Αν και οι φορολογικές επιβαρύνσεις πέφτουν σαν χιονοστιβάδα στις πλάτες των νοικοκυριών και των επιχειρήσεων και οι πρωτογενείς δαπάνες έχουν σημαντικά ελαττωθεί, παρ’ όλα αυτά το δημόσιο χρέος της χώρας συνεχίζει να αυξάνει με αλματώδεις διασκελισμούς. Τα στατιστικά στοιχεία που περιλαμβάνονται στον πίνακα 3.1 του προσχεδίου του Γενικού Κρατικού Προϋπολογισμού (ΓΚΠ) οικονομικού έτους 2016, πιστοποιούν την ορθότητα των απόψεών μας.
Οι συντάκτες του προσχεδίου του ΓΚΠ ομολογούν, ότι, την περίοδο 2015-2016 το χρέος της κεντρικής κυβέρνησης από 326 δις ευρώ (€) ή 187,6% του ΑΕΠ (Ακαθάριστο Εγχώριο Προϊόν) προβλέπεται να αυξηθεί σε 343,2 δις € ή 198% του ΑΕΠ. Η κατάσταση των Δημοσίων Οικονομικών είναι τραγική και το κυβερνητικό οικονομικό επιτελείο οφείλει να διευκρινίσει αρκετά σκοτεινά σημεία της ασκούμενης δημοσιονομικής πολιτικής. Οι φόροι πολλαπλασιάζονται, μισθοί και συντάξεις πετσοκόβονται και παραδόξως το δημόσιο χρέος αυξάνει με ανεξέλεγκτους ρυθμούς. Σκεφτείτε να μην είχαν γίνει τα δύο κουρέματα του κρατικού χρέους το Φεβρουάριο και τον Δεκέμβριο του 2012, που είχαν συντελέσει στη μείωσή του κατά 106 και 32 δις € αντίστοιχα. Άνευ των δύο κουρεμάτων, το χρέος της κεντρικής κυβέρνησης το 2015 θα ήταν 464 δις € (326+138=464) και το 2016 θα προβλεπόταν σε 481,2 δις € (343,2+138=481,2). Αδιαμφισβήτητο είναι ότι η κατάσταση των Δημοσίων Οικονομικών της χώρας είναι αθλιοτάτη.
Από τεχνοκρατικής άποψης η αχαλίνωτη ανοδική πορεία του δημοσίου χρέους οφείλεται σε δύο θεμελιώδεις παράγοντες. Ο πρώτος παράγοντας σχετίζεται με τον τυφώνα της παρατεταμένης ύφεσης που μετά το 2008 πλήττει την εθνική μας οικονομία. Ο δεύτερος παράγοντας αφορά τις τράπεζες. Το γεγονός ότι στα πλαίσια των μνημονιακών συμβάσεων, το ελληνικό δημόσιο (βλέπε κρατικός προϋπολογισμός) έχει αναλάβει την κάλυψη των χρηματοδοτικών κενών των συστημικών τραπεζών, αποτελεί τον κυριότερο παράγοντα της ανεξέλεγκτης αύξησης του χρέους της κεντρικής κυβέρνησης. Οι πολιτικοί και οι οικονομικοί εγκέφαλοι που αποδέχτηκαν στους όρους του πρώτου μνημονίου, οι εγχώριες ελληνικές τράπεζες να χρηματοδοτούνται απευθείας από τον κρατικό προϋπολογισμό, διέπραξαν μέγα λάθος.
Αν είναι δυνατόν οι κυβερνήσεις να φορολογούν τους πολίτες, για να εξυπηρετείται το συνεχώς αυξανόμενο δημόσιο χρέος, λόγω χρηματοδότησης των τραπεζικών ζημιών με πόρους του κρατικού προϋπολογισμού. Αναμφίβολα, η υπερδιόγκωση των κρατικών ελλειμμάτων οφείλεται κυρίως στις τράπεζες, με αναπόφευκτη συνέπεια τη δραματική αύξηση του δημοσίου χρέους της χώρας.
Οι κυβερνητικοί ιθύνοντες ας αναλογιστούν ότι μετά το πρώτο κούρεμα του δημοσίου χρέους τον Φεβρουάριο του 2012, το χρέος από 368 δις € τον Δεκέμβριο του 2011 έπεσε στα 262 δις € στις αρχές Μαρτίου του 2012. Το νεοσύστατο κυβερνητικό οικονομικό επιτελείο με επί κεφαλής τον κ. Τσακαλώτο, θα μπορούσε να μας εξηγήσει γιατί το 2016 το χρέος της κεντρικής κυβέρνησης προβλέπεται να αναρριχηθεί στα 343,2 δις €; Λαμβάνοντας υπόψη ότι το δεύτερο κούρεμα συνέβαλε στη μείωση του χρέους κατά 32 δις €, ο κοινός νους θα διερωτηθεί: Δοθέντος ότι τα χαράτσια θερίζουν την ελληνική κοινωνία με ρυθμούς πολυβόλου και οι μισθοί με τις συντάξεις ολοένα και περισσότερο ψαλιδίζονται, γιατί το χρέος της κεντρικής κυβέρνησης το 2016 να αναμένεται σε 343,2 δις και όχι σε 200 δις €;
