Του ΠΑΝΟΥ ΡΗΓΑ* στην Κυριακάτικη Kontranews
ΣΤΗΝ ΤΟΥΡΚΊΑ έχει επέλθει ένας πολιτικοκοινωνικός μετασχηματισμός ο οποίος εμφορείται από ένα μείγμα ισλαμικού συντηρητισμού και εθνικισμού, που αποτελούν τον ενοποιητικό παράγοντα της δεξιάς στην Τουρκία.
Τα πρώτα χρόνια, ο Ερντογάν δεν εμφάνισε έναν τόσο έντονο εθνικισμό όπως τον εμφάνιζαν οι κεμαλιστές. Σήμερα όμως έχει εντάξει όλη την εθνικιστική πολιτική του κεμαλισμού.
Η εξωτερική πολιτική της Τουρκίας του Ερντογάν στοχεύει στη δυνατότητα διαπραγμάτευσης μιας ισχυρής Τουρκίας εξίσου και με τους δύο κόσμους. Δηλαδή να είναι η Τουρκία στο ΝΑΤΟ, αλλά να συνεργάζεται και με τους Ρώσους.
Αντιλαμβάνεται το ρόλο της ως αυτόνομη περιφερειακή δύναμη με στόχο όχι την ειρήνη και την ασφάλεια στην περιοχή, αλλά με στόχο την εξυπηρέτηση των ευρύτατων αναθεωρητικών βλέψεων που εκ των πραγμάτων απειλούν την περιφερειακή σταθερότητα.
Στις Ένοπλες Δυνάμεις της Τουρκίας διαμορφώνεται το δόγμα πλέον των πολεμικών επιχειρήσεων μακράν των τουρκικών συνόρων με ανάληψη επιθετικών δράσεων προληπτικού χαρακτήρα καθώς και δράσεων επεκτατικού χαρακτήρα με σαφή στόχο την καταχύρωσή της ως υπερπεριφερειακής δύναμης.
Ο τουρκικός αναθεωρητισμός χαρακτηρίζεται από διαχρονικότητα και στρατηγική.
Η Αναθεώρηση της Συνθήκης της Λωζάννης αποτελεί διαχρονική στρατηγική επιλογή των τουρκικών ελίτ. Η θεωρία της «Γαλάζιας Πατρίδας» είναι το εργαλείο για την επίτευξη του στόχου.
Ο ερντογανισμός έχει εδραιωθεί στην Τουρκία. Τα μεγάλα ποσοστά του Ερντογάν καταγράφονται στο κέντρο της Τουρκίας και προς ανατολικά.
Ο Ερντογάν δεν είναι χωρίς ερείσματα στην κοινωνία. Αυτοί που έχουν επωφεληθεί από την παρουσία και την πολιτική του είναι πολλοί και παρά το ότι η τουρκική λίρα έχει χάσει μεγάλο μέρος της αξίας της τον στηρίζουν. Η μόνη αντίδραση στην διακυβέρνηση Ερντογάν προέρχεται από έναν δημοκρατικό, αριστερό κόσμο που ψηφίζει HDP.
Οι συνθήκες υπό τις οποίες γίνεται η επανεκκίνηση των διερευνητικών είναι αρνητικές για τη χώρα και ευθύνη για αυτό έχει ο κ.Μητσοτάκης με τον τρόπο που χειρίστηκε την τουρκική επιθετικότητα.
Οι αντιφάσεις, τα αντικρουόμενα μηνύματα, η έλλειψη στρατηγικής και η αποτυχία του κ. Μητσοτάκη να πετύχει ένα πλαίσιο κυρώσεων που θα εγγυούνταν ότι η Τουρκία θα συζητήσει σοβαρά και με σεβασμό στο διεθνές δίκαιο αποτυπώθηκαν στα συμπεράσματα του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου.
Αποτελούν το χειρότερο δυνατό αποτέλεσμα για την Ελλάδα και αποδεικνύουν ότι ο κ. Μητσοτάκης είναι απολύτως ανίκανος να προασπίσει τα κυριαρχικά δικαιώματα και τα συμφέροντα της χώρας, την πιο κρίσιμη στιγμή.
Για μια ακόμη φορά δίνεται σαφές μήνυμα ανοχής στην τουρκική επιθετικότητα. Απέναντι στην αναθεωρητική τουρκική στρατηγική, η κυβέρνηση δεν χάραξε μια εθνική στρατηγική, απέτυχε τόσο στην αποτροπή όσο και στη διπλωματική της αντιμετώπιση.
Η κυβέρνηση παρακολουθεί κάθε επιθετική κίνηση της Τουρκίας, χωρίς να διεκδικεί άμεση συμμετοχή στον ευρωτουρκικό διάλογο. Η Ε.Ε. συλλογικά, αποδεικνύεται για μια ακόμη φορά πολύ κατώτερη των περιστάσεων, αδύναμη να υποστηρίξει κράτος-μέλος της και να διαπραγματευθεί αποτελεσματικά με μια ισχυρή γειτονική χώρα με σημαντικά σημεία απόκλισης από την ευρωπαϊκή αρχιτεκτονική ασφαλείας.
Ο κ. Μητσοτάκης είναι ένας πρωθυπουργός υπό κηδεμονία του κ. Σαμαρά. Ο κ. Σαμαράς τον αναγκάζει να κωλυσιεργεί σε σχέση με την κύρωση των μνημονίων με τη Βόρεια Μακεδονία εκθέτοντας τη χώρα, την άλλη τον επικρίνει, γιατί ξεκινάει διερευνητικές συνομιλίες με την Τουρκία.
Η στρατηγική της χώρας σε σχέση με την Τουρκία δεν είναι θέμα που αφορά τα εσωκομματικά της ΝΔ, αλλά τα εθνικά μας συμφέροντα. Αυτό που απουσιάζει σε όλα τα εθνικά θέματα είναι Εθνική στρατηγική.
Εμείς δεν θα γίνουμε ΝΔ της περιόδου των Πρεσπών, δεν θα ασκήσουμε δημαγωγία. Θα στηρίξουμε μία εθνική στρατηγική, εφόσον αυτή διαμορφωθεί. Ας κάνει η ΝΔ ένα πρώτο βήμα προς την κατεύθυνση αυτή, συγκαλώντας άμεσα συμβούλιο πολιτικών αρχηγών.
Ο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΡΟΟΔΕΥΤΙΚΗ ΣΥΜΜΑΧΙΑ στηρίζει την επανεκκίνηση των διερευνητικών για υφαλοκρηπίδα και Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη, με την προοπτική και την ελπίδα να επιτευχθεί μια έντιμη συμφωνία στη βάση του διεθνούς δικαίου είτε διμερώς είτε με προσφυγή στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης. Η Ελλάδα, όμως, πρέπει να είναι αντίθετη απέναντι σε οποιαδήποτε συζήτηση για δήθεν γκρίζες ζώνες ή για αποστρατιωτικοποίηση των νησιών μας. Πρέπει να είναι αντίθετη, επίσης, απέναντι σε πιέσεις τρίτων για ζητήματα που αφορούν την κυριαρχία και τα κυριαρχικά μας δικαιώματα.
Πρέπει να επιδιώξουμε μια έντιμη συμφωνία και η κυβέρνηση οφείλει να μας πει ποιοι είναι οι ενδιάμεσοι στόχοι και η τακτική της.
* Πρώην αναπληρωτής υπουργός Εθνικής Άμυνας
