν λίγο πιο μαλακός, γιατί με την κάθετη άρνησή του, ακόμα και να συζητήσει με εκδότες, καναλάρχες και δημοσιογράφους, έχει ήδη δημιουργηθεί μια ΕΚΡΗΚΤΙΚΗ κατάσταση στο χώρο του Τύπου, ο οποίος κάθε μέρα που περνάει βουλιάζει όλο και περισσότερο στα προβλήματα, με αποτέλεσμα εφημερίδες, ραδιόφωνα και κανάλια, να είναι όλα σχεδόν έτοιμα για λουκέτο.

ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΟΥΜΕ ότι ο Πρωθυπουργός εκτός από την προσωπική του εμπειρία, για την ΤΡΑΜΠΟΥΚΙΚΗ συμπεριφορά, όλων σχεδόν των Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης, απέναντι στην προσπάθειά του, για να σωθεί η χώρα, βλέπει και τα τεράστια χρέη των εφημερίδων και των καναλιών και σε συνδυασμό με τις θυσίες του Ελληνικού λαού, δικαιολογημένα ΑΝΑΤΡΙΧΙΑΖΕΙ από τα θαλασσοδάνεια των Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης.

ΘΑ πρέπει όμως ο φίλος μας, ο Αλέξης, να ξέρει ότι εκτός από τις ευθύνες των τραπεζών για την πλουσιοπάροχη δανειοδότηση των εφημερίδων και των καναλιών, τη μεγαλύτερη ευθύνη την φέρουν όλες οι προηγούμενες κυβερνήσεις, γιατί εμείς ΞΕΡΟΥΜΕ και σίγουρα θα το ξέρει και ο Αλέξης, ότι ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΔΟΘΗΚΕ ΟΥΤΕ ένα ευρώ δάνειο σε καμία επιχείρηση Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης στη χώρα μας, αν προηγουμένως δεν ενημερωνόταν ο αρμόδιος υφυπουργός Τύπου και αν δεν ενέκρινε το δάνειο, ο εκάστοτε Πρωθυπουργός.

ΑΥΤΑ για να βάλουμε τα πράγματα στη σωστή τους βάση…

ΕΠΙΣΗΣ θα πρέπει να πούμε ότι όλες οι τράπεζες σε όλο τον κόσμο, για όλες τις δουλειές, ποτέ δεν θεωρούν πρωτεύοντα ρόλο για τη χορήγηση ενός δανείου τις… εγγυήσεις. Οι τράπεζες κοιτάνε μόνο ΠΟΙΟΣ ζητάει το δάνειο και ΑΝ ΜΠΟΡΕΙ από τη δουλειά του να το αποπληρώσει.

ΠΟΤΕ, δε, σε κανένα μέρος του κόσμου, καμία τράπεζα δεν πήρε από κανένα επιχειρηματία εγγυήσεις, ίσες με το δάνειο που χορηγεί. Μάλιστα, κανονικά θα έπρεπε αν η τράπεζα ήθελε να είναι πλήρως «εξασφαλισμένη», οι εγγυήσεις που θα ζητούσε να ανέρχονται στο ΔΙΠΛΑΣΙΟ του χορηγούμενου δανείου, αλλά τότε κανένας επιχειρηματίας δεν θα ζητούσε δάνειο και οι τράπεζες, όλες, θα έκλειναν!

ΑΛΛΩΣΤΕ ποτέ καμία τράπεζα δεν τα κατάφερε να καλύψει το δάνειο που χορηγεί με τις εγγυήσεις που έχει πάρει. Πρώτον, γιατί τα κτίρια παλιώνουν και δεύτερον γιατί τα μηχανήματα φθείρονται και ξεπερνιέται η τεχνολογία τους.

Συνήθως δε ένα μηχάνημα που αγοράστηκε 5 ή 10 εκατομμύρια ευρώ ύστερα από 10-15 χρόνια πωλείται για παλιοσίδερα και δεν πιάνει ούτε 100 χιλιάδες ευρώ, για σκραμπ.

ΘΕΩΡΟΥΜΕ λοιπόν ότι ο Πρωθυπουργός, λόγω και του χαρακτήρα του, έκανε προχθές μεγάλη ΥΠΟΧΩΡΗΣΗ όταν κάλεσε την αντιπολίτευση, όλοι μαζί να μελετήσουν τα προβλήματα του Τύπου και των Τηλεοράσεων για να βρουν λύση.

ΑΛΛΑ δυστυχώς η αντιπολίτευση, όχι μόνο δεν έτρεξε να εκμεταλλευτεί, για το καλό του Τύπου και των εργαζομένων την πρόταση του Πρωθυπουργού, αλλά πετάχτηκε σαν… ραπάνι ο Κυριάκος και την απέρριψε με αποτέλεσμα από εδώ και μπρος, να μπορεί ο Πρωθυπουργός να λέει ότι, « Εγώ πρότεινα να βρούμε λύσεις, όλοι μαζί στα προβλήματα του Τύπου, και των δημοσιογράφων αλλά η αντιπολίτευση το αρνήθηκε…

ΟΠΟΙΕΣ λοιπόν εφημερίδες και κανάλια κλείσουν από εδώ και στο εξής και όσοι δημοσιογράφοι θα μείνουν άνεργοι, εμείς τους υπολογίζουμε γύρω στις 5000, πρέπει να ξέρουν ότι την ευθύνη θα την έχουν τα κόμματα της αντιπολίτευσης.

ΕΜΕΙΣ πάντως πιστεύουμε και ας μας παρεξηγήσετε – τονίζοντας, ότι οι εκδοτικές μας επιχειρήσεις, στην ουσία ΔΕΝ ΧΡΩΣΤΑΝΕ ΤΙΠΟΤΕ – ότι τα θαλασσοδάνεια των Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης στην Ελλάδα, είναι… λίγα μπροστά στις χιλιάδες των εργαζομένων που απασχολούσαν. Είναι επίσης πολύ μικρότερα από τα δάνεια που έχουν πάρει κανάλια και εφημερίδες σε άλλες χώρες του κόσμου και ασφαλώς δεν μπορούν να συγκριθούν με τα δισεκατομμύρια, που έχουν φάει τα τελευταία 50 χρόνια, οι γνωστοί κλεφτοεπιχειρηματίες και κλεφτοβιομήχανοι, με τις προβληματικές εταιρείες ή τους συνεταιρισμούς.

ΤΕΛΟΣ πιστεύουμε ότι το μεγάλο φαγοπότι από τους ντόπιους νταβατζήδες των Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης δεν έγινε από τα θαλασσοδάνεια που πήραν από τις τράπεζες, στα οποία πήραν μέρος και όλοι οι μεγαλοδημοσιογράφοι – έτσι για να εξηγούμεθα – αλλά τα ΄κονόμησαν από τους εκβιασμούς και τις μίζες από τα δημόσια έργα, τις κρατικές προμήθειες και τους εξοπλισμούς.

«Κ»