Η κοινή συνισταμένη όλων όσοι βρέθηκαν στους δρόμους της Χίου και της Λέσβου διαμαρτυρόμενοι για το όργιο καταστολής και την επίδειξη αυταρχισμού της κυβέρνησης ήταν η απόρριψη του σχεδίου «απόβασης» των ΜΑΤ στα δύο προσφυγονήσια.
Με άλλα λόγια, οι κάτοικοι που επέδειξαν σθεναρή αντίσταση και μετέτρεψαν τα προσφυγονήσια σε «Βιετνάμ» για την κυβέρνηση Μητσοτάκη ούτε έχουν όλοι τις ίδιες απόψεις, ούτε τα ίδια αιτήματα. Μεταξύ των κινητοποιηθέντων υπάρχουν δεξιοί, ακροδεξιοί, κεντρώοι, αριστεροί, ακροαριστεροί. Σε όσα γίνονται στα νησιά τα τρία τελευταία 24ωρα πρωταγωνιστούν, δηλαδή, και εκείνοι που λένε «δεν χωράνε άλλοι πρόσφυγες και μετανάστες» και εκείνοι που ζητούν αποσυμφόρηση των νησιών, αλλά και εκείνοι που φώναζαν και πέρυσι και πρόπερσι «έξω οι ξένοι». Οι κινητοποιήσεις είναι αντικυβερνητικές και αποτελούν ευθεία αντίδραση και αποδοκιμασία του σχεδίου απόφασης. Δεν είναι ούτε αντιμεταναστευτικές, ούτε αντιπροσφυγικές.
Ωστόσο, σε νησιά τόσο επιβαρυμένα και ταλαιπωρημένα και οι ντόπιοι τόσο απαυδημένοι με αυτή την κατάσταση που δεν θέλει και πολύ για να «ξεφύγουν» τόσο τα συνθήματα, όσο και η κατάσταση γενικώς. Με άλλα λόγια, όσο «εύκολο» ήταν για τους εξοργισμένους νησιώτες χθες να μπουκάρουν σε ξενοδοχεία για να χτυπήσουν στον ύπνο τους άνδρες των ΜΑΤ, άλλο τόσο εύκολο μπορεί να είναι μεθαύριο να μπουκάρουν σε καταυλισμούς και κέντρα φιλοξενίας για να χτυπήσουν τους πρόσφυγες στον ύπνο τους. Άλλωστε, ακόμη και αυτοδιοικητικοί άρχοντες έχουν φλερτάρει εδώ και καιρό με απόψεις που έχουν άρωμα Ακροδεξιάς -αρκεί να σκεφτεί κανείς ότι η επίσημη, σύμφωνα με πληροφορίες, αντιπρόταση της περιφέρειας Βορείου Αιγαίου είναι να ανοίξουν «ξερονήσια» για πρόσφυγες και μετανάστες!
Τούτων δοθέντων, αλλά και με δεδομένο ότι τα πάντα στα προσφυγονήσια κινούνται στην κόψη του ξυραφιού, είναι εξαιρετικά σημαντική η παρουσία της Αριστεράς στις κινητοποιήσεις. Η Αριστερά ξέρει από κινήματα, ξέρει να αντιστέκεται, ξέρει να διεκδικεί. Αλλά ξέρει και τί να διεκδικεί. Είναι, λοιπόν, σημαντικό, οι νησιώτες να βλέπουν μπροστάρηδες, ή έστω συμμετόχους, στον αγώνα τους εκείνους που ζητούν αποσυμφόρηση, που καταδικάζουν τον αυταρχισμό, που καταγγέλλουν την έλλειψη σχεδίου και όχι εκείνους που φωνάζουν πως για όλα φταίνε οι πρόσφυγες. Γιατί τους εμπόρους πατριωτισμού και ψεύτικης ελπίδας τους είδαν οι νησιώτες και πριν τις εκλογές και τώρα «λούζονται» τις μολότοφ και τα δακρυγόνα τους.
