Πριν μερικούς μήνες, ο πρώην πρωθυπουργός της Γαλλίας Φρανσουά Φιγιόν, σαρώνοντας στις προκριματικές εκλογές και κατατροπώνοντας τους αντιπάλους του Αλέν Ζιπέ και Νικολά Σαρκοζί, έλαβε το χρίσμα να ηγηθεί της δεξιάς παράταξης στις επερχόμενες εκλογές για την ανάδειξη Προέδρου της Γαλλίας. Μέχρι πρότινος όλες οι σφυγμομετρήσεις έδιναν ως αδιαφιλονίκητο νικητή των γαλλικών εκλογών τον Φρανσουά Φιγιόν. Ξαφνικά και εκεί που ο Φιγιόν είχε τη νίκη στο τσεπάκι και έραβε το προεδρικό κοστούμι, ξέσπασε “οικονομικό-οικογενειακό” σκάνδαλο εμπλέκοντας την ουαλή σύζυγό του Πηνελόπη Φιγιόν και τα παιδιά του Μαρί και Σαρλ. Οι φήμες προκάλεσαν την άμεση παρέμβαση των γαλλικών δικαστικών αρχών. Η δικαστική έρευνα έδειξε ότι η σύζυγος του Φιγιόν και τα δύο παιδιά του, κατείχαν στο παρελθόν “εικονικές-πλασματικές” θέσεις αργόμισθων συμβούλων του. Πιο συγκεκριμένα, στην Πηνελόπη Φιγιόν καταλογίζεται ότι τις χρονικές περιόδους 1988-1990, 1998-2007 και 2012-2013, που ο σύζυγός της κατείχε σημαντικά δημόσια αξιώματα, είχε διοριστεί αργόμισθη σύμβουλός του εισπράττοντας συνολικό ποσό κοντά στις 900.000 ευρώ. Από την άλλη μεριά, τα παιδιά του Μαρί και Σαρλ κατηγορούνται ότι είχαν διοριστεί νομικοί του σύμβουλοι εισπράττοντας σημαντικά ποσά, παρότι δεν είχαν λάβει άδεια ασκήσεως του δικηγορικού επαγγέλματος.
Η περίπτωση του Φρανσουά Φιγιόν είναι λίαν διδακτική για τη χώρα μας. Όταν ο έντυπος και ο ηλεκτρονικός τύπος άρχισαν να σχολιάζουν την αργομισθία της γυναίκας και των παιδιών του Φιγιόν, οι εισαγγελικές αρχές της Γαλλίας παρενέβησαν και αμέσως ξεκίνησαν την διερεύνηση των θέματος. Εντός μερικών ημερών, οι γαλλικές δικαστικές αρχές πήραν καταθέσεις από τον ίδιο το Φιγιόν, τη σύζυγο και τα παιδιά του. Στην Ελλάδα της μίζας, της οικογενειοκρατίας και της κομματοκρατίας, οι βουλευτές κρύβονται πίσω από τη βουλευτική ασυλία, μην αφήνοντας τις δικαστικές αρχές να διερευνήσουν την ορθότητα των κατηγοριών. Αξιοσημείωτο είναι ότι το νομικό πλαίσιο στη χώρα μας, διευκολύνει την παραγραφή υποθέσεων κακουργηματικού χαρακτήρα για πρωθυπουργούς, υπουργούς και υφυπουργούς. Επίσης, η Βουλή με τη συγκρότηση εξεταστικών επιτροπών, διαθέτει ένα θεσμικό μηχανισμό κωλυσιεργίας σοβαρών υποθέσεων κακουργηματικού χαρακτήρα, μέχρι οι υποθέσεις αυτές να ξεχαστούν και τελικά να μπουν στο αρχείο.
Στην Ελλάδα της οικογενειοκρατίας και της ρουσφετολογίας, φήμες και διαδώσεις λένε ότι πρόεδροι Δημοκρατίας, πρωθυπουργοί, υπουργοί, υφυπουργοί, βουλευτές, ευρωβουλευτές, γενικοί γραμματείς υπουργείων, πρόεδροι και διοικητές δημόσιων επιχειρήσεων και οργανισμών, περιφερειάρχες, δήμαρχοι, κ.ά., διόριζαν και εξακολουθούν να βολεύουν σωρηδόν γυναίκες, αδέλφια, ξαδέλφια, φιλενάδες, κουμπάρους και κομματικούς φίλους, από τις πόρτες και τα παράθυρα των προεδρικών μεγάρων, της Βουλής, των υπουργείων, των φορέων του ευρύτερου δημόσιου τομέα, κ.λπ., φορτώνοντας με εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ τις κρατικές δαπάνες και επιβαρύνοντας ανάλογα το δημόσιο χρέος της χώρας. Στη χώρα της φαιδράς πορτοκαλέας όλα είναι νόμιμα και νομότυπα. Οι θεσιθήρες και οι βολεψάκηδες αποκομίζουν μεγάλα οικονομικά οφέλη εκμεταλλευόμενοι τη δύναμη της εξουσίας. Αν γινόταν μια έρευνα για να υπολογιστεί ο αριθμός των συγγενικών προσώπων και των κομματικών φίλων, που μετά τη μεταπολίτευση έχουν διοριστεί στον ευρύτερο δημόσιο τομέα και με πόσα δις ευρώ έχουν επιβαρύνει τις κρατικές δαπάνες, σίγουρα θα τρίβαμε τα μάτια μας.
Ποιος αμφιβάλλει ότι οικογενειοκρατία, κομματοκρατία και ρουσφετολογία δεν φέρουν βαρύτατες ευθύνες, για την τραγωδία που ως κοινωνία ζούμε στην εποχή των μνημονίων; Έχει αντικειμενική βάση η άποψη ότι μετά τη μεταπολίτευση, συγγενείς και φίλοι μεγάλων πολιτικών οικογενειών, με τις μίζες και τις χρυσοφόρες απολαβές τους, επιβάρυναν υπέρμετρα τις κρατικές δαπάνες, προκαλώντας τη συνεχή άνοδο του δημοσίου χρέους, με κατάληξη τη χρεοκοπία της χώρας το 2009 και την υποταγή του ελληνικού λαού στο πέλμα των μνημονίων; Στην Ελλάδα των μνημονίων η πλειονότητα των νοικοκυριών ζει στη φτώχεια και τη δυστυχία. Ωστόσο, η οικογενειοκρατία και η κομματοκρατία ευημερούν και μακροημερεύουν.
