Της Ελένης Τσερεζόλε
Πώς το είπε ο πρωθυπουργός από το βήμα της Βουλής, κατά τη συζήτηση του νόμου πλέον Κεραμέως-Χρυσοχοΐδη; Στα πανεπιστήμια δεν μπαίνει η Αστυνομία αλλά η Δημοκρατία; Μια μικρή (και σκληρή) γεύση πήραν χθες στη Θεσσαλονίκη οι φοιτητές από τμήματα της Σχολής Θετικών Επιστημών, της Πολυτεχνικής και της Σχολής Πολιτικών Επιστημών, που είχαν καταλάβει το κτίριο της Διοίκησης, ζητώντας τη μη εφαρμογή του οπισθοδρομικού νόμου 4777/21. Με απίστευτη βία, οι αστυνομικές δυνάμεις έσπευσαν να εισβάλλουν για να «καθαρίσουν» την κατάσταση. Οι εικόνες από την αστυνομική καταστολή στη συμπρωτεύουσα σοκάρουν: πολύ ξύλο, χρήση χημικών, προσαγωγές, λιποθυμία μίας φοιτήτριας καθώς και προσπάθεια, εκ μέρους των ΜΑΤ, να μην αποθανατιστούν οι βίαιες αντιδράσεις τους σε βάρος των φοιτητών.
Την προκλητική και απρόκλητη επίθεση των αστυνομικών δυνάμεων κατά των ειρηνικά διαμαρτυρόμενων φοιτητών καταδίκασε σύσσωμη η δημοκρατική αντιπολίτευση (ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία, ΚΚΕ, ΜέΡΑ25), ζητώντας την απελευθέρωση των προσαχθέντων. Η δυσανάλογη βία κατά των φοιτητών, δεν εξηγείται μόνο από το νέο δόγμα της κυβέρνησης που έχει στοχοποιήσει από την πρώτη στιγμή που ανέλαβε την εξουσία, τη νεολαία. Έχει να κάνει με το πόσο στριμωγμένη είναι αυτή την περίοδο η κυβέρνηση στο σκάνδαλο Λιγνάδη, με μια υπουργό-βαρίδι πλέον, που το Μαξίμου θεωρεί «επαρκή», μέχρις ότου φυσικά την «παραιτήσει». Έτσι με ένα σμπάρο, δύο τριγώνια για την κυβέρνηση. Και καταστολή της φοιτητικής διαμαρτυρίας και αντιπερισπασμός σε σχέση το φιάσκο της κυβέρνησης στη διαχείριση της υπόθεσης του τέως καλλιτεχνικού διευθυντή του Εθνικού θεάτρου. Είναι φανερό ότι η «επιτελικότητα» της κυβέρνησης εξαντλείται στη διαχείριση των προβλημάτων που η ίδια δημιουργεί, με ένα μέσο: τη βία. Από την πανδημία ως την Παιδεία, από την οικονομία ως τον πολιτισμό. Οι κρίσεις σωρεύονται με τους άριστους της κυβέρνησης στο ρόλο των πυρομανών πυροσβεστών. Με τους πολίτες να πληρώνουν τα σπασμένα…
