Οι παραχαράκτες της ΕΛΣΤΑΤ και του κουαρτέτου ΜΕΡΟΣ Γ΄

ΣΤΟ ΧΘΕΣΙΝΟ άρθρο ασχοληθήκαμε με την θρασύτατη παραχάραξη του πρωτογενούς αποτελέσματος της γενικής κυβέρνησης από την πλευρά της ΕΛΣΤΑΤ και του κουαρτέτου. Η αναμφισβήτητη πραγματικότητα είναι ότι το ελληνικό κράτος χρόνο με το χρόνο παρουσιάζει ολοένα και μεγαλύτερα πρωτογενή ελλείμματα, με οικτρή συνέπεια την ακάθεκτη ανοδική πορεία του δημοσίου χρέους. Η σημερινή κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, βαδίζοντας στα χνάρια των μεταπολιτευτικών κυβερνήσεων ΠΑΣΟΚ-ΝΔ, είναι σαφές ότι αγνοεί τα διδάγματα της οικονομικής ιστορίας. Σύμφωνα με τα στοιχεία της Eurostat την περίοδο 1994-2002, δηλαδή επί εννέα συναπτά έτη, η γενική κυβέρνηση παρουσίασε πρωτογενή πλεονάσματα, τα οποία αθροιστικά ανήλθαν σε 32,4 δις ευρώ (€). Εφόσον την περίοδο 1994-2002 το σύνολο των πρωτογενών κρατικών πλεονασμάτων ήταν 32,4 €, γιατί το χρέος της γενικής κυβέρνησης την περίοδο αυτή από 91 δις ή 97% του ΑΕΠ αυξήθηκε σε 159,2 δις € ή 102,6% του ΑΕΠ;

Η περίοδος 1994-2002 παραλληλίζεται με την περίοδο 2012-2016. Οι έχοντες αμερόληπτη και όχι επιλεκτική μνήμη, ενθυμούνται ότι την περίοδο 1994-2002, οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ θριαμβολογούσαν περί της επίτευξης αξιοσημείωτων πρωτογενών πλεονασμάτων στον κρατικό προϋπολογισμό και της συντελούμενης πτωτικής τάσης του δημοσίου χρέους. Κάτι ανάλογο διαλαλούν και οι μνημονιακές κυβερνήσεις της περιόδου 2012-2016, που παραμυθιάζουν τον ελληνικό λαό ότι περάσαμε στην αναπτυξιακή εποχή του success story,  σε συνθήκες μάλιστα δημοσιονομικής προσαρμογής λόγω επίτευξης κρατικών πρωτογενών πλεονασμάτων. Ο κρατικός προϋπολογισμός της Ελλάδας κατά την περίοδο 1980-2015, σχεδόν καμία χρονιά δεν είχε πρωτογενή πλεονάσματα. Όλες οι κυβερνήσεις σαν τη σημερινή  ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, έκρυβαν τα ελλείμματα κάτω από το χαλί των πιστωτικών εσόδων και με την αλχημεία αυτή υποστήριζαν ότι το κράτος επιτυγχάνει πρωτογενή πλεονάσματα. Απάτη επί της απάτης, με αναπόφευκτη την δραματική άνοδο του δημοσίου χρέους, την εκκωφαντική χρεοκοπία του 2009 και την υποταγή της πατρίδας στη μέγγενη των μνημονίων. Θλίβομαι να βλέπω ένα αριστερό κυβερνητικό οικονομικό επιτελείο, να υιοθετεί κατά γράμμα τις λογιστικές πραχτικές των κάλπικων πρωτογενών πλεονασμάτων, που κατά κόρον είχαν εφαρμοστεί επί υπουργίας των Παπαντωνίου, Χριστοδουλάκη, Αλογοσκούφη, Στουρνάρα και Χαρδούβελη.

Από τους πίνακες 1 και 3Β, που η ΕΛΣΤΑΤ στις 21.4.2016 έδωσε στην δημοσιότητα, διαπιστούται ότι την περίοδο 2014-2015 το συνολικό έλλειμμα της γενικής κυβέρνησης από -6,5 αυξήθηκε σε -12,8 δις € και ταυτόχρονα το χρέος της γενικής κυβέρνησης από 319,7 ελαττώθηκε σε 311,4 δις €. Παράλληλα, την περίοδο 2014-2015 το χρέος της κεντρικής κυβέρνησης από 329,1 έπεσε στα 322,2 δις €. Ερώτημα προς την ΕΛΣΤΑΤ και το κουαρτέτο: Υπάρχει έστω και μια χώρα στον κόσμο, εκτός βέβαια της Ελλάδας, που τα κρατικά ελλείμματα να αυξάνονται και το δημόσιο χρέος να μειώνεται; Οι λογιστικές αλλοιώσεις των κύριων δημοσιονομικών μεγεθών της χώρας, ξεπερνούν τα όρια κάθε ανθρώπινης φαντασίας. Οι παραχαράκτες προσπαθούν να αιτιολογήσουν τα αδικαιολόγητα. Το μαγείρεμα που γίνεται με τα πιστωτικά έσοδα είναι απερίγραπτο.

Ωστόσο, το λόμπυ των παραχαρακτών έχασε τον μπούσουλα, με συνέπεια να μην μπορεί να αιτιολογήσει την δραματική άνοδο των πιστωτικών εσόδων από τον Δεκέμβριο του 2013 έως σήμερα. Σε ποιους παράγοντες οφείλεται η τρομακτική αύξηση των πιστωτικών εσόδων υπό τη μορφή εντόκων γραμματίων από 44,7 δις € το 2013 σε 740,5 δις € το 2015; Ποιες είναι οι ετήσιες δαπάνες τοκοχρεολυσίων για την εξυπηρέτηση του τεράστιου αποθέματος των εντόκων γραμματίων; Οι δαπάνες αυτές αθροίζονται στις επίσημες δαπάνες του κρατικού προϋπολογισμού; Με ποιους χρηματικούς πόρους το ελληνικό δημόσιο θα ξεχρεώσει στο μέλλον τα εκατοντάδες δις ευρώ εντόκων γραμματίων στους κατόχους τους, δηλαδή εγχώριες τράπεζες, φορείς του ευρύτερου δημόσιου τομέα και φυσικά πρόσωπα; Οι 300 της Βουλής των Ελλήνων, τι λένε για το αίσχος και το όνειδος των κίβδηλων δημοσιονομικών μεγεθών; Πολλά τα ερωτήματα που οι παραχαράκτες οφείλουν να απαντήσουν στον χειμαζόμενο από τις εγκληματικές μνημονιακές πολιτικές ελληνικό λαό.